"ဝိညာဥ္တပ္ရင္း(Ghost Battalion)"

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းရခိုင္ရိုးမအတြင္း၌တပ္ရင္းတစ္ရင္းလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ထူးဆန္းေသားျဖစ္ရပ္မွန္

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"ကယ္ၾကပါ...ကယ္ၾကပါ....
က်ဳပ္တို႔ေနာက္ကို မလိုက္ပါနဲ႔ေတာ့"

"ဟာ ....ဘာႀကီးေတြလည္း
ကၽြန္ေတာ့္ကိုမသတ္ပါနဲ႔...."

" ဒီ ေနရာမွာ ...သူတို႔ကိုေတြ႕ခဲ့တာပါ
တပ္ရင္းတစ္ရင္းစာေလာက္ရွိတဲ့
အဂၤလိပ္စစ္သားႀကီးေတြ"

"အား....အား....လာၿပီ...လာေနၿပီ"...

"ေဟာ...ေျခသံေတြ...ေျခသံေတြ
ဘင္ခရာသံေတြ...သူတို..သူတို႔လာျပန္ၿပီ
ဝိညာဥ္စစ္သားေတြ ဝိညာဥ္တပ္ရင္းႀကီး...
ဝိညာဥ္တပ္ရင္းႀကီး......"

ထို အျဖစ္အပ်က္မ်ား၏ အစသည္ကား.......

ဒုတိယကမၻာစစ္ (World War ll)
1939- 1945 ခုႏွစ္အတြင္း
ဂ်ပန္ၾကည္းတပ္မေတာ္၏
ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဟာနယား ကြပ္ကဲေသာ
ဂ်ပန္႔တပ္မေတာ္ အမွတ္ (၅၃) ႏွင့္ အမွတ္(၅၅)တပ္မႏွင့္
ၿဗိတိသၽွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဝဗယ္လ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ
ၿဗိတိသၽွ တပ္မဟာ ၁၄ တို႔၏ ျပင္းထန္ေသာ
ရခိုင္ တိုက္ပြဲစဥ္အတြင္း
ရခိုင္းရိုးမ၏ တစ္ေနရာတြင္
အေလာင္းရွာမေတြ႕ ပဲ ထူးဆန္းစြာ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ
ၿဗိတိသၽွ တပ္ရင္းတစ္ရင္းရွိခဲ့ပါသည္။

အေလာင္းမ်ားလည္းရွာမေတြ႕ လက္နက္ခဲယမ္း
မ်ားလည္းမေတြ႕။ စစ္ပြဲအၿပီးတြင္
တိုက္ပြဲ တိုက္ခဲ့ေသာ ဂ်ပန္မ်ားအား
ေမးျမန္းၾကည့္ေသာလည္း သူတို႔လည္း
မသတ္ခဲ့ေၾကာင္း မသိခဲ့ေၾကာင္းေျဖဆိုလာခဲ့ပါသည္။

ထို အျဖစ္အပ်က္အား ယေန႔ထက္တိုင္
ေျဖရွင္းမရေသာျဖစ္စဥ္(ဝါ) အေျဖရွာမရေသာပုဒ္စာ
အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။

ထိုတပ္ရင္းကား မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည္ မည္သည့္ေနရာေရာက္
သြားသည္ကို မသိရွိႏိူင္ခဲ့ၾကေပ။

သို႔ရာတြင္ ထို ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာၿဗိတိသၽွတပ္ရင္း
အား ရခိုင္ရိုးမ၏ ေနရာအႏွံတြင္ ေတြ႕ေနရဆဲ
ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ေပ်ာက္ဆံုးသြားစဥ္
၁၉၄၅ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္က အဝတ္အစားမ်ိဳး
အသက္အရြယ္မ်ိဳးျဖင့္ ေတာလိုက္မုဆိုးမ်ား
ေတာတြင္းခရီးသြားမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ခဲ့
ၾကရပါသည္။ ယခုထက္တိုင္တစ္ခါတစ္ရံ
ေတြ႕ေနရဆဲျဖစ္ပါသည္။
သူတို႔က ေဒသခံမ်ားအား မသတ္ပါ
မထိေတြ႕ပါ သို႔ေသာ္...သူတို႔ေပ်ာက္ဆံုး
သြားစဥ္က ကဲ့သို႔ တိုက္ပြဲဝင္ေနသည့္
ပံုစံ...စစ္ဘင္ခရာျဖင့္ခ်ီတက္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

ေဒသခံ မ်ား၏ အေခၚအရ ထိုတပ္ရင္းႀကီးအား
ဝိညာဥ္ တပ္ရင္းဟု လည္းေကာင္း
ထို အမ်ိဳးအမည္မသိ ထူးဆန္းေသာသူတို႔ကို
ဝိညာဥ္ စစ္သားမ်ား ဟု ေခၚၾကသည္။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ထိုအျဖစ္အပ်က္ကား
အမွန္တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလို
ယေန႔ထက္တိုင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဂြၿမိဳ႕အနီးတြင္
ေတာေတာင္အတြင္း လွည့္လည္သြားလာေနေသာ
ထို ဝိဘာဥ္တပ္ရင္းႀကီးကို ကံနိမ့္သူမ်ား ကံၾကံဳႀကိဳက္
ကံတိုက္ဆိုင္သူတို႔ က တစ္ခါတစ္ရံေတြ႕ေနရဆဲျဖစ္ပါသည္။

ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားအား မိတ္ေဆြမ်ား
ဖတ္ရူႏိူင္ေစရန္ရည္ရြယ္၍
မိတ္ေဆြ တစ္ဦး၏ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္အား
ေရးဖြဲ႕လိုက္ရပါေတာ့သည္။

.......ကပၸတိန္ ဝန......

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

"ဝိညာဥ္တပ္ရင္း-၁"

" ကယ္ၾကပါ ကယ္ၾကပါ"

ေျပးလႊားေနေသာ ေျခသံမ်ား
အထိတ္တလန္႔ေအာ္ဟစ္ေနသံ.....

ေနရာက ရခိုင္ရိုးမ တစ္ေနရာ.....

ေျခာက္ျခားဖြယ္ေအာ္ဟစ္ေနသံမ်ား.....

ေရွးေဟာင္း စစ္ဘင္ခရာသံမ်ား

ထို အေၾကာင္းအရာမ်ား၏
အစ ကား......

ကိုေရႊေမာင္တစ္ေယာက္ ေတာင္လိပ္
သင္းေခြခ်ပ္ စသည့္ ေတာတြင္းသတၱဝါမ်ား
ရွာရန္အတြက္ ဂြၿမိဳ႕ ၏ အနီးရွိ
ရခိုင္ရိုးမ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚတြင္
ေရာက္ရွိေနစဥ္ ျဖစ္သည္။
ယခုသူေရာက္ေနသည့္ေနရာက
ဂြၿမိဳ႕ႏွင့္ ဧရာဝတီတိုင္းဆက္သြယ္သည့္
ကားလမ္းမႀကီး၏ နံေဘးတြင္ျဖစ္သည္။
ညေန ေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္
သူမနက္ကထဲက လာခဲ့၍ ေတာင္လိပ္ ၃ေကာင္
ရခဲ့သည္။ သူက ေတာင္လိပ္ဖမ္းမုဆိုး
တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

မနက္ေစာေစာ ဂြၿမိဳ႕ရွိ သူ႔အိမ္မွ ထြက္ခြာရင္း
ရိုးမေပၚတက္ခဲ့သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္
ေတာတိုးခဲ့ရင္း ရခိုင္ရိုးမ၏ေတာနက္ထဲသို႔
သူေရာက္ခဲ့သည္။

ယခုျပန္ရန္ ျပင္ေနစဥ္ လူ၂ေယာက္၏
အထိန္႔တလန္႔ေအာ္သံႏွင့္အတူ
ေနာက္မွ လိုကမလာေသာ ေတာနင္းသံ
စစ္ဘင္ခရာခံမ်ား....မပီမသ စကားေျပာသံမ်ား....

ဘာေတြလည္း....လူသံေတြမ်ားလွခ်ည္လား...။

... ဤရိုးမကားသူငယ္စဥ္ကပင္
က်င္လည္ခဲ့သည္
ဤမၽွ လူစု လူေဝး၏ေတာနင္းသံမၾကားဘူးခဲ့ေပ
ကားလမ္းဆိုေသာ္လည္း ရက္သတၱပါတ္ တစ္ခုမွာ
၂ႀကိမ္ခန္႔သာ ေျပးဆြဲေသာကားလမ္း
ဝါးခုတ္ေသာ ကားမ်ား ေျခလ်င္ခရီးသည္မ်ား
ရွိေသာ္လည္း ေတာဆင္ရိုင္းအနၱရာယ္ေၾကာင့္
အသြားအလာၾကဲပါးသည္။

ယခုက ဘာသံေတြလည္း...။

ထိုစဥ္ေျပးလာေသာ လူ ၂ေယာက္က
သူ႔ေရွ႕ေရာက္လာသည္။

သူတို႔မ်က္ဝန္းမ်ားက ျပဴးက်ယ္လ်က္
တစ္စံုတစ္ရာအားေၾကာက္ရြံေနဟန္။

"ဘာျဖစ္တာလဲဗ်...ဘာေတြ႕လို႔ဒီေလာက္
ေျပးလာတာလည္း...."

လူတစ္ဦး က သူ႔ရင္ဘတ္အားဖိထားကာ
စကားမေျပာႏိူင္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကမူ
အသံတိုးတိုးျဖင့္ေျဖလာသည္။

"ေနာက္မွာ ေနာက္မွာသာၾကည့္ေပေတာ့ဗ်ာ
က်ဳပ္တို႔က ႀကိမ္ခုတ္တဲ့သူေတြပါ
ေတာတိုးရင္း အရိုးစုေတြ ေသနတ္အပ်က္ေတြ
ေျမပံုေဟာင္းေတြေတြ႕လို႔ၾကည့္မိတယ္...
ေသနတ္ေတြက သံေခ်းတက္ေဆြးေျမ့ေနပါၿပီ
ယူကိုင္ၾကည့္ေနတုန္း ...ျဗဳန္းဆို.....
အခုေနာက္ကေတြ႕ရတဲ့ ယူနီေဖာင္း
အစုတ္အျပတ္ေတြနဲ႔ လုျဖဴႀကီးေတြေရာက္လာၿပီး
အဂၤလိပ္လိုေတြေျပာရင္းေျပးဝင္လာေတာ့
ထြက္ေျပးလာရတာဗ်ာ....
ေဟာ...ေဟာ....ဟိုမွာ....ဟိုမွာ...."

ထိုစဥ္ သူတို႔အနီးဆီသို႔
ေျခသံမ်ားကားနီးလာရင္း စကားေျပာသံမ်ား
ၾကားရေလသည္။

ထိုသူကားစကားေျပာေနရင္း
သူ႔ေနာက္ဘက္ဆီသို႔လက္ညိဳးထိုးျပေလသည္။

ကိုေရႊေမာင္ ျမင္လိုက္ရသည္ကား
စစ္ယူနီေဖာင္း အေဟာင္းအစုတ္မ်ားျဖင့္
လူအုပ္ႀကီး......ျမင္ရသည္ပါး
ေသြးပ်က္ဖြယ္....ညေနေစာင္း
ညီအစ္ကိုမသိတသိအခ်ိန္...
ေနမင္းအလင္းေရာင္ကား
ေဖ်ာ့ေလ်ာ့ကာေနကြယ္ေလၿပီတကား....

ကိုေရႊေမာင္လည္း သူ႔မ်က္စိေရွ႕မွ
ျမင္ကြင္းအားၾကည့္ရင္း
ထိတ္လန္႔သြားေလေတာ့သည္။
သူတို႔ဘာဆက္ျဖစ္ၾကေတာ့မည္နည္း။
အေျခေရာေကာင္းမွာလား
ေသမည္လား...ရွင္မည္လား။ ။

(ဆက္လက္ေရးသားသြားပါမည္)

........ကပၸတိန္ ဝန........

(photo credit- facebook)

ref: Field Marshal Sir William Slim
ေရးသားေသာ "Defeat into Victory စာအုပ
"ဝိညာဥ္တပ္ရင္း(Ghost Battalion)"

   " အပိုင္း -၂ "

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

ကိုေရႊေမာင္ ႏွင့္ထို လူ ႏွစ္ေယာက္၏
မလွမ္းမကမ္း ဝါးရံုပင္ႀကီးမ်ား၏ အနီးတြင္
ေစာေစာက ခ်ီတက္လာေသာ အဂၤလိပ္စစ္သား
ႀကီးမ်ားက ရပ္တန္႔လိုက္ေလသည္။

အနီးကပ္ ျဖစ္၍ ထို လူစု၏
အလံမ်ား ကိုင္ထားေသာရိုင္ဖယ္ေသနတ္မ်ား
ရင္ဘတ္မွ တံဆိပ္မ်ား ေက်ာပိုးအိတ္မ်ား
လွံစြပ္ဖ်ားမ်ား အားျမင္ေနရသည္။

သူတို႔ ၃ဦးအား သတ္ေတာ့မည္လား။

ထိုလူတန္းႀကီးက ရပ္တန္႔ေနရာမွ
ေသနတ္မ်ားအား အသင့္ကိုင္ကာ
စစ္ေရးျပပံုစံျဖင့္
ေရွ႕သို႔ တက္လာေတာ့သည္။

ထိုစဥ္ ရုတ္တရက္ စစ္ခရာသံမ်ားၾကားကာ
စစ္သားလူတန္းႀကီးက ခ်ာကနဲ ေနာက္လွည့္ရင္း
ေစာေစာက သူတို႔လာရာဘက္ဆီသို႔
ျပန္လွည့္သြားေလေတာ့သည္။

သူတို႔ ၃ဦးလည္း ရပ္ေနရာမွ
ရုတ္တရက္ ကိုေရႊေမာင္တစ္ေယာက္
စိတ္ကူးရကာ ထိုစစ္သားတန္းႀကီး၏
ေနာက္သို႔ေျပးလိုက္သြားမိပါေတာ့သည္။
ေပၚတင္ေတာ့မလိုက္ရဲေပ။
ပုန္းလ်ိဳး ကြယ္လ်ိဳး လိုက္သြားမိပါေတာ့သည္။

ထို စစ္သားတပ္ရင္းႀကီးက သူလိုက္လာသည္
ကိုလည္း လွည့္မၾကည့္ေခ်။ ပံုမွန္အတိုင္းပင္
ဆက္လက္ခ်ီတက္ေနေတာ့သည္။

သူလည္းဆက္လိုက္လာရင္း ဆယ္မိနစ္ခန္႔
အၾကာတြင္ေတာ့ ေတာက ပိုနက္လာကာ
ေတာင္ခါးပန္းတစ္ခုမွ ေန၍ ေခ်ာက္တစ္ခုသို႔
ဆင္းရေပေတာ့မည္။
ေခ်ာက္ကား နက္ရိူင္းလွေပသည္။

ေအာက္ေျခမွ ဝါးရံုပင္အဖ်ားမ်ားအား
လွမ္းျမင္ေနရသည္။

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ထိုနက္ရိူင္းေသာ
ေခ်ာက္ကမ္းပါးစပ္ထဲသို႔ စစ္သားလူအုပ္ႀကီးက
ခပ္တည္တည္ပင္ ဆင္းသြားေလေတာ့သည္။

လေရာင္က ဝိုးတဝါးထြက္ေပၚေနသည့္အထဲ
ေခ်ာက္ထဲသို႔ဆင္းေနေသာ စစ္သားလူအုပ္ႀကီး
သူတို႔၏ ေဖ်ာ့ေတာ့ေသာအသားေရ
ျမင္ပင္ကိုင္းေတာ သစ္ရြက္ေျခာက္မ်ားအား
နင္းျဖတ္ သြားေနေသာအသံ။

ကိုေရႊေမာင္တစ္ေယာက္
နက္ရိူင္းေသာေခ်ာက္ကမ္းပါးမွတဆင့္
ခပ္တည္တည္ဆင္းသြားေသာ
လူအုပ္ႀကီးအားၾကည့္ရင္း
သတိလစ္သြားပါေတာ့သည္။

သတိမလစ္လည္း သူခံႏိူင္ရိုးလား။

ဘာႀကိဳး ဘာအကာအကြယ္မွ မပါပဲ
ဝါးရံုပင္၏ထိပ္ဖ်ားပင္ေရးေရးမၽွျမင္ရေသာ
နက္ရိူင္းေသာေခ်ာက္ ကမ္းပါးထဲသို႔
႔ စစ္သားမ်ားအားလံုး
ခုန္ခ်ရင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာေၾကာင့္ပင္။

မည္မၽွၾကာေအာင္ သူ သတိလစ္သြားသည္
မသိေပ။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚသို႔
ေရေလာင္းခ်လာေသာေၾကာင့္
သူျပန္သတိလည္လာေလသည္။
အခ်ိန္ကား အာရံုတက္ေတာ့မည္။
အိပ္ရာထ ဌက္ကေလးမ်ား၏ စိုးစီ စိုးစီ ေအာ္သံ
ၾကားေနရသည္။ မၾကာမီ အာရုဏ္မိုးေသာက္
အလင္းေရာက္ေတာ့မည္။

သူ႔အားေရလာေလာင္းသူအားရွာေဖြရန္ၾကည့္
လိုက္ေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ
ေခ်ာက္ကမ္းပါး မေရာက္ခင္ေျမျပန္႔ကေလးတြင္
လဲေနလ်က္သား။

သူ႔နံေဘးတြင္ေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္သံုး
ေရဘူးေဟာင္းကေလးတစ္လံုး
ေရ မ်ားျဖည့္ထားလ်က္။

သူလန္႔ေအာ္မိေလသည္။
ထိုစဥ္ သူ႔ေရွ႕က ေခ်ာက္ကမ္းပါးဆီမွ
စစ္ဘင္ခရာသံမ်ား ထြက္ေပၚလာပါေတာ့သည္။

" ဒုန္း....ဒုန္း...ဒုန္း"

သူလည္း ေရဘူးကေလးအား
ၿမိဳ႕ျပန္အေရာက္တြင္ ထိုစစ္သားမ်ားႏွင္ေတြ႕ခဲ့
သည့္အေၾကာင္းျပန္ေျပာျပရန္ယူလိုက္ရင္း
ေနာက္ေၾကာင္း သို႔လွည့္မၾကည့္ပဲ
ေျပးထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။
စစ္ဘင္ခရာသံမ်ားကမူ ထြက္ေပၚေနဆဲ။

ေျပးရင္းလမ္းေရာက္ေတာ့
ေစာေစာက လူႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္သူေတြ႕ေသာ
ေနရာေရာက္လာသည္။

လူတစ္ေယာက္က အျခားသူတစ္ေယာက္အား
ပိုက္ထားရင္း ငိုေနသည္။
ဘာျဖစ္တာလည္းေမးေတာ့...
လူႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးကားအေၾကာက္လြန္ကာ
ႏွလံုးခုန္ရပ္ေသဆံုးခဲ့ေလၿပီ။

သူလည္း ထိုသူအားအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာရင္း
ၿမိဳ႕ဆီသို႔ျပန္ေျပးခဲ့မိပါေတာ့သည္။
ထိုသူကမူ မလိုက္ပဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအား
ေထြးေပြ႕ေနရင္း က်န္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။

ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္သည့္အထိ သူေျပးလာခဲ့မိသည္။
စစ္သံုးေရဘူးကေလးကမူ သူႏွင့္အတူပါလာလ်က္။
ၿမိဳ႕သို႔ သူေရာက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့
သူ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွ လူငယ္မ်ားအား
အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာကာ လူစုလ်က္
တုတ္ ဓား လက္နက္မ်ား ယူရင္း
ေစာေစာက ေနရာဆီသို႔ျပန္သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။

ေၾကာက္လန္႔ေဇာႏွင့္ေျပးလာသည္ပင္
အခ်ိန္ ၂နာရီခန္႔ၾကာလိမ့္မည္။
ေတာတိုးခရီး ၅နာရီေလာက္ျပန္တိုးရသည္။
ေတာင္မ်ားအားျဖတ္သန္းရင္း
လူႏွစ္ေယာက္က်န္ခဲ့သည့္ေနရာနားသို႔
ျပန္ေရာက္လာသည္။

လူႏွစ္ေယာက္အားမေတြ႕ရေတာ့ေပ။
သို႔ေသာ္ သူတို႔ေမၽွာ္လင့္မထားေသာ
ေျမပံု ကေလးေဟာင္း ကေလး ၂ခုအား
ထိုလူ ၂ဦးႏွင့္ေတြ႕ေသာေနရာ၏
မလွမ္းကမ္းတြင္ေတြ႕ရေလသည္။

ဘာေတြလည္း...သူတို႔လည္းမေတြးတတ္ေတာ့
ေျမပံုမ်ားက ေဟာင္းႏြမ္းေနၿပီ။

ထိုေနာက္ သူတို႔ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစပ္ဆီသို႔
သြားခဲ့ၾကသည္။ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမွေန၍
စစ္ဘင္ခရာသံလည္းမၾကားရေတာ့ေပ။

ဆင္းရန္ မလြယ္ကူေပ။
ေတာ္ေတာ္နက္သည့္ေခ်ာက္ကမ္းပါးပင္။
ေခ်ာက္ကမ္းပါး၏ ကမ္းပါးရံေစာင္းတြင္
ေပါက္ေရာက္ေနေသာ ႏြယ္ပင္မ်ားအား
ေသခ်ာကိုင္ရင္း ရဲဝံ့ေသာလူငယ္ႏွစ္ဦးဆင္း
သြားၾကည့္ေလသည္။

ဒီအတိုင္းခုန္ခ်သြားလၽွင္
ေအာက္ေရာက္လၽွင္ အရိုးအသား တျခားစီ
ျဖစ္ေပေရာ့မည္။

အတက္ေရာအဆင္းေရာၾကာခ်ိန္
တစ္နာရီျပည့္လုမတတ္တြင္ေတာ့
ထို လူငယ္ႏွစ္ဦး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေပၚျပန္တက္လာ
သည္။ သူတို႔မႏွင့္အတူပါလာသည္ကား
ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္ ၿဗိတိသၽွ စစ္တပ္သံုး
စစ္သံခေမာက္တစ္လံုးပင္။

တစ္ျခားအရာဘာမွမရွိ ။
သိုေသာ္ေခ်ာက္၏ေအာက္ေျခတြင္
ထူးဖူးျခားျခား တံျမက္စည္းလွည္းထားသလို
ျမင္ပင္မ်ားလဲၿပိဳေနသည္။
လူမ်ားစြာ ရပ္တန္႔ေနခဲ့သည့္ေျမျပင္ပံုစံမ်ား
ေတြ႕ခဲ့ရသည္ဟုေျပာေလသည္။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေစာင့္ၿပီးေနာက္ မထူးသည္မို႔
သူတို႔ျပန္လာခဲ့ၾကပါသည္။
သံခေမာက္ကိုလည္းယူလာခဲ့ပါသည္။
ေျမပံုေဟာင္း ၂ခု ေတြ႕ခဲ့ရာေတာစပ္ကေလး
ကိုျဖတ္ေက်ာ္အၿပီး ကြင္းျပင္တစ္ခုအေရာက္တြင္
ေတာ့ ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္ႏွင့္ အဘိုးႀကီးတစ္ဦးက
ေျမပံု ကေလးမ်ားဘက္သို႔ လာေနသည္ကို
ေတြ႕ရေလသည္။

သူတို႔အားျမင္ေသာအခါ
ေမးလာပါေတာ့သည္။

"ဘာလာရွာၾကသလည္း အေမာင္တို႔
ၿဗိတိသၽွစစ္သားေတြလား
ဒါမွမဟုတ္ အေလာင္းတစ္ခုကိုပိုက္ရင္း
ငိုေနတဲ့ လူရြယ္လား"

ကုိေရႊေမာင္ကျပန္ေျဖသည္။

" ႏွစ္ခုစလံုးပါပဲအဘိုး
ဒီအေၾကာင္းေတြကိုအဘိုးဘယ္လိုသိေနတာလည္း"

"ဒီလိုပါ အေမာင္တို႔
အဘိုးက ဒီေနရာတစ္ဝိုက္မွာ တစ္ႏွစ္အဓိဌာန္
ျပဳရင္းေတာတြင္းဂနၶရီ ခရီးလွည့္လည္ေနတာပါ

ေမာင္ရင္တို႔ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ၿဗိတိသၽွစစ္သားေတြကေတာ့
ဒုတိယကမၻာစစ္က ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တဲ့
ၿဗိတိသၽွ တပ္မဟာ ၁၅ ကတပ္ရင္းတစ္ရင္းပါပဲ
သူတို႔က တစ္ခါတစ္ရံ ေပၚေပၚလာတတ္တယ္
ထူးဆန္းတာက သူတို႔က စစ္ျဖစ္တုန္းကပံုစံ
အတိုင္းပဲသြားလာေနၾကတယ္

အသက္ေရာ ရုပ္ေတြပါ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကအတိုင္းပဲ
မေျပာင္းလည္းဘူး...အခ်ိန္ယနၱယားသာ
ေျပာင္းသြားတာ သူတို႔ကအရင္အတိုင္းပဲ
ေသသြားၾကတာမဟုတ္သလို သက္ရွိေတြလည္း
မဟုတ္ၾကဘူး....

အခ်ိန္ ေတြၾကာတာေတာင္
ဒီရုပ္ ဒီအရြယ္ပဲ...ထူးဆန္းတဲ့အေၾကာင္းေတာ့
ရွိလိမ့္မယ္...ဟိုလူႏွစ္ေယာက္ကေတာ့
ၿဗိတိသၽွစစ္သားေတြကိုေတြ႕ရင္း
အေၾကာက္လြန္ေသသြားၾကတာပါ

သူတို႔ကေတာ့ မကၽြတ္လြတ္ၾကပဲ
တစ္ခါတစ္ရံ ေတာလည္တဲ့သူေတြကို
သူတို႔ကေျခာက္လန္႔ၾကတယ္...
အမွန္က သူတို႔ေျမပံုေတာင္အရိုးေဆြးေရာ့မယ္
ေသတာၾကာၿပီေလ...

အဘိုးသိသေလာက္ကဒီေလာက္ပဲ
အဘိုးလည္းၿဗိတိသၽွစစ္သားေတြကို
ေတြ႕ဘူးတယ္...

စစ္ဘင္ခရာနဲ႔လမ္းေလ်ာက္ေနၾကတယ္
ၿပီးရင္ ေခ်ာက္ထဲခုန္ခ်ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတယ္
အျမဲတမ္းမေတြ႕ရသလို ...
တစ္ခါတစ္ရံ ေန႔ခင္းဘက္ေတြ ညဘက္ေတြ
မထင္တဲ့အခ်ိန္ေတြေတြ႕ရတယ္
လူေတြကိုေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး
သူတို႔လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ပဲလုပ္ေနၾကပံုပါပဲ

ေတြ႕ခ်င္လို႔သီးသန္႔လိုက္ရွာရင္မေတြ႕ရဘူး...
အေမာင္တို႔က ကံၾကံဳလို႔ေတြ႕ရတာထင္တယ္
ကဲ..ကဲ..အဘိုးလည္းေတာတြင္းခရီးသြားလိုက္
ဦးမယ္...ေနာက္ရက္ဆို အဘိုးလည္း
ဒီေနရာကေန တစ္ျခားေတာေတာင္ေတြဘက္
သြားရေတာ့မယ္"

အထက္ပါအတိုင္းရွည္လ်ားစြာေျပာရင္း
အဘိုးႀကီးလည္းေတာထဲဝင္သြားေလေတာ့သည္။

ကိုေရႊေမာင္ တို႔အဖြဲ႕လည္း အေၾကာင္းစံု
သိရကာျပန္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

ေနာက္ ရက္မ်ား လမ်ားတြင္လည္း
ထို ေနရာအျပင္ အျခားေသာ
ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ေတာေတာင္ထဲတြင္
လွည့္လည္သြားလာေနေသာ
ဒုတိယကမၻာစစ္က ၿဗိတိသၽွ တပ္ရင္းအား
ေတြ႕သူျမင္သူမ်ား ရွိေၾကာင္း
ကိုေရႊေမာင္ၾကားလာရပါေတာ့သည္။
ယေန႔ထက္တိုင္လည္း ထိုဝိညာဥ္တပ္ရင္းအား
ကံၾကံဳႀကိဳက္လၽွင္ ေတာေတာင္ထဲသြားရင္း
ျမင္ေတြ႕ေနရသူမ်ား ရွိေၾကာင္း
သိရွိခဲ့ပါသည္။

ကိုေရႊေမာင္လည္း ထိုဝိညာဥ္ တပ္ရင္း
ႏွင့္ထပ္မံေတြ႕လို၍
သူေတြ႕ခဲ့ေသာေခ်ာက္ကမ္းပါးစပ္ႏွင့္
ေတြ႕ခဲ့ေသာေတာထဲတြင္ေနာက္ထပ္
အႀကိမ္မ်ားစြာထပ္မံရွာေသာ္လည္း
မေတြ႕ရေတာ့ေပ။

မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ
ကိုေရႊေမာင္ထံတြင္ စစ္သံခေမာက္ေဟာင္း
တစ္လံုးႏွင့္ယခုထက္ထိတိုင္ေရထည့္ေသာက္
ေနဆဲ စစ္ေရဘူးတစ္လံုးရွိေနသည္ကား
အေသအခ်ာပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

.......ကပၸတိန္ ဝန........

(ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့သူ ကိုေရႊေမာင္ဆိုသူ
မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ ျဖစ္ရပ္မွန္အားေရးသားသည္)

(ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ဥာဏ္မီသေလာက္သံုးသပ္
ရပါလၽွင္ ထို ၿဗိတိသၽွ တပ္ရင္းကား
Time Spaceေခၚ အခ်ိန္ေလဟာနယ္ပံုစံ
ၾကားတြင္ေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္းျဖစ္ႏိူင္သည္။
ႏွစ္မ်ားစြာကေပ်ာက္သြားေသာ ရထားတစ္စင္း
ယခုေခတ္တြင္ျပန္ေပၚလာသလိုမ်ိဳး
ႏွစ္မ်ားစြာက ေပ်ာက္သြားေသာ
ေလယာဥ္ေဟာင္းတစ္စင္း
ယခုမွရုတ္တရက္ေပၚလာသလိုမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ဟု
ထင္ျမင္မိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္
ေတြးမိျခင္းပါ။ ကြဲလြဲႏိူင္ပါသည္။

ဖတ္ခဲ့ဘူးေသာ
ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္မႈ
ထိုေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ၿဗိတိသၽွတပ္ရင္းႏွင့္
ပါတ္သက္၍ ထိုစဥ္အခ်ိန္က
ျဗိတိန္ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီ ကမူ
ေသနတ္တစ္ခ်က္မၽွ
မေဖါက္လိုက္ရေသာဆံုးရႈံးမႈဟု
ေျပာဆိုခဲ့ပါေၾကာင္း ဖတ္ရူဘူးပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးမ်ားကမူ
သဘာဝလြန္ျဖစ္ရပ္ဆန္းတစ္ခုဟု
ထင္ျမင္မိပါသည္။

Credit to

(Image not shown due to low ratings)

Images were hidden due to low ratings.