တိုေတာင္း၍ ပိုေကာင္းေသာ ဘဝဒႆနမ်ား (၁၃)
The shorter and deeper philosophies of life
လူဆိုတာ လိုတာမရမႈေတြကို ေယာက်္ားပီသတဲ့ အားမာန္နဲ႔
႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ် သည္းခံႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။
ဆံုး႐ံႈးမႈေတြဆိုတာ တစ္ခုခ်င္းမဟုတ္ဘဲ အစုအျပံဳလိုက္
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ မၾကာမၾကာ ေပၚလာတတ္ပါတယ္။
လူဟာ ယင္းတို႔ကို ဥေပကၡာစိတ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီး
အံ့မခန္းဖြယ္ အေလ့အထေကာင္း ပ်ိဳးေထာင္ရန္
အခြင့္ေရးတစ္ရပ္အျဖစ္ မွတ္ယူရမယ္။
A human must try to bear losses cheerfully with manly vigour. Unexpectedly, losses appear very often in groups and not singly.
One must face them with equanimity (upekkha) and take it as an opportunity to cultivate that sublime virtue.
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ အသံုးျပဳမွသာ ဥစၥာဓနကရရွိတဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ခံစားရတာမဟုတ္ပါဘူး။ အျခားသူေတြ ေကာင္းက်ိဳးရဖို႔အတြက္ ေပးကမ္းရာမွာလည္း ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ခံစားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလာကီစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ထားတဲ့ ေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ထာဝရ အမွတ္ရေနၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကမ႓ာႀကီးထဲမွာ လူအမ်ားစုက အေပ်ာ္အပါးေတြနဲ႔ စိတ္ေျဖရတာကို ႏွစ္သက္ၾကၿပီး လူအခ်ိဳ႕ကသာ စြန္႔လႊတ္ျခင္းမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
The enjoyment of wealth lies not only in using it for ourselves but also in giving it for the welfare of others. We are remembered forever by the good deeds we have done with our worldly possessions. But the majority in this world delight themselves in enjoying pleasures while some others seek delight in renunciation.
ေဒါက္တာအရွင္ကုမုဒ (ေဗာဓိတေထာင္ ၾကာတစ္ပြင့္)
