စုန္း၊တေစၧ၊သရဲမ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္

၁၉၆၉/၇၀ခုႏွစ္မ်ားဆီကကြၽန္ေတာ္သည္ေခ်ာင္းဦးအ.ထ.ကဆယ္တန္းေက်ာင္းသားပင္ရင္းျမန္မာစာတြင္ဆရာႀကီးေရႊဝယ္ဧေရးသားေသာပင္လယ္စုန္း၊ပင္လယ္မီးလံုးႀကီးမ်ားအေၾကာင္းပါရာကြၽန္ေတာ္အထူးစိတ္ဝင္စားသည္။ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္စာေရးဆရာျဖစ္လာေသာအခါကြၽန္ေတာ့္ေဒသ႐ွိစုန္း၊တေစၧ၊သရဲဆိုင္ရာမီးလံုးမ်ားအေၾကာင္းကိုစမ္းသပ္ေရးသားတင္ျပၾကည့္ရာပရိသတ္ကႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသည္။

(၁)ေရာင္စံုမီးတေစၧသို႔မဟုတ္စုန္းမီးေတာက္မွာသစ္ပင္ခ်ံဳပင္ပိေပၸါင္းထူထပ္ေသာေနရာ၊ကဇာခင္တန္းခ်ံဳတန္းမ်ားထဲ၌ေတာင္ပို႔အိုေတာင္ပို႔ေဟာင္းမ်ား႐ွိေသာေနရာ၌ေခ်ာက္လွန္႔တတ္သည္၊ျပသေလ့႐ွိသည္ဟုေ႐ွးလူႀကီးသူမမ်ားကေျပာၾကသည္။ေခ်ာက္လွန္႔ပံု၊ျပသပံုမွာမိုးရြာေနစဥ္ျဖစ္ေစ၊မိုးသဲသဲမဲမဲရြာၿပီးစ၌ျဖစ္ေစညအခ်ိန္တြင္ကဇာခ်ံဳတန္းခ်ံဳပုတ္ေတာင္ပို႔မ်ားဆီမွ ေဝါ ေဝါ ေဝါ ေဝါ အသံမ်ားကိုကားအၿပိဳင္ေမာင္းလာသကဲ့သို႔ပထမစတင္ၾကားရသည္။ေဝါေဝါဝူးဝူးအသံမ်ားအဆမတန္က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ၾကားလာၿပီးေနာက္ခ်ံဳတန္းသစ္ပင္ေတာင္ပို႔မ်ားဆီမွျဖဴ၊နီ၊ျပာ၊ဝါ၊စိမ္းအစ႐ွိေသာေရာင္စံုမီးပြင့္မီးပန္းမ်ားေဝေဝဆာဆာထြက္ေပၚလာၿပီးလင္းထိန္႐ွိန္ေတာက္ ျမင္ ့ျမင္ ့ျမင္ ့ျမင့္ တက္လာသည္။ေဝါေဝါဝူးဝူးအသံမ်ား၊ေရာင္စံုထြက္ေပၚလာေသာမီးပြင့္မီးပန္းမ်ားကိုအစြဲျပဳ၍အေခ်ာက္အလွန္႔ခံရသူတို႔က ေရာင္စံုမီးတေစၧ၊စုန္းမီးေတာက္ဟုေခၚခဲ့ၾကသည္။ဘယ္ကဇာဘယ္ခ်ံဳဘယ္ေတာကဘယ္ေတာင္ပို႔ကတေစၧေခ်ာက္သည္၊စုန္းမီးေတာက္ထသည္ဟုေ႐ွးလူႀကီးမ်ားကေျပာၾက၏။

(၂)မီးသရဲမွာယာသားလြင္ျပင္မ်ားတြင္အမ်ားဆံုးေတြ႔ေလ့႐ွိသည္။ယခုေခတ္လူငယ္မ်ားမွာရြာခ်င္းဆက္လမ္းသာသာယာယာကိုဆိုင္ကယ္၊စက္ဘီး၊ကား၊ေထာ္လာဂ်ီျဖင့္ျဖတ္သြားျဖတ္လာလုပ္ေနၾကရသည္။ယာထြန္ထြက္ရာမ်ိဳးေစ့စိုက္ရာ၌မနက္လင္းမွသြားလာေနၾကရသည္။လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္အစိတ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ကတြင္းႀကီးမွေခ်ာင္းဦး၆တိုင္(၁၂မိုင္)ေျမာင္သို႔၆တိုင္(၁၂မိုင္)ဘယ္ၿမိဳ႕သြားသြားႏြားလွည္းျဖင့္သြားၾကရသည္။လွည္းထံုးစံတစ္နာရီတစ္တိုင္ေယ်ဘုယ်သတ္မွတ္ရာအသြား၆နာရီ၊အျပန္၆နာရီပ်မ္းမ်ွၾကာတတ္ရာညဥ့္ခရီးကိုလႊဲဖယ္ေ႐ွာင္မရ။ထို႔အတူယခင္ကမိုးေပါ၊မိုးမ်ားရာေပါင္းပင္အလြန္ထူထပ္ေပါမ်ားသည္။သစ္ငုတ္သစ္တက္၊ေျပာင္း႐ိုးငုတ္၊ပဲစဥ္းငံုငုတ္တို႔ကအတက္ထြက္သန္ၾကသည္။ထိုအခါေတာခြၽတ္ၾကရသည္။ေတာကိုေစာေစာသြားရသည္။ေတာထဲမွာအိပ္၊စား၍ေပါင္း႐ွင္းယာထြန္ရသည္။ရြာမွထလာသူကဝီရိယထား၍ညဥ့္ႏွစ္ခ်က္၊သံုးနာရီ၌ယာေတာသို႔ႏြားလွည္းျဖင့္သြားရသည္။ထိုအခ်ိန္၌မီးသရဲမ်ားကိုေတြ႔ရပါေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ညဥ့္ဖက္ခရီးထြက္ထြက္၊ယာထြန္မ်ိဳးက်ဲသြားသြားလူႀကီးမ်ားကအျမဲမွာသည္။မီးသရဲဟူသည္မီးလင္ပန္းႀကီးကိုရြက္၍ေျပးလႊားေနရေသာဝဋ္ေကြၽးခံေနရသည့္သရဲျကီးျဖစ္သည္။လူႏွင့္ေတြ႔ၾကံဳလာပါကသူရြက္လာေသာမီးလင္ပန္းႀကီးႏွင့္လူကိုပစ္ေပါက္လိုက္သည္။မီးလင္ပန္းထိမိ၊အေပါက္ခံရမိသူကမီးသရဲဘဝသို႔ေရာက္သြားၿပီးမီးသရဲကသရဲဘဝမွလြတ္သြားသည္။မီးသရဲေတြ႔ကေဝးေဝးေ႐ွာင္၊သူျဖတ္သြားမည့္လမ္းက်ေလာက္ေသာေနရာျဖစ္ႏိုင္ကေကြ႔ပတ္ေ႐ွာင္ဟုအျမဲမွာသည္။

မီးသရဲမ်ားသည္ေတာင္မွေျမာက္သို႔ေျပးလ်ွင္လည္းတန္းတန္းမတ္မတ္ေျပးသည္။အေ႐ွ႕မွအေနာက္၊အေနာက္မွအေ႐ွ႕ေျပးလ်ွင္လည္းတန္းတန္းမတ္မတ္ေျပးသည္။အေ႐ွ႕ေျပးရာမွေတာင္ခ်ိဳးျခင္း၊ေျမာက္ခ်ိဳးျခင္းမ႐ွိသေလာက္႐ွားပါးသည္။အေနာက္မွအေ႐ွ႕ေျပးေနရာကအေနာက္ျပန္လွည့္ျခင္း႐ွားသည္။တစ္
ခါတစ္ရံညမ်ား၌တစ္ေကာင္တစ္ေလေတြ႔ရတတ္သည္။တစ္ခါတစ္ရံညမ်ား၌ဟဟမီးသရဲဟုေအာ္၍မွမၿပီးေသး၊ေနာက္တစ္ေနရာ၌ဟိုမွာ ဟိုမွာလည္းတစ္ေကာင္ဟုလက္ညိဳးၫႊန္ျပရသည္။မၾကာမီတျခားေနရာမွေနာက္မီးသရဲကဘြားကနဲေပၚ၊ေျပးတတ္ေသးသည္။ေတာ(ယာေတာ)၌ညဥ့္အိပ္သက္႐ွည္ၾကာလာေသာအဖိုးတို႔၊အဖြားတို႔၊အဘတို႔၊အေမႀကီးတို႔ၾကေတာ့မီးသရဲဝါရင့္သမ႓ာရင့္မ်ားျဖစ္ရာဘယ္ေနရာကမီးသရဲစေျပးလာၿပီဆိုလ်ွင္ဘယ္ေတာ၊ဘယ္သစ္ပင္၊ဘယ္သူ႔ယာနားရပ္မည္ဟုႀကိဳတင္ေျပာတတ္သည္။သူတို႔ေျပာသည့္အတိုင္းလည္းမွန္မွန္ေန၏၊ဤသည္မွာေဒသဝန္းက်င္ေတြ႔ေန၊ေျပာေန၊ျမင္ေနရေသာတေစၧ၊သရဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္အခ်က္အလက္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

ေ႐ွးထံုးလည္းမပယ္နဲ႔၊သိပၸံနည္းက်အျမင္လည္းလက္မလႊတ္နဲ႔ဟူေသာထံုးႏွလံုးသြင္း၍ကြင္းဆင္းထိေတြ႔ၿပီး၊ခ်ိန္ခ်ိန္ဆဆသံုးသပ္ေရးခဲ့ရပါသည္။ေရာင္စံုမီးတေစၧေခၚစုန္းမီးေတာက္သည္အမွန္လည္း႐ွိခဲ့သည္။အမွန္လည္းေခ်ာက္လွန္႔ခဲ့သည္။အေၾကာင္းအရင္းမွာျခေတာင္ပို႔ဆီမွလာသည္။ေတာင္ပို႔အိုလာကျခဆီဘူးလည္း႐ွိသည္။ျခသံလည္း႐ွိသည္။ျခသံထုထည္အင္အားႀကီးမားလာပါကမိုးသဲသဲမဲမဲရြာခ်ိန္၊ဓာတ္ျပဳခ်ိန္ႏွင့္ၾကံဳႀကိဳက္ပါကေဝါေဝါဝူးဝူးအသံကုန္ေအာ္ျမည္သည္။ေရာင္စံုမီးပြင့္မီးပန္းမ်ားလင္းထိန္႐ွိန္ေတာက္ေနေအာင္ထြက္သည္။ဤသည္ကိုေဒသခံေ႐ွးလူႀကီးမ်ားကေရာင္စံုမီးတေစၧ၊သို႔မဟုတ္စုန္းမီးေတာက္ဟုေခၚၾကသည္။ထိုအခ်က္ကိုကြၽန္ေတာ္၏ငေတာငလံုးဝတၳဳတိုမ်ားတြင္ထည့္သြင္းေရးသားထားရာပရိသတ္ကလည္းလက္ခံခဲ့ျကသည္။စာေပဆုေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔ကလည္းစိတ္ကူးသက္သက္ျဖင့္ေရးမရေသာဝတၳဳတိုမ်ားဟုမွတ္ခ်က္ခ်ကာစာေပဗိမာန္ဆုလည္းေပးခဲ့သည္။စိတ္ဝင္စားပါကစာေပဗိမာန္ဆုရငေတာငလံုးဝတၳဳတိုမ်ား၁+၂(ရန္ေအာင္စာေပ၂-ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္)မွ ဖားသမား ဝတၳဳ႐ွာဖတ္ၾကည့္ပါ။ယခုထက္စံုစံုလင္လင္သိ႐ွိရပါမည္။

မီးသရဲကိုေရးသားတင္ျပရာ၌မီးလံုးႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း၊အ႐ွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္အခတ္ခံရေသာေဘာလံုးႀကီးေျပးသကဲ့သို႔ေျမာက္၊ေတာင္၊ေ႐ွ႕ေနာက္ေျပးေနေၾကာင္း၊မည္သူမ်ွေျပးလႊားေနေသာမီးလံုးႀကီးကိုေစာင့္ဖမ္းကာအလ်ား၊အနံ၊ထုအမ်ိဳးအစားတိုင္းထြာႏိုင္သူမ႐ွိေသးေၾကာင္း၊မီးလံုးႀကီးေတာ့မီးလံုးႀကီးသာျဖစ္ေၾကာင္းတင္ျပခဲ့သည္။(၁)ေငြတာရီမဂၢဇင္း၊(၂)ေငြတာရီဆုရေပါင္းခ်ဳပ္၊(၃)ငေတာငလံုး၃(၄)ဒို႔ေက်းရြာဂ်ာနယ္(၅)ပတၱျမားFMဇာတ္လမ္း(၆)ပုဂၢလိကထုတ္ေဝသူမွထုတ္ေဝလိုေၾကာင္းခြင့္ေတာင္း၍ေနာင္ထုတ္ေဝမည့္ဝတၳဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ပါဝင္မည့္စာမူအျဖစ္ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္ထဲ၆ႀကိမ္၆ခါအထိျပန္လည္ေဖာ္ျပရေသာကြၽန္ေတာ္၏ေငြတာရီဆုရ အသက္ကယ္ပြဲ ဝတၳဳတိုမွာမီးသရဲအေၾကာင္းတင္ျပခဲ့ပါသည္။(စိတ္ဝင္စားပါကေငြတာရီဆုရေပါင္းခ်ဳပ္သို႔မဟုတ္ငေတာငလံုး၃ပါအသက္ကယ္ပြဲဝတၳဳတိုကိုျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါ။)

ေနာက္အပတ္၌ဒံုမီးသရဲ(တုတ္မီးသရဲ)၊နႏြင္းမႈိင္းတေစၧ(ဆႏြင္းမိႈင္းတေစၧ)၊ေတာက္ေခါက္သစ္(သစ္ေတာက္)တို႔အေၾကာင္းတင္ျပပါအံုးမည္။

က်န္းမာခ်မ္းသာေဘးကင္းၾကပါေစ
တြင္းႀကီးဝမ္းေမာင္(ေျမာင္)
@twingyiwunmaung
MSC-154
Feb.6.2018,Tue

စုန္​း၊တ​ေစၧ၊သရဲမ်ားႏွင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​

စုန္း၊တေစၧ၊သရဲမ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္