Terwyl dit een is, maar nooit een doel nie,
Terwyl dit geskei is, maar nie ver van mekaar nie
Nie 'n eindige ego nie
Maar daardie logika vloei nooit
Nie 'n dwaas om te blameer nie
Maar die trots wat jou laat los
Direksie bring die stappe wat lanklangs bedek is
Weet nie wie sal kla nie
Gaan ... ver ..
Verlaag die brose smaak
'N Storie eindig in pyn
Ter pla die oorblyfsels van die verlede herinneringe
Dit was 'n lang tydjie rondloop
Maar 'n bietjie heimwee vir jou
Weet jy O my ex?
'N onvergeetlike geheue
'N Reeks gewonde towerkuns
Aangesien die ritme twilight impliseer
Geheue is net besig om te maai
hoe meer leeg is die marteling vermors
Ek het die naam in die see neergeskryf
Die see het dit geslaan
Ek het my naam in my hart neergeskryf
Jy het dit selfs gesny
Nie 'n vloeiende traan nie
Jy is 'n storie, nie 'n daad nie
Ook is die stof nie beperk nie
Jy maak 'n sondige verlange
Uit die herinneringe wat aan stilte geboorte gegee het
Nou word die vuurvlieg 'n opskrif