“သုညကမာၻ၏သရုပ္ေဆာင္မွဳမ်ား”
★★★★★★★★★
ေလာကၾကီးမွာ ဘုန္းၾကီးတို႔တေတြေနၾကတာ တကယ့္ကို သုည ကမာၻၾကီး။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ထင္တာ တစ္ခုမွ ဟုတ္မွ
မဟုတ္ပဲ။သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဗီဒီယို ဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ေနတဲ့သူေတြက ေငးေမာျပီး တကယ့္အဟုတ္လို႔ထင္ၾကတာေလ။ငယ္ငယ္တုန္းက
ပြဲၾကည့္တုန္းကဆိုရင္ မင္းသားမင္းသမီး ႏွိပ္စက္ခန္းေရာက္ျပီဆိုရင္ ေအာက္က
ေဆးလိပ္တိုနဲ႔ေပါက္ၾက ခဲနဲ႔ေပါက္ၾက ငိုတဲ့သူကငို ယိုတဲ့သူကယို ဒါေတြဟာ အဟုတ္ထင္လို႔ေပါ့ေနာ္။သက္သက္ သရုပ္ေဆာင္ေနတာ
ကိုယ့္ေပါင္ကို ရိုက္ျပီးေတာ့ ဟိုေျခေထာက္နဲ႔ကန္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ “ျဖန္း”ကနဲ
အသံၾကားလိုက္ ဒီလူက အဟုတ္ရိုက္တယ္ထင္။
သရုပ္ေဆာင္ေနတာေတြ။
အဲ့ဒီ သရုပ္ေဆာင္မႈက ပီျပင္လာေလေလ လူေတြရဲ႕စိတ္ကို ထိခိုက္ေလေလပဲ။
ဒီလိုလာတာ။
အခုဘုန္းၾကီးတို႔တေတြ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ေလာကၾကီးမွာလည္း ဘာမွမထူးဘူး သရုပ္ေဆာင္ေနၾကတာပဲ အားလံုးဟာ ဘာမွမထူးဘူး။
သားသမီးအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တယ္။
မိဘအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တယ္။
ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တယ္။ငိုတဲ့အခန္းၾကေတာ့ ငိုလိုက္ၾက။ရယ္တဲ့အခန္းေရာက္ေတာ့ ရယ္လိုက္ၾက။ေသခ်ာစဥ္စားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တကယ္ေတာ့ သရုပ္ေဆာင္ေနတာ။တကယ့္အဟုတ္မွ မဟုတ္ပဲ။
သရုပ္ေဆာင္တာ သပ္သပ္ပဲ။တကယ္ေတာ့ ဘဝသရုပ္ေဆာင္ေတြ။
ရုပ္ရွင္ေတြဘာေတြေတာ့ ဘုန္းၾကီးက မ်ားမ်ား
မၾကည့္ဖူးပါဘူး။ ေတာေနတာဆိုေတာ့။နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ၾကည့္ဖူးတယ္။
အင္မတန္မွ ရွားရွားပါးပါးၾကည့္ရတာ ။
ကိုယ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းကလည္း ရုပ္ရွင္မၾကည့္ရဘူး ၾကည့္ရင္ မိလို႔ရိွရင္ ေက်ာင္းကႏွင္ထုတ္တာ။
အဲ့ဒီေတာ့ ရုပ္ရွင္ပြဲေတြ ဘာေတြဆိုတာ
အင္မတန္မွၾကံဳခဲတယ္။ သို႔ေသာ္
္ေတာရြာေတြမွာက်ေတာ့ ဇာတ္ပြဲဆိုတာ ၾကည့္ၾကတယ္။
ေတာမွာ ဘုန္းၾကီးေတြက ၾသဇာရိွေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတြက
ပြဲအုပ္ၾကတာကိုး။
အဲ့ဒီေတာ့ အားရပါးရ ၾကည့္လို႔ရတယ္ေပါ့ ဇာတ္ပြဲေတြၾကရင္။
အဲ့ဒီလို သရုပ္ေဆာင္တာ ဇာတ္လမ္းထဲမွာဆိုရင္ မဟုတ္တရုတ္
လုပ္ရတဲ့ဘက္က
သရုပ္ေဆာင္ရတဲ့သူဆိုရင္ လူၾကားထဲေတာင္မထြက္ရဲဘူးလို႔ ၾကားဖူးတယ္။အဟုတ္ေတြထင္ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီလူဟာ
လူၾကားထဲမထြက္ရဲေလာက္ေအာင္ လူဆိုးျဖစ္သြားတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့
လူေတြက သရုပ္ေဆာင္တာ အဟုတ္ထင္တာကိုး။
ဟိုးတုန္းကေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသား မငိးသမီးလို႔ေခၚတာ။
အခုေတာ့"သရုပ္ေဆာင္” လို႔ေခၚတယ္။
ဒါေလးက ပိုျပီးသဘာဝၾကတယ္။
အဟုတ္ထင္ရေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ၾကတာ။
သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းသြားျပီဆိုရင္ က်န္တဲ့သူေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြကပိုျပင္းထန္လာတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ ဇာတ္ပြဲထဲတင္သရုပ္ေဆာင္တာလားဆိုေတာ့
တကယ္ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္
တရားသေဘာနဲ႔ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ သတၱဝါေတြအားလံုးဟာ သရုပ္ေဆာင္ေနၾကတာပဲ။
သက္ရိွေလာက -သတၱေလာကရယ္
သခၤါရေလာကရယ္ ဒီေလာကေတြဟာ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္
ဘာမွမရိွတဲ့အရာေတြပဲ။
မရိွတာကို အရိွလုပ္ျပီးေတာ့ေနေတာ့
တစ္စံုတစ္ခု ျပဳလုပ္ေနတာဟာလည္းပဲ တကယ္ေတာ့ သရုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသာျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုတဲ့
သေဘာေလးေတြဟာဆိုရင္ ထင္ရွားလာတယ္ေပါ့။
★ သုညဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေလးကိုေျပာၾကရေအာင္ ဝိသုဒၶိမဂ္ သေဗၺ သခၤါရာ သုညာတဲ့။
သခၤါရတရား အားလံုးတို႔သည္ သုညာ။ငါဆိုတာလည္း မပါဘူး။
ငါ့ဥစၥာဆိုတာလည္း မပါဘူး။သခၤါရတရား သက္သက္ပဲရိွတယ္။ရုပ္နဲ႔နာမ္ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရိွတယ္။တရားနာလို႔သာ ရုပ္နာမ္လို႔ သိတာကိုး တကယ္သိတာ
အဲ့ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ။ငါလို႔သိတယ္ သူမ်ားလို႔သိတယ္။သခၤါရတရားအားလံုးဟာ သုညပဲ။သုညဆိုတာ ဘာမွ မရိွတဲ့အရာ ဆိတ္သုန္းေနတာ။
ဥပမာ အိမ္တစ္အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရိွဘဲေသာ့ခတ္ထားရင္ ဒါသုညေပါ့။အိမ္ေတာ့ ရိွတာေပါ့။အခုလည္း သေဗၺ သခၤါရာ -သခၤါရေတာ့ ရိွတာေပါ့။
မရိွတာက အတၱ-ဆိုတဲ့ “ငါ” ၊
အတၱနိယ-ဆိုတဲ့ ငါပိုင္တဲ့ ပစၥည္း
ဒီထဲမွာမရိွဘူး။
ေနာက္တစ္နည္းအားျဖင့္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ျမဲတဲ့အရာဆိုတာ ဒီထဲမွာ မရိွဘူး။
ခ်မ္းသာတဲ့အရာဆိုတာလည္း
သခၤါရေလာကထဲမွာ
တစ္ခုမွ မရိွဘူး။
ကိုယ္ပိုင္တဲ့အရာဆိုတာလည္း
တစ္ခုမွ မရိွဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔ မရိွလို႔ သုညလို႔ေျပာတာ။
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ
ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ့ မွတ္သားထိုက္ေသာဆံုးမစကားေတြပဲ
အမွန္ဘဲ
This post has received a 0.05 % upvote from @drotto thanks to: @banjo.