" အေမ....."
ကြၽန္ေတာ္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ဝမ္းနည္းတႀကီး ႐ိႈက္ငိုပစ္လိုက္မိသည္။ကြၽန္ေတာ္ အမုန္းႀကီး မုန္းခဲ့ေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ရည္က်ရမိေလၿပီ။
" အေမ....ေမ....ေမ....."
ကြၽန္ေတာ့္ စကားသံေတြ ထစ္အ တိုးဝင္သြားေလသည္။အေမ့ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္စအခ်ိဳ႕နဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ့ကို ျပံဳးျပလိုက္ေသာ အျပံဳးမ်ားထဲတြင္........
.............................
Photo credit facebook
ထက္ျမက္ရယ္....
ဘဝဆိုတာ တိုေတာင္းလြန္းတယ္တဲ့။ အဲ့ဒီအထဲကမွ ငါ့အတြက္ကမ်ား ပိုၿပီး တိုေတာင္းေလသလားဟာ....
ငါ့ဘဝမွာ လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ငါျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ခြင့္မရခဲ့ဘူး..ငါ့ဘဝမွာ ဆို႔နင့္မႊန္းက်ပ္ခဲ့တိုင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဖြင့္ေျပာခြင့္မရခဲ့ဘူး...။
ငါ့ဘဝမွာ ဟိုးငယ္စဥ္ ခန္႔တို႔နဲ႔ ေနခဲ့ခ်ိန္ေတြၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရယ္ေမာမိခဲ့တာ နင့္ဆီ ေရာက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေပါ့....။
ငါ ခန္႔ဆီကို ခဏလာတာ ျဖစ္ေပမဲ့ နင့္ဆီမွာ အမွတ္မထင္ ၾကာ႐ွည္သြားတဲ့ အခိုက္အတန္႔မွာ ငါေပ်ာ္တယ္။ ငါ့ကို နင္မုန္းေနခဲ့တာ သိသိႀကီးနဲ႔ နင့္ဆီမွာ ေနရတာ ငါလြတ္လပ္ေပါ့ပါးတယ္...
ငါက ေပါ့ပ်က္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ေလာကႀကီးကို ပိုၿပီး ေလးေလးနက္နက္ သိပါတယ္ ထက္ျမက္ရယ္...။
လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ခဲ့တာ အထူးသျဖင့္ နက္တို႔လို ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ လက္ပြန္းတသီး႐ွိေနခဲ့တဲ့ ငါက နင္တို႔ ေယာက်ားေလးေတြ အေၾကာင္းကို ပိုသိပါတယ္....
အထူးသျဖင့္ေတာ့ နင့္အေၾကာင္းေပါ့....
ငါ့ဘဝမွာ ငါ့ကို တခဏေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအးခ်မ္းမႈ ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ နင့္အရိပ္ထဲမွာ ငါေတြ႔သမွ် ေယာက်္ားသားမ်ားစြာနဲ႔ ကြဲလြဲေနခဲ့တဲ့ နင့္သိကၡာကို ငါေလးစားတယ္ ထက္ျမက္။
ဘဝတိုတိုေလးေနရေပမယ့္ နင့္လိုလူရဲ႕ အရိပ္မွာ ခိုလွံုလိုက္တာခ်ည္းဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ ဆူးသက္တို႔ အေဒၚတို႔လို မိသားစုအရိပ္မွာပဲ ခိုလွံုခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ငါ ေက်နပ္တယ္..
...............................
Photo credit facebook
ဟိုးကေလးဘဝကတည္းက ခန္႔နဲ႔ယွဥ္တိုင္း ဆူးသက္နဲ႔ ယွဥ္တိုင္း ေမတၱာ ငတ္ခဲ့တဲ့ ေမ့ကို သနားခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္ခဲ့တဲ့ အေဒၚ့ကို ခုတစ္ခါ ျပန္ေတြ႔ ျဖစ္ရင္ ေမေလ အေဒၚ့ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္လို ငိုပစ္မယ္....
အားရေအာင္ ငိုၿပီးရင္ အားရေအာင္ ရယ္မယ္..
အဲ့ဒီအခါက အေဒၚက သီရိေလး...အ႐ူးမေလး အခုထိ ကေလးဆန္တုန္းပဲလို႔ ေမ့ကို ေျပာမလား....
အေဒၚ့ကို ေမလြမ္းတယ္။ဘဝမွာ စိတ္ပ်က္အားငယ္စရာ ၾကံဳတိုင္း အေဒၚ့ကို သတိရတယ္...
ခန္႔က ေမ့ကို ခ်စ္သတဲ့ အေဒၚလို႔ ေျပာၿပီး အေဒၚနဲ႔ ဝိုင္းရယ္ၾကမယ္။ ဆးူသက္နဲ႔ အတူတူ ခန္႔ကို ဝိုင္း ဟားၾကမယ္။ ဆူးသက္ေလးကိုလည္း ခ်စ္တယ္။
သူ႔အေမဆီက ေမက ဖဲ့ယူလိုက္တဲ့ ေမတၱာအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မဆိုးခဲ့တဲ့ ညီမေလး ဆူးသက္.....
ခန္႔က ေမ့ကို ခ်စ္တယ္တဲ့။ လက္ထပ္ခ်င္တယ္တဲ့...တန္လို႔လား ခန္႔ရယ္။
ေမဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္၊ ေယာက်္ားတကာရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကေန ရယ္ေမာေနႏိုင္တဲ့ ေမသီရိဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ ျဖဴစင္လြန္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို လက္ထပ္လိမ့့္မယ္လို့ ထင္ေနခဲ့တဲ့ ေမ့ရဲ႕ အခ်စ္ရဆံုး အခင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းေလး အ႐ူးေကာင္ေလး....
ခန္႔ရယ္ နင့္အေၾကာင္းေတြးတိုင္း ငါငိုတယ္။ အခု ဒီဒိုင္ယာရီေလးကို ေရးၿပီး ငါငိုေနမိျပန္ၿပီ။
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္ ျပတ္သားခြင့္မ႐ွိတဲ့ ငါက နင့္အေပၚ စိမ္းကားရက္စက္တဲ့ စာကို ေရးဖို႔ ဘယ္ေလာက္အားယူခဲ့ရလဲ နင္မသိခဲ့ဘူးေနာ္။ငါဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ နင္ အသက္ကုိပါ အေသခံသြားတယ္ေနာ္.....
ငါ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ငို ပစ္ခ်င္တယ္....
နင္သာအနားမွာ ႐ွိေသးရင္ နင့္ကို စိတ္႐ွိ လက္႐ွိ ခါၿပီး အ႐ူးလို႔ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ပစ္ခ်င္တယ္..အ႐ူးရဲ႕.......
.......................
ငါ ေနျပန္ ေကာင္းလာခဲ့ၿပီ ခန္႔။
နင္က ငါ့အတြက္နဲ႔ အေသခံခဲ့တာ။ ငါက ငါ့အျပစ္နဲ႔ငါ အေသၾကံခဲ့တာ...
ဒါေပမဲ့ဟာ ေလာကႀကီးက မတရားဘူး သိလား..ငါျဖစ္ခ်င္တာဆို ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္ခြင့့္မရခဲ့ဘူး....
ငါ့ဘဝမွာ ရင္ဖြင့္ခြင့္ မဲ့ခဲ့တဲ့ စကားေတြကို ထက္ျမက္ကို ရင္ဖြင့္ခဲ့မိတယ္။
ခန္႔ရယ္.....
ထက္ျမက္ရဲ႕ေဖးမမႈေတြေအာက္မွာ ငါ ျပန္လည္႐ွင္သန္မႈေတြသာ မကပဲနဲ႔ ငါ့ရဲ႕ ေပ်ာ္ရွၽင္မႈေတြကိုပါ ျပန္ရခဲ့တယ္....
ငါ......ေပ်ာ္လိုက္တာ....
.............................
Photo credit facebook
ငါ့ဘဝအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ႐ွိေသးရင္ အေဒၚ့ဆီကို သြားမယ္။
အေဒၚနဲ႔ အၾကာႀကီးေနမယ္...စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာမယ္။
ငါ့ဘဝထဲကေန ငါ့အိမ္မက္ဆိုးေတြထဲကေန ငါ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္မယ္....
အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ငါ သိပ္ေပ်ာ္ေနေလမလား.....
အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြ ေတြးရင္ ငါ သိပ္ေပ်ာ္လြန္းလို႔ထင္တယ္...
ငါ့ႏွလံုးေတြေတာင္ ေအာင့္တယ္..
ဒါေပမဲ့ ငါ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပံဳးေနမိဆဲပဲ...။
................
မေမသီရိ
အသက္ ( ၂၇ )ႏွစ္
ေက်ာက္ျပားျဖဴျဖဴေပၚက စာလံုးေလးေတြကို မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ရင္း မတုန္မလႈပ္ ရပ္ေနခဲ့မိတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာေနခဲ့ၿပီမွန္းပင္မသိ။
မိုးသားတိမ္လိပ္ေတြ ညိဳညိဳေတြကိုလည္း မသိ။ေလျပင္းတိုးသံေတြကိုလည္း နားမေထာင္အား...
ဒီလုိေနရာကို ဒီအခ်ိန္တိုင္း ကြၽန္ေတာ္ရာက္ျမဲ....
ဒီလိုအခ်ိန္ေတြတိုင္း ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ရွိေနခဲ့တာ သံုးႏွစ္တိတိ ႐ွိခဲ့ေလၿပီ။
ကြၽန္ေတာ့္ လက္ထဲက ေမရဲ႕ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္အနက္ေလးကို အုတ္ဂူေပၚ အသာအယာ တင္လိုက္မိသည္။ ထိုစဥ္ ကြၽန္ေတာ္နည္းတူ ျဖဴႏုတည္ၿငိမ္တဲ့ လက္ေလးတစ္ဖက္က စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ကို တင္ၿပီး ေက်ာက္ခဲေလးနဲ႔ ဖိခ်လိုက္ေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္ တအံ့တျသသံျဖင့္ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိစဥ္..
" ဟင္....ဆူး...ဆူးသက္....အဲ ..."
" ဟုတ္ပါတယ္ တကာႀကီး...ေလာကႀကီးဟာ ထင္မွတ္မထားတဲ့အရာေတြနဲ႔ လွည့္ပတ္ေနၾကရတာ မဟုတ္လား..."
တည္ၿငိမ္ေသာ စကားသံမ်ားျဖင့္ စကားဆိုေနခဲ့သူက ဟိုစဥ္က ႏုငယ္လြန္းတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ညီမေလး ဆူးသက္တဲ့။
" ေလာက ႀကီးရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ေတြကို သိပ္ေၾကာက္သြားမိတဲ့ ေနာက္မွာ တကာႀကီးဆီကို စာပို႔လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ ဆရာေလးက လမ္းမွန္ကို ေတြ႔႐ွိခဲ့ေတာ့တာပဲ။အားလံုးကို သံေယာဇဥ္ ျဖတ္လိုက္ႏိုင္ၿပီ တကာႀကီး...။ အခုဆို ဆရာေလးဘဝက အမ်ားႀကီိး ေအးခ်မ္း ေနပါၿပီ..."
" က်..က်ေနာ္...အဲ တပည့္ေတာ္.."
"ဟင္း....ဆရာေလး တကာမႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးသြားပါၿပီ။ အေၾကာင္းစံုကိုလည္း သိၿပီးပါၿပီ တကာႀကီး..သတၱဝါေတြရဲ႕ ကံဆိုတာ သိပ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာပါပဲေလ..."
ဆရာေလးက တည္ၿငိမ္စြာ လွည့္ထြက္သြားစဥ္
" ဆရာေလး...ေက်းဇူးျပဳၿပီး တပည့္ေတာ္ကို ဆရာေလး သီတင္းသံုးတဲ့ ေက်ာင္း...."
ဆရာေလးက တခဏမွ် ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး
" တကာမႀကီး သိပါတယ္.."
ထိုမွ်သာ ေျပာၿပီး ထြက္ခြာသြားေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္ ဆရာေလးတင္ထားခဲ့သည့္ စာရြက္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလႉေငြ ျဖတ္ပိုင္းေလး...
ကြယ္လြန္သူ မေမသီရိအား ရည္စူး၍ ဆရာေလး ေဒၚဓမၼနနၵီ ေကာင္းမႈ တဲ့...
မိုးစက္ေတြ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ က်လာခဲ့ေလၿပီိ။ကြၽန္ေတာ္ ရပ္ေနမိဆဲ....
ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့ မ်က္ႏွာထက္သို႔ မိုးစက္ေတြ ခုန္ဆင္းလာေနၾကဆဲ....
႐ုတ္တရက္ကြၽန္ေတာ့ ကိုယ္ေပၚ မိုးေရေတြ မက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ႏြယ့္လက္ထဲက ထီးကို ယူလိုက္သည္။
" ေမာင္ရယ္...."
ႏြယ္က တီးတိုး ဆို၏။
" ေမာင့္ကို ခြင့္လြတ္ပါ ႏြယ္..."
ႏြယ္က ျပံဳးလိုက္၏။
" ဒီအေၾကာင္းအရာေတြ အားလံုးကို ႏြယ္သိၿပီးသားေလ ေမာင္ရဲ႕။ ႏြယ္ ဟိုမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းကတည္းကႀကီးနဲ႔ အန္တီက ႏြယ့္ကို အျမဲ ေျပာျပခဲ့တယ္။ ႏြယ္အစကေတာ့ ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးမိေသးေပမယ့္ ေမာင့္သိကၡာကို ႏြယ္ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္ ေမာင္..
တကယ္ေတာ့ ေမကို ႏြယ္ကိုယ္တိုင္လည္း သနားတယ္။ အကယ္၍မ်ား ေမသာ အခုထိ ႐ွိေနခဲ့ေသးရင္ ႏြယ္ ကိုယ္တိုင္ ေမာင္နဲ႔..."
ကြၽန္ေတာ္ ႏြယ့္ လက္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ပိတ္လိုက္မိသည္...
" ေမာင္ ႏြယ့္ကို ခ်စ္ခဲ့တာက တကယ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေမာင့္ဘဝမွာ အသနားမိဆံုးသူ အမုန္းဆံုးသူနဲ႔ သံေယာဇဥ္အျဖစ္မိဆံုးသူ အမွတ္အရဆံုးသူကို ျပပါဆိုရင္ေတာ့ ေမ့ကိုပဲ ျပမိလိမ့္မယ္လို႔ ေမာင္ ဝန္ခံပါရေစ ႏြယ္ရယ္....ဒါေပမဲ့ ႏြယ့္ကို ေမာင္ တကယ္ ခ်စ္ခဲ့တာပါ..."
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့ရာ လမ္းတေလွ်ာက္ မိုးေရတို႔က လိုက္လံ ကခုန္ေနၾကဆဲ။
ကြၽန္ေတာ့္ကို နားလည္ေပးႏိုင္တဲ့ ဇနီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏြယ့္လက္ကို ကြၽန္ေတာ္ တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္.....
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ေနာက္သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိၾကေတာ့ ေမ့လဲေလ်ာင္းတည္႐ွိရာ အုတ္ဂူေလး အေပၚမွာ ေမ့ရဲ႕ သားေရဖံုး ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးက ေလေတြေၾကာင့္ လွန္ထြက္သြးာၾကၿပီး စာရြက္ေလးတစ္ရြက္က မးိုဖဲြေတြၾကားက ေကာင္းကင္ ပ်ံလႊင့္လာခဲ့ေလသည္...။
ကြၽန္ေတာ္ သိပါသည္ ..
ေမရဲ႕ မၿပီးျပတ္ေသးသည့္ ဒိုင္ယာရီကို ထာဝရ အဆံုးသတ္ေပးခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ၾကား ညႇပ္ထားခဲ့ေသာ စာေလး.....
အထူးသျဖင့္ ေမ့ လက္ထဲက ေတြ႔ခဲ့တဲ့ စာရြက္ေလး....
ေမ့အသက္ကို ေႁခြယူသြားခဲ့ေသာ စာရြက္ေလး..
ေမ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ႐ိုက္ခ်ိဳးခဲ့ၿပီး ေမ့ကို heart attack ျဖစ္ေစခဲ့ေသာ စာရြက္ေလး..
ဆူးသက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးခဲ့ေသာ စာရြက္ေလး ေလ....
ေမ့ခမ်ာ သူ႔ကိုယ္သူ ႏွလံုးေရာဂါရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ ႐ွိေနခဲ့တာကို သိမွ သိခဲ့ပါေလစ.....
ၿပီးပါၿပီ...
Writter @yekungsatthone
Msc 213
အလြမ္း ဇတ္လမ္းေကာင္းေလး ခံစားဖို႔ေကာင္းပါတယ္😊😊
ဟုတ္ဗ်.
ေအာ္ သံေယာဇဥ္ေတြႀကီးမားခဲ့ၾကတဲ့ အလြမ္းဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ပါလားဗ်ာ
ဟုတ္တယ္ဗ်
စ လယ္ ဆုံးကုိ ေဝဖန္အျကံျပုရလ်င္ အေရးသားေကာင္းမြန္ပါ၏
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားထားပါတယ္
ဇာတ္သိမ္းေကာင္းပါတယ္...တစ္ခုခုက်န္ခဲ့သလိုမ်ိဳး...အေရးအသားလည္းေကာင္းပါတယ္...
ေက်းဇူးပါဗ်
ဝထၱဳေတာ့မေရးတတ္ေသးဘူးဗ်
ေရးနိုင္တာကို ခ်ီႀကူးပါတယ္
ေက်းဇူးပါဗ်..
သနားပါတယ္😔
ဟုတ္ပါ့ မႀကိ
အလြမ္းေလးေကာင္းပါ့ဗ်ာ
ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါဗ်ာ
အစ္ကို တစ္ခုေျပာမယ္။ ညီ ဝတၳဳေရးတာ G3မွာ အေတာ္ဆုံး ၊အေကာင္းဆုံးပါ။ ေရးထားတ့ဲ စာသားဟန္ေတြက အဆင့္အတန္း ျမင့္တယ္။ဇာတ္အိမ္ခိုင္တယ္၊ဒီလက္စက ေရးတက္စ လက္စမဟုတ္ဘူး။
အား....မ်ားသြားၿပီ အစ္ကိုေရ....ဘာပဲဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳးစားဆဲပါဗ်..ခ်ီးက်ဴးတာ ေက်းဇူးပါဗ်ာ
အဲ့လို ဝထၳဳ မ်ိဳးေလးေတြလဲ ေရးသူပါမွဒို႔အဖြဲ႕ကရသစံုတာ ညီရ
ဟုတ္ဗ်..ဆက္ႀကိဳးစားပါ့မယ္
ေကာင္းပါ တယ္ အလြမ္းဇာတ္အိမ္ေလး
ေနာက္ထပ္ ဇာတ္လမ္းမ်ား ထပ္ေရးေပးပါရန္ေတာင္းဆိုပါရေစ
ေႂကြ.........
ဒီလို အေဆြးေတြ ဖတ္ရေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ ျပန္လန္႔လာမိတယိအကိုေရ
😑😑😑😑
ဇါတ္သိမ္းထိဖတ္ျပီး ျခံဳငံုေဝဖန္ရမယ္ဆိုရင္ အရမ္းေကာင္းမြန္ပါတယ္ဗ်ာ