🎋 ကိန္းဂဏန္း ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ လန္႔သြားခဲ့သည္။
လူ႔ဘဝက တကယ္ပဲ ရက္သံုးေသာင္းပဲ ရွိတာလား။
မယံုလို႔ တြက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
30,000÷ 365 = 83(ႏွစ္)
တကယ္ ၈၃ႏွစ္ထိ အသက္ရွင္ ခဲ့ရင္ေတာင္
ပွ်မ္းမွ် ရက္ ၃ေသာင္းပဲ ရွိပါသည္။
ဒါေတာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရက္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ကို
မသိမသာေက်ာ္ခဲ့ သလဲဆိုတာ
ျပန္မႏႈတ္ၾကည့္ရေသးပါဘူး။
🎋 ကြၽန္ေတာ္ အစက လူ႔ဘဝကို ဖာသိဖာသာပဲထင္ခဲ့တာ။
ဒီေန႔ၿပီး မနက္ျဖန္။
မနက္ျဖန္ၿပီး သန္ဘက္ခါ။
သန္ဘက္ခါၿပီး ဖိန္းႏႊဲခါေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ဒီ ကိန္းဂဏာန္းကိုျမင္ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွ
လူ႔ဘဝဟာ တုိတိုေလးပါလားဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။
🎋 သင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၿပီး ေတြးခဲ့မိဖူးသလား။
သင့္ရဲ႕ဘယ္ႏွစ္ရက္က ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့လဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သလဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က ေဒါသထြက္ခဲ့သလဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ျဖတ္သန္းခဲ့လဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က ျပီးျပည့္စံုတယ္ခံစားရလဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က အထီးက်န္တယ္ထင္ရသလဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က မိမိကိုယ္ကိုယ္ အတြက္လဲ?
ဘယ္ႏွစ္ရက္က သူတစ္ပါးအတြက္ ျဖစ္ခဲ့သလဲ?
🎋 ဒီေလာက္ လူ႔ဘဝ ရက္ေပါင္းတိုတိုေလး အတြင္းမွာ....
ဘယ္လို အခိုက္အတန္႔ေတြက တန္ဖိုးအရွိဆံုးအခ်ိန္ေတြလဲ?
လူ႔ဘဝဟာ တန္ဖိုးရွိမွန္း ကြၽန္ေတာ္တို႔သိၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကမ်ား
သြားတန္ဖိုးထားေပးတတ္ၾကလို႔လဲ??
🎋 ေရွးလူႀကီးေတြေျပာဖူးတယ္။
" ေကာင္းကင္က အပ္တစ္စင္းနဲ႔
လူ႔ျပည္က အပ္တစ္စင္းထိဖို႔လြယ္မယ္..
လူျဖစ္ဖို႔က ခဲယဥ္းတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ ေသဖို႔ကေတာ့ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲဘူးေဟ့ -"တဲ့။
🎋 ဒါ့ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တစ္ရက္ အသက္ရွင္ႏိုင္သေရြ႕
တစ္ရက္ မိမိကိုယ္ကို ဘယ္လိုျမတ္နိုးရမလဲဆိုတာ
ေတြးတတ္ဖို႔လိုမယ္။
မိမိအိပ္မက္အတြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနစဥ္
ေဘးက ျဖတ္သြားတဲ့ရႈခင္းကို ၾကည့္ဖို့လဲ မေမ့ပါနဲ႔။
လူ႔ဘဝ ရက္ သံုးေသာင္းရဲ႕ ကုန္ခါနီးက်မွ
ေဘးကရႈခင္းေတြ မၾကည့္ရမိပါလားလို႔
ေနာင္တရေနလဲ မထူးေတာ့ပါ။
🎋 မိမိကိုယ္ကို ေနရာလြတ္ေပးထားပါ။
မိမိရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကို အလုပ္က တစ္ကန္႔..
မိသားစုက တစ္ကန္႔ ခြဲထားပါ။
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ ေနေရာင္ျခည္ေလးကိုနင္းသြားရင္း
ပန္းျခံထဲက ျမက္ခင္းၾကားက အုတ္လမ္းေလးေပၚေလွ်ာက္ၾကည့္ပါ။
🎋 ျငိမ္သက္တဲ့ညအခါမွာ
ဝရန္တာေပၚက ပလက္ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ရင္း
လေပၚက နတ္သမီးေလးနဲ႔ ယုန္ေျပးလႊားေဆာ့ကစားတာကို ၾကည့္ရင္း
ေကာင္းကင္ေပၚက မိမိရဲ႕ ၿဂိဳလ္ခြင္ကို ရွာၾကည့္ပါ။
🎋 ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစူးစိုက္စိုက္လုပ္ၾကည့္ပါ...
လူ႔ဘဝထဲက ပုန္းေအာင္းေနတဲ့
သင္လွည့္မၾကည့္ခဲ့တဲ့ ရႈခင္းလွလွေလးေတြ
အမ်ားႀကီး က်န္ေသးေနတယ္ဆိုတာ သင္ရိပ္စားမိလာမွာပါ။
🎋 အမည္မသိကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ေျပာဖူးတယ္။
" လူ႔ဘဝကိုခံစားတတ္တဲ့ထဲမွာ
သဘာဝကိုခံစားတတ္ျခင္းက အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္တဲ့"
လူ႔ဘဝဟာ နဂိုကတည္းက
အေရာင္အေသြးစံုစံုလင္လင္ ရွိၿပီးသားပါ။
အလုပ္..ေက်ာင္း.. ပိုက္ဆံ.. ဂုဏ္ျဒပ္.. ေတြကလြဲရင္
အျခား ကြၽန္ေတာ္တုိ႔သြားရွာေဖြဖို႔
အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး က်န္ပါေသးတယ္။
🎋 အရသာရွိတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာ.. ေႏြးေထြးတဲ့ မိသားစုဘဝ..
ျပာလဲ့လဲ့ေကာင္းကင္..
စိမ္းညိုညုိ ျမက္ခင္း..
ျဖဴေဖြးေဖြး တိမ္တိုက္..
က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ပင္လယ္ျပင္...
ျမင့္မားလွတဲ့ ေတာင္တန္းေတြ..
သီခ်င္း.. အေတြး.. တရားဓမၼ.. သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္..
စာေပ.. အားကစား.. ေတြဟာ ေက်ာင္းစာအုပ္ နဲ႔ အလုပ္ပဲကလြဲရင္
ရွာေဖြသင့္တဲ့အရာေတြပါ....
🎋 တကယ္လို႔ သင္က အလုပ္မွအလုပ္ပဲ..
ေက်ာင္းစာမွ ေက်ာင္းစာပဲလို႔ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာင္
အခ်ိန္ေပးၿပီး မိမိပတ္ဝန္းက်င္က အလွမ်ားကို
ခံစားၾကည့္လိုက္ပါ..
ဒီအခ်ိန္မွ မခံစားၾကည့္ရင္ ဘယ္အခ်ိန္ကို ေစာင့္စားေနဦးမွာလဲ??
မိမိကုိယ္ကို ျမတ္ႏိုးတတ္ ခ်စ္တတ္ၿပီး
အျမင္မ်ားေျပာင္းလဲၾကည့္ေပးပါ။
🎋 ေကာင္းကင္က ဒီလိုပဲျပာတယ္။
သစ္ပင္ေတြက ဒီလိုစိမ္းစိုတယ္။
လူ႔ဘဝဟာလည္း တကယ္ေတာ့ ဒီလိုပဲ လွပတယ္။
ႏွစ္တစ္ေထာင္မွ တစ္ခါ မျဖစ္တဲ့လူ႔ဘဝကို
တန္ဖိုး ထားတတ္ႏိုင္ၾကပါေစ.....။
Nice