Pan Jerzy energicznie obejrzał się za siebie w poszukiwaniu intruza przerywającego mu odbiór oratorskich popisów prezydenta. Źródłem owego nieprzyjemnego otrzeźwienia był niewysoki, chudy mężczyzna w niemodnych okrągłych okularach i lekko wyliniałym garniturze w prążki.
– A, to pan, panie Eugeniuszu. Dzień dobry – odpowiedział nieco oschle biznesmen.
– No kogo pan, panie Jureczku będzie głosował?
– Jeszcze nie wiem, czekam aż pan prezydent przedstawi wszystkie… kandydatury.
– Tak, trzeba podjąć dziś ważną decyzję – kontynuował szeptem natręt. – To głosowanie to nie jakieś tak pucowanie się. To jest deklaracja polityczna.
– Dlaczego niby?
– To pan nie wie? Głosowanie będzie jawne i każdy będzie musiał stanąć koło autora wybranego projektu.
– No i co w tym takiego strasznego? – Pan Jerzy był coraz bardziej zniecierpliwiony głupawym, pseudokonspiracyjnym tonem znajomego.
– Panie Jureczku! Pan o to pyta! Przecież to pan podejmie tę decyzję.
– Tak samo, jak i pan, i wszyscy na sali – warknął już tamten.
Na sali rozległy się brawa. Pan Jerzy spojrzał znów przed siebie, lecz natrętny Eugeniusz przerywał sobie tylko na chwilę.
– A gdzie! Panie kochany! Czy nie wiadomo panu, że światem rządzą pieniądze? Niech pan tylko spojrzy na tych szaraczków. Oni nie mają własnego zdania. Pójdą za kimś. Potrzebują pana. Potrzebują wodza! Nie pan spojrzy na te zachłanne spojrzenia! Drogi garnitur, panie Jureczku! On dzisiaj zdecyduje.
Pan Jerzy spojrzał w oczy rozmówcy. Eugeniusz zamilkł. Cholera. A jeśli on ma rację. To w zasadzie ważna decyzja. Tu nie chodzi o pomnik, ale o przyszłość tego miasta!
– …przedstawia, tron na którego oparciu pręży się wielki, biały orzeł z rozpostartymi skrzydłami. U stóp tronu natomiast leży wierny pomorski gryf. Tak orzeł, jak i gryf spoglądają czule na rzekę Odrę… – wyraźnie wzruszony prezydent Lamparski najwyraźniej opisywał trzeci projekt. Gruchnęły brawa, przerywane złośliwymi chichotami z lewej strony sali.
Pan Jerzy zaklął pod nosem. Teraz, kiedy zrozumiał, że nie znalazł się tu tylko po to, żeby przyjmować gratulacje i podszczypywać rozdekoltowane damy, nie usłyszał aż dwóch propozycji! I cholera wie, o co chodzi z tym całym tobołkiem i tronem…
– Na zakończenie ostatni projekt, autorstwa Stowarzyszenia „Nova Ja w Centrum” – prezydent, ignorując gniewne pomruki, które przeszły po Sali, kontynuował. Stowarzyszenie uznało, że nowym symbolem naszego miasta zostanie „Jędza”.
Tubalny śmiech, który dosłownie wybuchł w część Sali, nie był ani szczery, ani porywający. Oburzony takim zachowaniem młodzian w obcisłych, podartych na kolanach spodniach i kraciastym płaszczu, z długą, skołtunioną brodą poderwał się miejsca i spojrzał wyniośle na oponentów. Ci ani myśleli zamilknąć.
– Jendza… – panu Jerzemu łzy stanęły w oczach. Pan Henryk Jendza! Dobroczyńca jego i połowy tego miasta. Złote ręce, które zbudowały polskie miasto, POLSKĄ STOCZNIĘ! Wspomniał sobie wspaniałe dni młodości, kiedy nie miał nic, a miał wszystko. Kiedy buziaka dostawało się nie za łańcuszki i bransoletki, ale za urok osobisty i wrodzony wdzięk. Jendza! Wiedział już doskonale, co należy zrobić. Przyszłość jest coś winna przeszłości.
https://pixabay.com/pl/keppel-cbd-keppelport-rano-%C5%82adunku-2039122/
Posted from my blog with SteemPress : http://www.krasnal.ml/2019/01/08/stocznia-stowa-do-morza/
Wow, esta perron
Hi @krasnalek!
Your UA account score is currently 2.709 which ranks you at #13568 across all Steem accounts.
Your rank has improved 128 places in the last three days (old rank 13696).Your post was upvoted by @steem-ua, new Steem dApp, using UserAuthority for algorithmic post curation!
In our last Algorithmic Curation Round, consisting of 256 contributions, your post is ranked at #227.
Evaluation of your UA score:
Feel free to join our @steem-ua Discord server