Przy czynieniu zwyczajnych ofiar, Wirszajt 157) kładł na talerzu kawałek chleba i stawił czaszę piwa, a obniósłszy trzy razy talerz około stołu, obracał się ku ofiarnikowi stojącemu przy posągu jakiegokolwiek bożka, lub przy drzewie świętem; jadł chleb, brał zębami czaszę za brzeg, nie dotykając rękami, i pił. Wypiwszy piwo, spuszczał głowę i potém silnie zębami rzucał czarę tak, aby przez jego głowę przeleciała, lud zaś powinien był koniecznie złapać ją na powietrzu. To się powtarzało za każdym razem, kiedy tylko składano ofiary.
/157/ Wirszajtosy, byli to starcy znający modlitwy, które się odmawiały przy składaniu ofiar. Oni niekiedy w czasie ich nieobecności, zastępowali miejsce Wejdalotów. Podczas uroczystości, kładli na głowę swoję wieńce, równie jak i kapłani, i opasywali się białym pasem. (Dzieje star. Nar. Lit. T. Narbutta t. I, str. 258).
Poprzednia część: Starożytne obrzędy, zwyczaje obyczaje itd.
Congratulations @skryptorium! You have completed the following achievement on the Hive blockchain and have been rewarded with new badge(s) :
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPDo not miss the last post from @hivebuzz: