Sana dumating ung araw na tayo naman ang mamahalin,
Yung tayo naman ang iingatan,
Tayo namn ang pahahalagahan,
At tayo naman ang pasasayahin,
Minsan ba naisip mo na mahalin mo muna ung sarili mo,
Bago ung ibang tao,
Kase habang abala ka sa taong mahal mo,
Nakaka limutan mo ng mahalin din ang sarili mo,
Bago mo mahalin ang isang tao,
Mahalin mo muna ang sarili mo,
Kase hindi habang buhay nandyan sya sa tabi mo.
Bago mo ingatan ang ibang tao,
Ingatan mo muna ang sarili mo,
Kase kahit ayaw mo,
Dadating ang panahon na wala na sya sa piling mo,
At sakit nalang ang mararamdaman mo.
Pwede bang pahalagahan mo muna ung sarili mo kasi ang sakit na,
Na habang pinahahalagahan mo sya,
Wala ka namng halaga sa kanya.
Hindi lahat ng nag papasaya,
Ay totoong masaya,
Pano mo sya mapapasaya,
Kung hindi namn ikaw ang kailangan nya,
Para maging masaya sya.
Hindi dahil mahal mo ang isang tao,
Hahayaan mo nalng masaktan yang sarili mo,
Habang nag papaka tanga ka sa kanya,
Nag papaka tanga namn sya sa iba,
Kahit nasayo pa ang oras nya,
Sa iba namn ang atensyon nya.
Hindi mo namamalayan na nandyan na pala ung taong para sayo,
Kase nasa kanya ang oras at atensyon mo,
Sa taong hindi namn mapapasayo.
To give @surpassinggoogle your witness voting decision, visit https://steemit.com/~witnesses and type in "surpassinggoogle" in the second box as a proxy.