အပိုင္း(၃)ဖတ္ရန္ https://steemit.com/myanmar/@zawhtat/undefineds-ensaepa-apong-3
စိုင္းထက္ေမြးေန႔ပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း သူမေၾကာင့္ေဝယံတစ္ေယာက္ေျပာင္းလဲလာသည္။ အရင္ကလိုညနက္တဲ့ထိ gameမေဆာ့ေတာ့ မနက္ဆိုလ်ွင္လဲအိပ္ယာမွေစာေစာထတဲ့အက်င့္ေလးေတြရေနၿပီ။ေန႔လယ္ေန႔ခင္းဆိုလ်ွင္လည္းအရင္ကလိုတစ္ေနကုန္အျပင္မထြက္ေတာ့။မေန႔ ကစိုင္းထက္အိမ္သြားတာ့မေတြ႕ခဲ့သျဖင့္မနက္ခင္းေစာေစာေလး စိုင္းထက္အိမ္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ စိုင္းထက္အိမ္ေရာက္ေတာ့ ငနဲသားကမထေသးသျဖင့္ အိပ္ရာထဲဝင္ျပီး အတင္းႏိူးလိုက္သည္။
စိုင္းထက္ကသူ႔အားအေစာရီးလာႏိူးသျဖင့္ပြစိစိလုပ္ကာ မထခ်င္ထခ်င္ျဖင့္ထလာပါသည္။သူအားအိပ္ရာမွ အတင္းႏိူးထားသျဖင့္ က်ေနာ္အားသိပ္မၾကည္ပါ။က်ေနာ္လည္းသူစိတ္ဆိုေျပ႐န္ သူႀကိဳက္ေသာ လမ္းထိပ္ကမုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္သြားရန္ေျပာၿပီး မုန္႔ဆိုင္သို႔ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။မုန္႔ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဆိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးကသားတို႔ေရထံုးစံအတိုင္းဘဲလားဟုေမးရာ စိုင္းထက္ကဟုတ္အန္တီဟုျပန္ေျဖလိုက္သည္။။ခနေနေတာ့ ဆိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးလာခ်ေပးေသာ မုန္႔ကိုႏွစ္ေယာက္သားစားေသာက္ရင္းေရာက္တက္ရာရာေထြရာေလးပါးေျပာၾကပါသည္။ေရာက္ တက္ရာရာေျပာရင္း က်ေနာ္ကေက်ာင္းအပ္ဖို႔ကိစၥေျပာဖို႔ကိုသတိမရ။စိုင္းထက္အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ စိုင္းထက္အေမကသားတို႔ဘယ္ေန႔ေက်ာင္းသြားအပ္မွာလဲေမးမွလာရင္းကိစၥကိုသတိရသည္။
ႏွစ္ေယာက္သားေက်ာင္းအပ္ဖို႔ကိစၥကိုတိုင္ပင္ၿပီးနာက္တစ္ပါတ္တနလၤာေန႔ေက်ာင္းသြားအပ္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ေန႔ခင္းပိုင္းေရာက္ေတာ့ေဝယံတစ္ေယာက္အိမ္ျပန္လာၿပီးေရမိုးခ်ိဳးကာထမင္းစားလိုက္။ထမင္းစားၿပီးေတာ့အေမက ကြၽန္ေတာ္ကို သားအျပင္မသြားပူးလားဟုေမးသည္။ကြၽန္ေတာ္လၿပံဳးၿပီးေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္။အေမကငါ့သားေလးၿငိမ္လွပါလားေကာင္မေလးေတြ႕ေနၿပီနဲ႔တူတယ္ဟုစသည္။က်ေနာ္လည္းအေမေျပာတာမွန္ေနသျဖင့္ရွက္ရွက္ႏွင့္ဟုတ္ပါပူးဗ်ာဟုျငင္းလိုက္သည္။အေမကဘာမထပ္မေျပာဘဲရီေနေတာ့သည္။အေမရီေတာ့ကြၽန္ေတာ္မွာမ်က္ ႏွာပိုပူသြားသည္။ထို႔ေၾကာင့္အေမကိုစကားလြဲရန္ ေနာက္တစ္ပါတ္တနလၤာေန႔ စိုင္းထက္ႏွင့္ေက်ာင္းသြားအပ္မည့္အေၾကာင္းကိုေျပာျပလိုက္သည္။အေမကဘာမ်ွမေျပာေအးေအးဟုသာေျပာသည္။
ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းအပ္မည့္ရက္ကိုေရာက္ေစခ်င္လွၿပီ။အခ်ိန္ဆိုသည္မွာကလည္းကုန္ေစခ်င္ရင္ျမန္ျမန္မကုန္တစ္ရက္တစ္ရက္ကိုတစ္ႏွစ္အလားထင္မွတ္ရသည္။ေက်ာင္းသြားအပ္ရမည့္ေန႔ေရာက္ေတာ့စိတ္ေလာႀကီးေန၍လားမသိအေစာရီးႏိုးေနသည္။မ်က္ႏွာသစ္ေရမိုးခ်ိဳကာေက်ာင္းသြားအပ္ရန္ျပင္ဆင္ၿပီးအေဖႏွင့္အတူမနက္စာစားသည္။ေဝယံေစာေစာထၿပီးျပင္ဆင္ထားေတာ့ အေဖက "သား "ဘယ္သြားမလို႔လဲဟုေမးသည္။
သားေက်ာင္းသြားအပ္မလို႔အေဖ။
ေၾသာ္ သားတို႔ေက်ာင္းေတာင္အပ္ရၿပီလား။
"ဟုတ္ "အေဖ။
ေအးေအး။
ပိုက္ဆံကိုမင္းအေမဆီကေတာင္းသြားလိုက္ေတာ့ေနာ္။
ေဖရီးရံုးသြားေတာ့မယ္။
"ဟုတ္ကဲ့"အေဖ။
အေဖထသြားေတာ့ အေဖ့ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီး အေဖအေၾကာင္းကိုစင္းစားမိသည္။အေဖက ေဝယံငယ္ငယ္ထဲက ပူဆာသမ်ွကိုအကုန္ဝယ္ေပးခဲ့သည္။မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ထားသည္။အေမ့ကိုလည္းအိမ္မွာဘဲေက်ာ့ေနေအာင္ထားသည္။အျပင္အလုပ္ကိုထြက္မလုပ္ခိုင္းပါ။သူတစ္ေယာက္ထဲဘဲရုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့သည္။အေဖငယ္ငယ္ကဆင္းရဲသျဖင့္အေမ့မိဘမ်ားကအေဖႏွင့္အေမကိုသေဘာမတူပါ။သေဘာမတူသည့္ၾကားကလပ္ထပ္လိုက္သျဖင့္အေမကိုေသခန္းျဖတ္ထားၾကသည္သည္။
အေဖကမခံခ်င္စိတ္ႏွင့္ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ယခုဆိုေဝယံတို႔ အေျခေနတစ္ခုထိရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ္ကိုေမြးေတာ့မွအေမမိဘမ်ားကအဆက္အသြယ္ျပန္လုပ္သည္ဟုအေမကေျပာျပဖူးသည္။အေဖမိသားစုတာဝန္ကိုေက်သည္ဆိုတာထက္အမ်ားႀကီးပိုသည္။ခုလည္းေက်ာင္းသြားအပ္မည္ဘဲေျပာရေသးသည္လိုသေလာက္ေတာင္းသြားတဲ့။မိသားစုတာဝန္ေက်လြန္းလွသည့္အေဖကိုေဝယံခ်စ္သည္။ေလးလဲေလးစားသည္။အေဖဆိုသည္မွာမိသားအတြက္heroျဖစ္သည္။
ဆက္ပါဦးမည္.......
msc 249
@zawhtat
အေဖဆိုတာ မိသားစုအတြက္ ေရႊေတာင္ႀကီးသဖြယ္ေပါ့ အစ္ကိုေရ ..
အမွန္ပါဘဲအကိုေရ
ေအာက္ဆံုးစာေၾကာင္း မွာ ''မိသား'' ျဖစ္ေနတယ္။ ''စု'' က်န္ခဲ့တယ္ထင္တယ္။
ဟုတ္တယ္အမေရက်န္ခဲ့တာ
ခ်စ္ေနဆဲ
ဟုတ္ပ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ ခ်စ္ေနဆဲပါ......အက္လဲ့။
ခ်စ္ရတာေပါ့လို႔
ခ်စ္ေန "ဆဲ" ပါ
ခ်စ္ရမာေပါ့
ခ်စ္ၾကပါေလ
ဟီးးးငယ္႐ြယ္သူေတမို႔ပါ
သူ႔တစ္ပါးကို ခ်စ္တာတယ္ဆုိ ကုသိုလ္ရပါတယ္
အာ့ဆိုအမ်ားရီးပိုခ်စ္လိုက္ေတာ့မယ္
အေဖဆိုတာ မိသားစု၏ အားကိုးရာ၊အားထားရာ၊မွီခိုရာေပါ့ဗ်ာ
မိသားစုရဲ႕အမိုးအကာႀကီးတစ္ခုလိုပါဘဲဗ်ာ
ေဖေဖနဲ႔ေမေမ့ ေမတၱာကေတာ့ သားသမီးေတြကိုအရိပ္တႀကည့္
ႀကည့္နဲ႔အျမဲ ေႏြးေထြးလံုျခံဳေစပါတယ္
မိဘေမတၱာကသားသမီးေတအတြက္
ၿမဲတမ္းၿခံဳ ေႏြးေထြးေစပါတယ္ဗ်ာ။
ငယ္ငယ္ကဆို အိမ္မရွိလို ့ အေဖလက္ေပၚ အိပ္ခဲ႕ရတဲ႕ အခ်ိန္ေတြေတာင္ ျပန္သတိရမိတယ္
ေႏြးေထြးမူအျပည့္နဲ႔ေပါ့ဘုရား
တစ္မိသားစုလံုးခိုလံႈရာဟာ အေဖ့ရင္ခြင္ပါ