Heb zelf in Colombia gewoont, en net zoals @smasssh wil ik hier niet over uitweiden, prachtig land overigens.
Maar ik denk dat het grote probleem voor de meeste Belgen/Nederlanders is dat we bepaalde zekerheden achter ons moeten laten. En dat brengt vragen en angst met zich mee. Je kent het wel "wat als ik zonder werk val?" of " wat als ik ziek ben?" of "wat als de relatie mislukt". Dan nog te zwijgen over de familiebanden.
Moet je echt een wagen kopen met 4 deuren als je als ouder kinderloos koppel toe ben aan een nieuwe? Alleen maar omdat er misschien ooit eens iemand zal meerijden? Denk in de eerste plaats aan je eigen geluk, en dat heeft niets te maken met egoïsme.
Het opschrijven heb ik nooit gedaan, maar dat lijkt mij een hele goede methode.
Ik ben "moeten" terugkomen, maar ik heb nooit een probleem gehad met die beslissing, niet toen, niet nu.
Hopelijk lezen meerdere potentiële expats dit, en kunnen ze beter en sneller beslissen.
De zekerheden van weleer lijken mij meer en meer ondermijnd te worden. Je kan je leven niet meer bouwen op aannames die gaan stoppen te werken. Bv pensioen; eer ik er aan toekom, 37 jaar voor de huidige criteria die zonder twijfel opgetrokken worden tegen dan, denk ik niet dat er nog zoiets bestaat, de demografie kan het allemaal niet blijven betalen uiteindelijk. Vooropgesteld natuurlijk dat werk zoals we dat nu kennen überhaupt nog zal bestaan...
Idd onze "zekerheden" zijn niet zo zeker meer. Mijn pensioen is al wel in zicht, het zal niet royaal zijn maar wel voldoende om een mooi bestaan te hebben...buiten België.