သူကနပိုလီယန္၊ေနာက္လူကဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

ေအာင္ျမင္လိုသူမွန္သမ်ွ၊၊ေအာင္ျမင္ေနသူမွန္သမ်ွထား႐ွိၾကေသာအေျခခံသေဘာထားမ်ားထဲတြင္သည္းခံျခင္းတရား(ခႏၲီတရား)ႏွင့္ဥေပကၡာတရားထိုႏွစ္ပါးပါဝင္သည္။ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကဥေပကၡာသည္အဖ၊ခႏၲီသည္အမိဟုၫႊန္ျပခဲ့၏။ဥေပကၡာ၏သေဘာကိုၫႊန္ျပရာ၌မိမိကိုၾကည္ညိဳေလးျမတ္ေသာသူ၊ပူေဇာ္ေသာသူ၊ခ်ီးေျမႇာက္ေသာသူဟူ၍လည္းသာယာခင္မင္စိတ္အထူးမ႐ွိ၊မိမိကိုျပစ္တင္ျပစ္မွားေသာသူ၊ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေသာသူ၊ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ေသာသူဟူ၍လည္းမသာယာျခင္း၊မုန္းတီးျခင္းမ႐ွိ။ထိုႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္ဦးတို႔၌စိတ္ႏွစ္မ်ိဳးမ႐ွိျခင္းကိုဥေပကၡာပါရမီဟုဆိုလိုသည္ဟုၫႊန္ျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ယခုေခတ္အခ်ိဳ႕လူမ်ားဆိုလ်ွင္သူမ်ားကိုရစရာမ႐ွိေအာင္မိႈခ်ိဳးမ်ွစ္ခ်ိဳးေျပာ၊ပက္ပက္စက္စက္ေျပာ၊တစ္ေယာက္ထဲေျပာအားမ႐ွိ၍အုပ္စုဖြဲ႔၊ယိမ္းတိုက္သလိုလူညႇိၿပီးေနရာအႏွံ႔ေျပာ၊ကိုယ့္ကိုေျပာလာကဆက္ဆက္ထိမခံ၊ကက္ကက္လန္ရန္ေတြ႔၊အုပ္စုလိုက္သဲသဲမဲမဲစုေပါင္းအပုပ္ခ်၊မေကာင္းေျပာလာသူဒို႔ရန္သူသတ္မွတ္သူမ်ားသတိထားသင့္ေသာစိတ္ထားဟုဆိုႏိုင္သည္။သည္းခံစိတ္ထားဆိုရာ၌အရာရာကိုသည္းခံျခင္းအျပင္ပူမႈေအးမႈ၊ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈအထိပါသည္းခံႏိုင္ရန္ခႏၲီသေဘာဆိုမိန္႔ခဲ့ပါသည္။

ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုရ႐ွိရန္အခ်ိန္ကာလတစ္ခုေပးရပါသည္။ထိုအခ်ိန္ကာလကိုႀကိဳးစားေနခ်ိန္၊ျပဳစုပိုးေထာင္ေနခ်ိန္၊ဘဝတည္ေဆာက္ေနခ်ိန္၊႐ုန္းကန္ဆဲကာလဟုသတ္မွတ္ၾကသည္။ထိုကာလ၌ေစာ္ကားျခင္း၊အထင္အျမင္ေသးျခင္း၊ပ်က္လိုပ်က္စီးေျပာဆိုျခင္း၊လူရာမသြင္းျခင္း၊ေဘးဖယ္ျခင္း၊ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ျခင္းစသည္စသည္တို႔မလြဲမေသြၾကံဳေတြ႔ၾကရပါမည္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈျမႇင့့္တင္၊ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျမင့္မားေအာင္လုပ္၊ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလ်ွာက္၍ကိုယ့္ပန္းတိုင္ကိုယ္ေရာက္ရန္သာအာရံုျပဳၾကည့္ရပါမည္။တကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္ႀကီးသည္ဘြားကနဲေပၚလာ၍ပါေမာကၡခ်ဳပ္ႀကီးတန္းကနဲျဖစ္လာသည္မဟုတ္။ကႀကီးခေခြး၊ေအဘီစီ၊တစ္ႏွစ္သံုးေလးေအာ္ဆိုေအာ္က်က္၊ကုန္းေရးရာမွပါေမာကၡခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားျဖစ္လာပါသည္။ထိုအခ်က္ကိုလက္ခံရပါမည္။အဆင့္ဆင့္ႀကိဳးစားယူရပါသည္။ႀကိဳးစားေမခ်ိန္၌အပ်က္စိတ္ထားျဖင့္ေျပာၾကားပိတ္ဆီးလာကဥေပကၡာႏွင့္ခႏၲီတရားက်င့္သံုးေက်ာ္လႊားရပါမည္။

ကိုယ္ႀကိဳးစားေနရခ်ိန္၊ေအာင္ျမင္မႈအတြက္တည္ေဆာက္ေနရခ်ိန္တြင္ဥေပကၡာသေဘာ၊ခႏၲီသေဘာထားႏိုင္ရန္အေျခခံသေဘာထားအျမင္က်ယ္ျပန္႔ရမည္။အရပ္ေျပာေျပာကသေဘာထားႀကီးသည္ဟုေျပာရမည္။ကိစၥအကန္႔အသတ္၊နယ္ပယ္အကန္႔အသတ္၊အခ်ိန္အကန္႔အသတ္႐ွိဖို႔လိုသည္။ၾကားလာသမ်ွ၊ၾကံဳလာသမ်ွကိစၥရပ္တိုင္း၊နယ္ပယ္တိုင္းအားအာဂံုမသြင္းဖို႔လိုသည္။ၾကားၾကားသမ်ွငါ့ကိစၥ၊ၾကံဳၾကံဳသမ်ွငါ့ကိစၥ၊လာလာသမ်ွငါ့ကိစၥဟုအေရးတႀကီးသေဘာထား၊ပတ္သက္စိတ္ဝင္စားကလမ္းေၾကာင္းေပ်ာက္တတ္သည္။ေအာင္ျမင္ခ်ိန္ေနာက္က်ပန္းဝင္တတ္သည္။ေနရာတကာဝင္၍ပါအသင္ဘာေကာင္နည္း၊ပြဲထဲကဝန္၊လမ္းျပၫႊန္၊ဝန္ႀကီးေျပာသလိုျဖစ္တတ္သည္။အညာဇာတ္ပြဲလူပ်က္မ်ားပ်က္လံုးထုတ္ရာ၌ရံဖန္ရံခါဝန္ႀကီးအဝတ္ႀကီးဝတ္လာၿပီးဝမ္ထြက္စာမရြတ္ပဲ၊သဲဟဲဟဲ ငါဘာေကာင္ပါလိမ့့္ဟုသူ႔ကိုယ္သူျပန္ၾကည့္ရာ၊ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွဘာေကာင္မွန္းမသိသည့္ဝန္ႀကီးပြဲထြက္လာသည့္ဇာတ္ပြဲကိုလာအားေပးမိသည့္ပရိသတ္ကငါတို႔အလြန္အသည္၊နသည္ဟုသေဘာထားကာရယ္ၾကေမာၾကသည္။ထိုအခါမွသူ႔ကိုယ္သူျပန္ၾကည့္ၿပီးေသာလူပ်က္က ဟာ....ဟုတ္ၿပီ....ဟုတ္ၿပီ....၊က်ဳပ္ကဝန္ႀကီး၊ဝန္ႀကီးကက်ဳပ္၊ဇာတ္ဆရာေရးေပးတဲ့ဝန္စာကိုညေၾကးရေအာင္က်ဳပ္ဝန္မင္းဝန္စာရြတ္မယ္ဟုဆိုကာဝန္စာရြတ္သည္။ပရိသတ္က တဝါးဝါးတဟားဟား။ေအာင္ျမင္မႈတည္ေဆာက္သူသည္ဇာတ္စင္ေပၚမွလူရႊင္ေတာ္မဟုတ္။စိတ္ကူးယဥ္မရေသာဘဝတိုက္ပြဲ၌ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ေစရန္သတိမေမ့ဖို႔၊မ်က္ျခည္မပ်က္ဖို႔အျမဲလိုသည္။

ေအာင္ျမင္လိုသူ၊ေအာင္ျမင္ေနသူမွန္သမ်ွေနတတ္ထိုင္တတ္ရမည္။ကိုယ့္ကိုကိုယ္ငါ့ဘဝရည္မွန္းခ်က္ကဘာ၊ငါ့ယခုလက္႐ွိအဆင့္ကဘာဟုသိ႐ွိရံုမ်ွမကအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းလာဖြယ္မ႐ွိကအေရးတႀကီးသေဘာမထားပဲသည္းခံတတ္၊လစ္လ်ဴ႐ႈတတ္ရသည္။ကမ႓ာေက်ာ္စစ္သူႀကီးေလာင္းလ်ာနပိုလီယန္ႏွင့္အေဖာ္ႏွစ္ဦးကိုကေဖးဆိုင္တစ္ဆိုင္ထဲ၌အမူးလြန္ေနေသ.အမူးသမားတစ္ဦးကအေၾကာက္းမဲ့စိန္ေခၚသည္။နပိုလီယန္၏အေဖာ္ႏွစ္ဦးကထိုအမူးသမားကိုတုဖက္၍ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသည္။အျပတ္႐ွင္းပစ္ခဲ့ခ်င္သည္။နပိုလီယန္ကကိုယ္တိုင္လည္းတုဖက္မၿပိဳင္၊က်န္ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္းတံု႔ျပန္ခြင့္၊ျပႆနာျဖစ္ခြင့္မေပး။နပိုလီယန္၌ႀကီးက်ာ္ေသာေအာင္ျမင္မႈရ႐ွိရန္ႀကိဳးပမ္းရဦးမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာမန္အေသးအဖြဲကိစၥျဖင့္အခ်ိန္ကုန္မခံႏိုင္။အမူးသမားရန္စေစာ္ကားမႈကိုဥေပကၡာျပဳကာကေဖးဆိုင္မွေအးေအးေဆးေဆးထြက္ခြာေပးခဲ့သည္။ေနာင္မ်ားမၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာပင္လ်ွင္ကမ႓ာေက်ာ္စစ္သူႀကီး၊ဧကရာဇ္မင္း နပိုလီယန္အျဖစ္ေအာင္ျမင္လာ၏။

၁၉၄၇ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ကရခိုင္ျပည္သို႔သတင္းစာ၊ဂ်ာနယ္အေရာက္အေပါက္နည္းသည္။႐ုပ္ျမင္သံၾကားစက္လည္းမ႐ွိေသး။၁၉၄၇ခုႏွစ္ဧၿပီ၃ရက္ေန႔ကရခိုင္ျပည္နယ္ေက်ာက္ျဖဴခ႐ိုင္၊ေျမပံုၿမိဳ႕သို႔ေရာက္႐ွိေနေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ည ၇ နာရီခန္႔လေရာင္မလင္းတလင္းတြင္သတင္းစာဆရာဦးပုကေလး၊ဗိုလ္မင္းလြင္တို႔ႏွင့္စကားေျပာေနစဥ္ဗိုလ္မင္းလြင္၏ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား၊ဒီရဲေဘာ္ကဘယ္ကလည္း၊ဘီအိုင္ေအကထဲကပါခဲ့တဲ့ရဲေဘာ္လားဟုျဗဳန္းစားဒိုင္းစားေမးခ်လိုက္သည္။ဗိုလ္မင္းလြင္မွာေခါင္းမီးေလာင္ခံရသကဲ့သို႔ျဖစ္သြားၿပီး၊ထိုစကားေမးလာေသာရဲေဘာ္အား ဟ...ဟ...ဟေကာင္၊အဲဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္.....ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟု ပ်ာပ်ာသလဲေျပာမွ ထိုရဲေဘာ္ကဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွန္းသိသြားၿပီးခ်ာကနဲလွည့္ကာေဝးရာအေမွာင္ထုထဲသို႔ဒုန္းေျပးထြက္သြားသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းစိတ္ဆိုးပါသလား။ဗိုလ္မင္းလြင္အားဆူပူပါသလား။ထိုရဲေဘာ္အားမထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈျဖင့္အေရးယူခိုင္းပါသလား။မဆူပူပါ။မခိုင္းပါ။ေနတတ္ထိုင္တတ္၊ရင္ဆိုင္ေျဖ႐ွင္းတတ္ေသာခႏၲီတရား၊ဥေပကၡာတရားအက်ိဳးေၾကာင့္တဝါးဝါး တဟားဟားသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကရယ္ေမာေန၍ သည္ျဖစ္ရပ္သည္မွာပဲပြဲျပတ္စခခန္းရပ္ပါသည္။အေသးအဖြဲကိုေရးႀကီးခြင္က်ယ္သေဘာမထားပါ။ေပါ့ေပါ့ပါးပါးတဟားဟားရယ္ျပ၍ၿပီးစီးခဲ့ပါသည္။

လူတိုင္းလူတိုင္းနပိုလီယန္မဟုတ္ၾက၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမဟုတ္ၾကဟုေစာဒကတက္လာျငားအံ့။ကိုယ့္ဝန္ကိုယ့္အား၊ကိုယ့္အေျခအေနႏွင့္ညီၫြတ္သည့္ေနတတ္ထိုင္တတ္မႈေတာ့အနည္းဆံုးလိုအပ္ပါမည္ဟုေျဖဆိုလိုပါသည္။ထိုသို႔ေနတတ္ဖို႔သည္းခံစိတ္ထား၊ဥေပကၡာစိတ္ထား ထားသင့္ကထားရပါေၾကာင္း။

က်န္းမာခ်မ္းသာေဘးကင္းၾကပါေစ
တြင္းႀကီးဝမ္းေမာင္(ေျမာင္)
@twingyiwunmaung
MSC No.154
27.12.2017,Wed

မွန္ပါတယ္ဆရာေရ ေခါင္းေဆာင္ဆုိသည္မွာ ေမြးရာပါမဟုတ္ပါ၊ ယေန႔ေခတ္အခါမွာ ေလ့က်င့္မႈေကာင္းစြာရရင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ေလ့က်င့္ခံႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ သင္ယူလုိစိတ္ရွိဖုိ႔အေရးပါျပန္ေရာ၊ သင္ယူလုိစိတ္ရွိဖုိ႔အတြက္ အတၱမာနကုိ ပယ္ခြာႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းအေပၚမွာ မူတည္ကာ တတ္ကၽြမ္းႏုိင္မႈေတြလဲကြာဟၾကပါတယ္၊ အတၱမာနကုိပယ္ခြာႏုိင္ဖုိ႔ရာမွာလည္း သည္းခံမႈစြမ္းအားကုိျမင့္မားေအာင္ေလ့က်င့္ေပးႏုိင္မွသာျဖစ္ပါတယ္ဆရာ။ ဆရာေရးတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကုိ လူငယ္ေတြမ်ားမ်ားဖတ္ေစခ်င္မိပါတယ္။

သူကနပိုလီယန္​၊​ေနာက္​လူကဗိုလ္​ခ်ဳပ္​​ေအာင္​ဆန္​း

သူကနပိုလီယန္၊ေနာက္လူကဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း