I believe that it is often useful to hear what others have to say about life. So I decided to hear what Henry Ford has to say about this issue and transfer it to my Steemian friends through my post.
He tells us that every person passes his life expressing what he is, what he has done over the years. And what we really are, is the result of the experiences we have had all the past years till now.
And now my thoughts about what actually happened these past years...
In case I’m convinced that “I can’t”, then I’m right. With this I mean that we fall into the trap of low expectations by ourselves and we confirm it. If we believe we are not capable of something, then we aren’t really capable. Moreover, it usually seems easier to plunge into the “can not” syndrome and give up the effort rather than take the risk and do our best.
I think that we have to ask ourselves “how would it be if I could” and stop living in the world of others’ beliefs.
We are convinced that these views coming from the outside and making us perceive our capabilities as limited ones are impossible to dismantle. We used to listening and believing them for so long. And all this time we were getting deeper and deeper into a point where everything we hear now makes it impossible for us to question it.
May be it’s time to think that we can achieve what we believe (irrespective of others’ opinion) and take action to prove it to ourselves. In addition, why should we believe that others are right? Taking the decision to change our attitude towards ourselves, may we have to deal with opportunities that have been hidden so far.
Above all, what we believe for ourselves, the self-image we create for us and our abilities, that is the reality. It’s time to quit negative self-perceptions and who knows until where we can get… Maybe we are able to surprise the others or even ourselves!
Πολλές φορές είναι ωραίο να ακούμε τι έχουνε να πούνε οι άλλοι για τη ζωή. Αποφάσισα λοιπόν να ακούσω τι έχει να μας πει ο Henry Ford και να το μεταφέρω και σε εσάς μέσω του post μου.
Μας λέει, λοιπόν, οτι κάθε άνθρωπος περνάει την ζωή του εκφράζοντας αυτό που είναι, αυτό που κατάφερε να γίνει με το πέρασμα των χρόνων. Και αυτό που στην πραγματικότητα είμαστε είναι το αποτέλεσμα των εμπειριών που είχαμε όλα εκείνα τα χρόνια της ζωής που προηγήθηκαν.
Τι συνέβη, κατά τη δική μου άποψη, λοιπόν τα χρόνια εκείνα και πως προέκυψαν αυτές οι εμπειρίες...
Απο τις πρώτες κιόλας ημέρες τις ζωής μας, πριν ακόμα γεννηθούμε, επηρεαζόμαστε απο τους γονείς μας (και τις προβολές αυτών) και διαποτιζόμαστε με στοιχεία χαρακτηριστικά του δικού τους τρόπου ζωής. Δεν φταίνε εκείνοι. Είναι απλά αυτοί που είναι και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν μεταδίδοντάς μας αυτό που οι ίδιοι είναι. Στην πραγματικότητα, αυτό που μοιράζονται μαζί μας, είναι αυτό που μοιράστηκαν και εκείνοι με τους δικούς τους γονείς και πάει λέγοντας με το πέρασμα των γενεών. Είμαστε, όπως φαίνεται, απλά ο επόμενος κρίκος της αλυσίδας.
Αμέσως μετά πάμε στο σχολείο και ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις πεποιθήσεις των δασκάλων μας και ίσως και κάποια επικριτικά σχόλια για το άτομό μας. Και ακούγοντάς τα να επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, μέσω της έκθεσής μας σε αυτά, τα αποδεχόμαστε και τα οικειοποιούμαστε. Αρχίζουμε λοιπόν να τα πιστεύουμε και έτσι και τα πιστέψουμε δεν αργούμε και να τα επιβεβαιώσουμε με τη συμπεριφορά μας.
Μεγαλώνοντας επηρεαζόμαστε απο φίλους και συναδέλφους. Μας «προσφέρουν» την άποψή τους για το τι είμαστε ικανοί και τι όχι να κάνουμε και εμείς ακούμε για άλλη μια φορά αυτό που κάποιος άλλος έχει να μας πει. Επηρεάζεται, λοιπόν, η συμπεριφορά μας από τις απόψεις που εκφράζουν οι άνθρωποι γύρω μας και σπεύδουμε να τους επιβεβαιώσουμε.
Όταν λοιπόν πιστεύουμε ότι «δεν μπορούμε», τότε έχουμε δίκιο. Πέφτουμε στην παγίδα των χαμηλών προσδιοκιών από τον εαυτό μας και αυτοεπιβεβαιωνόμαστε. Εφόσον λοιπόν πιστεύουμε οτι δεν είμαστε ικανοί για κάτι, τότε όντως δεν είμαστε ικανοί. Και συνήθως μας φαίνεται ευκολότερο να βυθιστούμε στο σύνδρομο του «δεν μπορώ» και να επαναπαυτούμε παρά να πάρουμε την απόφαση να ρισκάρουμε.
Μήπως να αναρωτηθούμε «πως θα ήταν εάν μπορούσαμε» και να σταματήσουμε πια να ζούμε στον κόσμο που δημιουργήσαμε, στον κόσμο του «δεν μπορώ»;
Έχουμε πειστεί ότι οι απόψεις που μας έρχονται κυρίως από έξω και μας κάνουν να θεωρούμε τις δυνατότητές μας περιορισμένες είναι δύσκολο να καταρριφθούν. Έχουμε συνηθίσει τόσο καιρό να τις ακούμε και να τις πιστεύουμε. Και όλες αυτές τις φορές βυθιζόμασταν όλο και πιο βαθιά φτάνοντας σε ένα σημείο, όπου οτιδήποτε ακούμε, πλέον, να μας φαντάζει αδύνατο να το αμφισβητήσουμε.
Ίσως λοιπόν είναι καλύτερα να πιστεύουμε ότι μπορούμε ο,τι και αν μας λένε οι άλλοι και να αναλαμβάνουμε δράση ώστε να το αποδείξουμε και σε αυτούς, αλλά κυρίως στον εαυτό μας. Και στην τελική γιατί θα πρέπει να πιστέψουμε ότι οι άλλοι έχουν δίκιο; Παίρνοντας την απόφαση να αλλάξουμε στάση απέναντι στον εαυτό μας, μας δίνονται ευκαιρίες από τις οποίες μέχρι εκείνη τη στιγμή κρυβόμασταν.
Αυτό λοιπόν που πιστεύουμε για τον εαυτό μας, η εικόνα που έχουμε για εμάς τους ίδιους και τις δυνατότητές μας, αυτό είναι η πραγματικότητα. Ας αφήσουμε λοιπόν τις αρνητικές αντιλήψεις που έχουμε για τον εαυτό μας και ποιός ξέρει μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε... Ίσως καταφέρουμε να εκπλήξουμε τους άλλους ή ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό!
Image source: https://www.klickypedia.com/sets/6562-prince-family/ https://hiveminer.com/Tags/playmobil%2Cteacher/Timeline https://www.mycybergroup.com/us/news-1/classic-toys-in-a-new-design-individual-playmobil-figurines/page/8
Και έτσι είναι . Χαίρομε που διάβασα αυτό το κείμενο.
Όταν μπορέσει ο άνθρωπος να κάνει πράξη την αλλαγή στο τρόπο σκέψης πρώτα στον εαυτό του τότε η ανθρωπότητα θα κάνει ένα τεράστιο βήμα προς την ελευθερία.
Χαίρομαι που συμφωνείς με τις σκέψεις που εξωτερίκευσα! Είναι σημαντικό να απαγκιστρωθούμε από αντιλήψεις που μας τις φόρεσαν άλλοι και να διαμορφώσουμε τις δικές μας, ώστε να εξελιχθούμε και να προχωρήσουμε ως αυτόνομα, ανεξάρτητα και σκεπτόμενα άτομα στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς μας και στην ελεύθερη έκφρασή της.
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by veibone M2W from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews/crimsonclad, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows and creating a social network. Please find us in the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
This post has received a 0.24 % upvote from @drotto thanks to: @banjo.
Πολύ μεγάλο και σπουδαίο θέμα αγγίζεις και με τον σωστό τρόπο το θέτεις!
Είμαστε κομπιούτερς που τα προγραμματίζουν αλλά μπορούν και να επαναπρογραμματιστούν σωστά, όταν γίνει συνείδηση μας ότι τα προγράμματα που ήδη τρέχουν μέσα μας είναι λανθασμένα! Μπράβο!
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενό μου!!