karamihan sa manlalakbay na walang mapa ay tanging umaasa sa liwanag na kung saan ito ang magsisilbing ilaw sa daan na kanilang tinatahak at kung sumapit man ang gabi ay sandaling magpapahinga at hihintaying muli ang umaga na darating at sa panagalawang pagkakataon ay hindi na sasayangin ang araw na iyon sapagkat kailangan nang matuntun ang paroroonan bago ulit sumapit ang dilim.
You are viewing a single comment's thread from: