ေႏြရင့္ႏွင္းစက္... ၈

ေႏြရင့္ႏွင္းစက္... ၈

Credit image from
" ေတာ္ေလာက္ၿပီ ယု "
" မသက္ ျပန္ေပးပါ။ ယုယကို ျပန္ေပးပါ ယုယ မေလာက္ေသးဘူး "
ယုယ၏ခုတင္ေဘး စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွ နံပါတ္ဖိုးထုတ္ေတြကို သက္ထား ဆြဲယူလိုက္သည္။
ယုယ သနားစဖြယ္ ျပန္ေတာင္းေနသည့္တိုင္ သက္ထား ျပန္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္မ႐ွိ။ယုယကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမခ်ိေအာင္ သူမခံစားရပါသည္။ ကိုယ္ခ်င္းလည္း စာမိသည္။
သို႔ေသာ္ ယုယကို သနားမိသည္။ မူးယစ္ကြၽံျဖစ္ျခင္းမွ မူးယစ္ေဆး၏ကြၽန္ ျဖစ္သြားမည့္ အျဖစ္ကိုမလိုလားျခင္းသည္ ယုယကို သူမ ခ်စ္လြန္း၍ျဖစ္ေလသည္။

" အစ္မသံုးတယ္ဆိုတာ အစ္မစိတ္ကို အစ္မထိန္းတယ္ ယု။ လိုတာထက္လည္း ပိုမသံုးသလို လြန္ကြၽန္လို႔လည္း မသံုးဘူး။ အစ္မရဲ႕အလုပ္ကိုလည္း ထိခိုက္ေအာင္ မသံုးဘူး။ စိတ္ရဲ႕ထြက္ေပါက္တစ္ခုအေနနဲ႔ပဲ သံုးတာ..။ အခု ယုက နည္းနည္းေတာ့ မ်ားလာၿပီ။ လစာကလည္း ရသေလာက္အကုန္ ဒါပဲ သံုးေနတယ္။"

ယုယ ႐ႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုေႂကြးေနမိသည္။

" ယုကို သနားပါ မသက္ရယ္။ ယုယရဲ႕ ဘဝမွာ ဘာဆို ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး မသက္ရဲ႕။ဒီအတိုင္းဆို ယုယ ႐ူးသြားလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီလို မ႐ူးရင္လည္း ယုယ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တစ္ခုခု လုပ္မိလိမ့္မယ္ မသက္ရဲ႕.."

သက္ထား ယုယ၏ ပခံုးေတြကို ျငင္သာစြာ ကိုင္ရင္း တင္းက်ပ္စြာဖိဆုပ္လိုက္သည္။

" မဟုတ္ဘူး အစ္မရဲ႕ ညီမေလးဟာ အဲ့ဒီေလာက္ ေပ်ာ့ညံ့ဖို႔မလိုဘူး။ ဒီအေျခအေနကိုေရာက္ေအာင္ မသက္လုပ္ခဲ့မိတာ။မင္းကို မသက္ျပန္ကယ္ထုတ္မယ္။ယုယရဲ႕ အိမ္မက္ေတြ ျပန္႐ွင္သန္ရမယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ညီမေလးရဲ႕ အိမ္မက္ေတြဟာ အစ္မရဲ႕ အိမ္မက္ေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပဲ"
images (5).jpeg
Credit image from
ယုယ မသက္ကို တအံ့တျသ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။မသက္၏ သူမအေပၚထားေသာ ေစတနာ ေမတၱာ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ သံေယာဇဥ္တို႔သည္ မၾကာလွေသာ အခ်ိန္တိုအတြင္း ထိုမွ်ျမဲျမံသြားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္မထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္။
သို့ေသာ္ ယုယ ေခါင္းခါလိုက္ရင္း

" ယု...ယု...မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ မသက္ "
သက္ထားေခါင္းခါလိုက္ရင္း ယုယ၏ေခါင္းပို ရင္ခြင္ထဲမွာ ေထြးေပြ႔ထားလိုက္မိသည္။ယုယ ဝမ္းပန္းတနည္း ငိုေႂကြးေလၿပီ။

" တိတ္ပါ ညီမေလး။မမရဲ႕ညီမေလးက အဲ့ဒီေလာက္မေပ်ာ့ညံ့ပါဘူး။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပေယာဂတစ္ခုနဲ႔တင္ တစ္ဘဝလံုးကို အ႐ွံုးေပးလိုက္ဖို႔အထိေတာ့ လက္မခံနဲ႔ေလ။ အခု မသက္နဲ႔အတူ အလုပ္တစ္ခုကို ရေအာင္ လုပ္ေနႏိုင္ၿပီပဲ။ ညီမေလးရဲ႕ ဟိုးတုန္းက အိမ္မက္ေတြအတိုင္း ေ႐ွ႕ကို တိုးစမ္းပါ "

ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားဟူေသာ သံသယတို႔ ညႇဥ္းသတ္ေနၾကသည့္ စိတ္တို႔ျဖင့္ ယုယ မသက္ကို ၾကည့့္လိုက္မိသည္။ မသက္က ယုယကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ျပံဳးျပေလသည္။

ယုယကို မသက္ကပဲ သူမလုပ္ေနေသာNGOအဖြဲ႔တြင္ သူမ၏ တြဲဖက္တစ္ေယာက္အျဖစ္ လက္တြဲေခၚခဲ့ေသာေၾကာင့္ လုပ္ခလစာအေနျဖင့္ယုယအတြက္ အရင္အလုပ္ထက္ေတာင္ပိုေကာင္းေနေသးသည္ဟု ဆိုရေပမည္။သို႔ေသာ္ အရင္အလုပ္ေလာက္မစုေဆာင္းမိသည္ကလည္း အမွန္ပင္။ သူမစိတ္တို႔၏ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ သံုးစြဲေနမိေသာ မူးယစ္တြင္ ယုယတစ္ေယာက္ ကြၽံမွန္းမသိ ကြၽံလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
သူမအတြက္ မူးယစ္ေဆးသာ အဓိကျဖစ္လာေတာ့သည့္အခါ ယုယတြင္ အနာဂတ္လည္းမ႐ွိေတာ။့ ပတ္ဝန္းက်င္လည္း မ႐ွိေတာ့။ ထင္မင္းသည္လည္း ရံဖန္ရံခါတြင္သာ ေပၚလာတတ္ေတာ့သည္။ ထင္မင္းကို သတိရသည့္အခါ ႐ိႈင္းကိုလည္း သူမ သတိရတတ္မိသည္။သူမအေပၚတြင္ ႏႈတ္၏ေစာင္မျခင္းနဲ႔အမ်ားႀကီး အကူအညီေပးခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ ႐ိႈင္းတစ္ေယာက္ သူမကို အခုလိုမ်ိဳးသာ ေတြ႔လိုက္ရမည္ဆိုလွ်င္ မည္မွ်အံ့ျသသြားမည္မသိ။
ယုယ မ်က္လံုးေတြကို တင္းေနေအာင္ မွိတ္ခ်ပစ္လိုက္မိသည္။အခ်ိဳ႕ေသာ ခံစားခ်က္တို႔သည္ ဖြင့္ထုတ္ရန္ခက္ခဲလြန္းလွေလသည္။

" သက္..နင္ေျပာတာ သူေလးလား "
" ဟုတ္တယ္ သီသီ။ သိပ္သနားစရာေကာင္းတယ္.."
မူးယစ္ေဆးျဖတ္စခန္းမွ ေဆးျဖတ္သူ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ စကားလက္ဆံုက်ေနၿပီး ရယ္ေမာေနေသာ ယုယကို ၾကၫ့္ၿပီး သက္ထား သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ သီသီေဆြ႕အေမးကို ေျဖေနမိျခင္းျဖစ္ေလသည္။
images (1).png
Credit image from
" အျပစ္ကင္းတဲ့႐ုပ္ေလးနဲ႔ကြာ"
သီသီ့မွတ္ခ်က္စကားကို ၾကားေတာ့ သက္ထား မခ်ိျပံဳး ျပံဳးမိသည္။
" သူ႔စိတ္ေတြကလည္း အျပစ္ကင္းသလို သူ႔ဘဝကလည္း အျပစ္ကင္းၿပီးသားပါ သီ။သူက အေရာင္အစြန္းအထင္း မခံတဲ့ အျဖဴေရာင္ေလးလို ျဖစ္ေနခဲ့တာေလ။သူအခုလို ျဖစ္တာ ငါ့ေၾကာင့္ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္း ပါေနတာမို႔ ငါ တာဝန္မကင္းသလို ခံစားရလို႔ပါ သီသီရယ္။"
သက္ထား ေဆးျဖတ္သူလူငယ္မ်ားၾကား ေပါ့ပါးစြာရယ္ေမာေနေသာ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ပိန္က်ေနသည့္ ယုယကိုၾကည့္ၿပီး တကယ္ပင္ စိတ္ေကာင္းစြာ ေျပာမိေလသည္။
" စိတ္ခ်ပါ သူငယ္ခ်င္း.ငါ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္။ တစ္ခု သတိေပးခ်င္တာက မင္းလည္း ေမွ်ာမေနနဲ႔ မင္းအရည္အခ်င္းေတြက အလကား မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ္။အဲ့ဒါကို သတိေပးခ်င္တယ္ သက္ထား"
" အင္းပါ သီသီရဲ႕..ငါသိပါတယ္"
ယုယတစ္ေယာက္ကေတာ့ ထိုအေျပာေတြကို မသိ။ သူမ အခုလို မရယ္ေမာမိတာ အေတာ္ႀကီး ၾကာသြားၿပီမွန္းေတာ့ သိေနေလသည္။ ဒီေန႔ သူမ သိပ္ေပ်ာ္ေနမိေလသည္။ဒီလူေတြ၏ ဘဝမ်ိဳးစံုၾကားထဲမွ အလႊဲမ်ားစြာတို႔သည္ သူမတို႔လို ဘဝတူမ်ားစြာအတြက္ ေျဖစရာပင္ မဟုတ္ပါလား။
မသက္က သူမကို သတိေပးခဲ့သည့္တိုင္ သူမ စိတ္တို႔က သတိေပးခဲ့သည့္တိုင္ သူမ၏ ခနၶာကိုယ္မွ ေတာင့္တခ်က္ကို ယုယ မလြန္ဆန္ႏိုင္။မသက္ေပးတာထက္ ကိုယ့္နည္ ကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ဝွက္ယူထားေသာ ပစၥည္းေလးကို လက္က စမ္းရင္း အနီးဆံုး တိြဳင္းလက္တစ္ခုသို႔ ဝင္လိုက္မိသည္။
" ေတာင္းပန္ပါတယ္ မသက္ရယ္။ယုကို ခြင့္လႊတ္ပါ.."
သူမ၏ တိတ္တခိုး ေတာင္းပန္ရင္း မည္သူနဲ႔မွ် မသက္ဆိုင္ေသာ နယ္ပယ္တစ္ခုဆီ သူမ လႊင့္ေမွ်ာလိုက္မိသည္။

(အပိုင္း ၉ သို႔)

Writter>>>>>@yekungsatthone
Msc 213

​ေႏြရင္​့ႏွင္​းစက္​... ၈

ေႏြရင့္ႏွင္းစက္... ၈