Fotografia z 1926 roku pokazuje ołtarz główny z katedry ormiańskiej we Lwowie. Renowacja z początku XX wieku wzbudziła wielkie kontrowersje w Wiedniu. Cofnięto wówczas dotacje, a w czasie pierwszej wojny światowej zwieziono tutaj zabytki z miast zajętych przez sowietów. Trafiły tam też pozostałości ołtarza i ikonostasu z soboru Aleksandra Newskiego w Warszawie. Właśnie widoczne na fotografii płaskorzeźby wykonane zostały przed 1912 rokiem dla prawosławnej świątyni. Po zburzeniu soboru przywieziono je do Lwowa z myślą o ich wykorzystaniu przy budowie nowego ołtarza, na którym projektowano postawienie obrazu z XVII w. ze srebrnymi plakietami ukazującymi św. Grzegorza Oświeciciela (obecnie w nawie głównej po prawej stronie). Nie spodobały się jednak te reliefy arcybiskupowi Teodorowiczowi, więc zawieziono je do Stanisławowa, prawdopodobnie na początku lat trzydziestych. Dziś w ołtarzu głównym dawnego kościoła ormiańskiego w Iwanofrankowsku możemy zobaczyć ten fragment ołtarza.
Co jakiś czas ktoś się przymierza do przedstawienia historii Soboru Aleksandra Newskiego ale bazuje na polskich materiałach. W Muzeum Historycznym w Moskwie oraz Galerii Trietiakowskiej zachowane są projekty dekoracji świątyni, a w Petesburgu plany. W roku 2008 ukazał się ciekawy artykuł czasopiśmie Artifex, w którym autorki zlokalizowały zachowane fragmenty soboru. Dobra robota ! Tekst dostępny jest online:
http://www.artifex.uksw.edu.pl/artifex/numery/artifex_10.pdf
Świetna historia. Rozbiórka soboru w Warszawie nie polegała zatem na bezmyślnym niszczeniu. Trzeba było sporo pracy, żeby te wszystkie transfery zaplanować i zrealizować.