O to chodzi że gospodarka w ogóle nie mogła by się rozwijać. Załóżmy że jest pieniądz oparty na kruszcu, którego ilość się nie zmienia. Przybywa towarów, czyli zgodnie z zasadą podaży i popytu ich cena spada, albo rośnie cena pieniądza. Tylko kto by chciał w takim wypadku inwestować. Wystarczyło by nic nie robić i się bogacić na samym wzroście ceny kruszcu.
Pieniądz obecnie jest tylko jednostką rozliczeniową. Sam w sobie nie jest sam w sobie towarem, jak złoto czy srebro. I to jest jego zaleta. Załóżmy że pożyczasz od kogoś jakiś towar na który masz ochotę. Umawiasz się że będziesz oddawać komuś jakąś część swojej pracy. Rozliczając się w barterze, trzeba by kalkulować zmiany kosztów towarów. Nie było by to zbyt efektywne. Oczywiście sprawdzało się to w średniowieczu, gdy gospodarka nie rozwijała się zbyt szybko i ceny się nie zmieniały.
Dzięki temu że pieniądz jest łatwo dostępny, pozwala gospodarce rosnąć. Nie mówie że taki system jest bez wad, ale moim zdaniem korzyści przeważają.