Witam was na pierwszej części artykułu jak zacząć programować od kompletnego zera. Postaram się to wszystko opisać tak nietechnicznie jak to jest tylko możliwe ze stopniowym wprowadzaniem pewnych specjalistycznych określeń na dane "twory".
W sumie trzeba by zacząć po co komu programowanie i co nam to daje. Programowanie, to według mnie zdolność przekazywania instrukcji w taki sposób, aby komputer był wstanie wykonać nasze oczekiwane polecenia. Żeby móc się komunikować z komputerem, musimy porozumiewać się w identycznym języku. To tak samo jakbyśmy mieli teraz rozmawiać po angielsku. Żeby można było przekazać informacje, musimy znać język angielski. Takim językiem w rozmowie z komputerem jest - język Java.
Język Java należy do języków opartych głównie o paradygmat obiektowy. Spokojnie, już tłumaczę co to znaczy. Otóż w tym założeniu obiektowym traktujemy każdy twór jako pewien obiekt. Obiektem może być odwzorowany z życia samochód, silnik samochodu, skrzynia biegów, człowiek, pies a nawet mydło xd
Java bardzo przypomina język angielski (Oczywiście jak będziesz pisać kod po angielsku). Pewnym dosyć istotnym wymaganiem podczas pisania w języku Javy, jest pisanie właśnie w języku angielskim. Nie jest to obowiązek, aczkolwiek jeżeli chcesz otrzymać pomoc od dowolnej osoby, to lepiej mieć napisany kod używając języka angielskiego.
No dobra, to wiemy, że mamy możliwość komunikacji z komputerem poprzez język Java i wiemy, że użytkownik może wydawać komendy komputerowi. A jak możemy nazwać zbiór takich instrukcji?
Przepis na ciasto!
No dobra, niekoniecznie przepis, ale zamysł jest podobny. Otóż profesjonalna nazwa zbioru takich instrukcji, to algorytm.
Algorytm to pewien zbiór instrukcji komputera, który prowadzi do pewnego rozwiązania. Algorytm przyjmuje coś na wejściu i zwraca coś na wyjściu. Dokładnie tak samo jak nasz przepis na ciasto! No, ale jak to? No jak chcemy upiec ciasto, to musimy mieć jakieś składniki na wejściu, potem mamy parę instrukcji co mamy zrobić ze składnikami, a na końcu naszym wynikiem na wyjściu (z piekarnika) jest nasze upieczone ciasto. Ten przykład jest dość często przytaczany, więc i ja go przytoczyłem, żeby każdy mógł zrozumieć :)
W następnej części zajmiemy się miejscem naszej zabawy, czyli otoczeniem, które służy do pisania naszych instrukcji czy tworzenia naszego przepisu robiącego coś ciekawego (Na początku mniej ciekawego xd).
Mam nadzieję, że was nakręciłem na rozpoczęcie przygody z programowaniem, bo jest to całkiem fajna sprawa. Uprzedzam od razu, że nie jestem żadnym "GURU" i nie jestem wszystko wiedzący.Jeżeli coś jest niezrozumiale napisane, bądź będzie jakaś, to napiszcie w komentarzu, a ja to przeredaguję.
Nie trzeba nic zmieniać, bardzo fajnie to opisujesz i tłumaczysz w przystępny sposób :).
Zapraszamy do nas po ciekawostki technologiczne :)
A dziękuję i bardzo chętnie zafollowuje.
Czyli - jeśli kurs mnie nie przerośnie - chyba uda mi się w sposób "krok po kroku" zabrać za uczenie się tego - by móc wyrazić innymi słowami - to co siedzi w głowie od dawna :-)
Dziękuję za ten cykl. I będę wspierał.
A, i mam taką podpowiedź (mam nadzieję, że uznasz ją za fajną ;-) ) - po wpisaniu kolejnego odcinka - dopisz link na dole poprzedniego do "kolejnego" - albo z czasem spis treści :D Twojej książki, która powstanie :D
Dzięki za wskazówki, ale postów nie można edytować po 7 dniach od powstania. A co do kursu, to starałem się opisywać rzeczy tak, żeby każdy zrozumiał. Jest z 19 części do tej pory i jest w nich zawarte większość tego co każdy powinien na początku wiedzieć. Został mi jeden temat o interfejsach, ale może później go omówię jak będę miał czas.