ပရိတ္ေတာ္မ်ား၏ အဓိက အခ်က္မွာ ရတနာသုံးပါး၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ကံစြမ္းမ်ားကုိ အထင္အရွား ထုတ္ေဖာ္ပူေဇာ္ရင္း သစၥာျပဳထားခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။ “ကတိသစၥာတည္ေသာခါဝယ္ ၾသဇာေလးနက္ ေပၚဆီတက္၍ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ ေဆးဖက္ဝင္၏”ဟူေသာ စာဆုိအတုိင္း သစၥာကုိ အေျချပဳကာ က်ေရာက္လာမည့္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားက ဂုဏ္ေတာ္အစြြမ္း၊ ကုသုိလ္အစြမ္း၊ သစၥာအစြမ္းမ်ားျဖင့္ အရံအတားျပဳ ကာကြယ္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ပရိတ္ေတာ္မ်ား၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မ ႈသည္ က်ေရာက္လာမည့္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား မက်ေရာက္ေစရန္ႏွ င့္ က်ေရာက္ၿပီး ေဘးအႏၲရာယ္မ်ား ပေပ်ာက္ေစရန္ အထူးအက်ိဳးျပဳေပးျခင္းပင္ ျဖစ္၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာမ်ားက မိမိတုိ႔ အိမ္ေဂဟာမ်ားသုိ႔ ပင့္ဖိတ္ကာ သံဃာေတာ္မ်ားထံမွ ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား နာယူပူေဇာ္ၿပီး အႏၲရာယ္ခပ္သိမ္း ပေပ်ာက္ၿငိမ္း၍ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစရန္ ပရိတ္ေတာ္မ်ားကုိ ရြတ္ပြားသရဇၥ်ယ္ေစျခင္း ျဖစ္၏။ မိမိတုိ႔ အိမ္ေဂဟာ အနီးဝန္းက်င္ အတြင္းရွိ ျမင္အပ္၊ မျမင္အပ္သည့္ အေႏွာက္အယွက္မ်ား၊ အႏၲရာယ္မ်ား မက်ေရာက္ေစရန္ ပရိတ္တရား ရြတ္ပြားေစၾကျခင္း ျဖစ္၏။
ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားကို အႏၲရာယ္မျပဳႏိုင္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ၄-ပါး၊ အာေဝနိက ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈-ပါးကို ေဖၚျပထားပါသည္။
ဤဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ သီးျခား ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ အျခား မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၌မွ် ဤဂုဏ္ေတာ္မ်ဳိးမရွိေခ်။ ရဟႏၲာႏွင့္ ပေစၥကဗုဒၶမ်ား၌ေသာ္မွ ဤဂုဏ္သတၱိမ်ဳိးမရွိၾက။ စင္စစ္အားျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔၏ အာေဝဏိကဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို ခ်ီးက်ဴးပူေဇာ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ေကာင္းျမတ္ေသာ ေစတနာျဖင့္ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပါမူ အ,ကာလ မရဏမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါသည္။
အ,ကာလမရဏဆိုသည္မွာ သူတစ္ပါးလက္နက္ျဖင့္ ေသရျခင္း၊ သူတစ္ပါး ပေယာဂျဖင့္ ေသရျခင္း၊ တိရိစၧာန္ မ်ားကိုက္ခဲ၍ ေသရျခင္း၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမွက် ၍ ေသရျခင္း၊ ကားေမွာက္၍ ေသရျခင္းစသည္ ဥပေစၧဒက ကံေၾကာင့္မေသရ မေသႏိုင္ျခင္းကိုဆိုလိုပါသည္။
သတၱဝါတိုင္း လူတိုင္းပင္ တစ္ေန႔ေန႔၌ ေသရမည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္သည္။
အ,ကာလမရဏမွ လြတ္ေျမာက္သည္ဟု ဆိုသည္မွာ ဥပေစၧဒကကံေၾကာင့္ မေသရ မေသႏိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။
photo>>google