သာလြန္မင္းတရားႀကီး လက္ထက္ဝယ္ ဝိနည္းပါဠိေတာ္
အ႒ကထာနိသယ မ်ားကို " အ႐ွင္ဇမၺဳဓဇ" မည္ေသာ ေရႊဥမင္
ဆရာေတာ္ ႏွင့္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္တို႔ စီရင္ေတာ္မူၾက၏။
အခါတပါး၌ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္သည္ နိႆသ ယခ်င္းတိုက္ဆိုင္
လို၍ ပုခန္း သာဂရဝက္က်ဥမင္၌ ေတာရက်င့္ေသာ ေရႊဥမင္ဆရာ
ေတာ္ အထံသို႔ အေႁခြအရံလႉဖြယ္မ်ားျဖင့္ ႂကြလာ၏။ အလုပ္အေကြၽး
ဖိုးသူေတာ္တစ္ေယာက္သာ ရိွေသာေရႊဥမင္ဆရာေတာ္သည္ မင္း
ဆရာအတြက္ ခင္းေပးစရာဘာမ်ွမရိွေသာေၾကာင့္ မိမိသံုးစြဲေနက်
ျဖစ္ေသာ စမၼခဏ္( သားေရနယ္) ကိုခါ၍ ခင္းေပးရေလသတတ္။
ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္းႀကီးႏွစ္ပါးတို႔ အားရဝမ္းသာႏႈတ္ခြန္းဆက္
သၿပီးေသာအခါ မင္းဆရာေတာ္ က " ပရိသတ္ေႁခြရံ နည္းပါးလွပါ
သည္။ ေၾကာက္ေတာ္မမူပါလား။" ဟုေမးေလ်ွာက္ရာ " ေၾကာက္
ေသာေၾကာင့္ ပရိသတ္ နည္းနည္းႏွင့္ေနပါသည္" ဟုျပန္ေျပာေလ
သည္။
ထိုအခါ " ေဩာ္ .. ငါကား ပရိသတ္အမ်ားႏွင့္ေနသူျဖစ္၍ သံသရာ
အေရးကိုေတြးကာ မေၾကာက္ရာေရာက္ေခ်ေပါ့" ဟုသံေဝဂ ျဖစ္
ေတာ္မူ၏။
ျပန္လာေသာအခါ ရခဲ့ေသာသတိသံေဝဂေၾကာင့္ ေနရင္းျဖစ္ေသာ
စစ္ကိုင္းေလးထပ္ေက်ာင္းႀကီးသို႔ မဝင္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ဖီလာေတာရ
သို႔ ႂကြ၍ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသတဲ့။
အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏
"အနာဂတ္သာသနာေရး" က်မ္း
အင္းဝေခတ္သာသနာ မွ
သာလြန္မင္းတရားႀကီး လက္ထက္ဝယ္ ဝိနည္းပါဠိေတာ္
အ႒ကထာနိသယ မ်ားကို " အ႐ွင္ဇမၺဳဓဇ" မည္ေသာ ေရႊဥမင္
ဆရာေတာ္ ႏွင့္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္တို႔ စီရင္ေတာ္မူၾက၏။
အခါတပါး၌ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္သည္ နိႆသ ယခ်င္းတိုက္ဆိုင္
လို၍ ပုခန္း သာဂရဝက္က်ဥမင္၌ ေတာရက်င့္ေသာ ေရႊဥမင္ဆရာ
ေတာ္ အထံသို႔ အေႁခြအရံလႉဖြယ္မ်ားျဖင့္ ႂကြလာ၏။ အလုပ္အေကြၽး
ဖိုးသူေတာ္တစ္ေယာက္သာ ရိွေသာေရႊဥမင္ဆရာေတာ္သည္ မင္း
ဆရာအတြက္ ခင္းေပးစရာဘာမ်ွမရိွေသာေၾကာင့္ မိမိသံုးစြဲေနက်
ျဖစ္ေသာ စမၼခဏ္( သားေရနယ္) ကိုခါ၍ ခင္းေပးရေလသတတ္။
ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္းႀကီးႏွစ္ပါးတို႔ အားရဝမ္းသာႏႈတ္ခြန္းဆက္
သၿပီးေသာအခါ မင္းဆရာေတာ္ က " ပရိသတ္ေႁခြရံ နည္းပါးလွပါ
သည္။ ေၾကာက္ေတာ္မမူပါလား။" ဟုေမးေလ်ွာက္ရာ " ေၾကာက္
ေသာေၾကာင့္ ပရိသတ္ နည္းနည္းႏွင့္ေနပါသည္" ဟုျပန္ေျပာေလ
သည္။
ထိုအခါ " ေဩာ္ .. ငါကား ပရိသတ္အမ်ားႏွင့္ေနသူျဖစ္၍ သံသရာ
အေရးကိုေတြးကာ မေၾကာက္ရာေရာက္ေခ်ေပါ့" ဟုသံေဝဂ ျဖစ္
ေတာ္မူ၏။
ျပန္လာေသာအခါ ရခဲ့ေသာသတိသံေဝဂေၾကာင့္ ေနရင္းျဖစ္ေသာ
စစ္ကိုင္းေလးထပ္ေက်ာင္းႀကီးသို႔ မဝင္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ဖီလာေတာရ
သို႔ ႂကြ၍ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသတဲ့။
အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏
"အနာဂတ္သာသနာေရး" က်မ္း
အင္းဝေခတ္သာသနာ မွ
သာလြန္မင္းတရားႀကီး လက္ထက္ဝယ္ ဝိနည္းပါဠိေတာ္
အ႒ကထာနိသယ မ်ားကို " အ႐ွင္ဇမၺဳဓဇ" မည္ေသာ ေရႊဥမင္
ဆရာေတာ္ ႏွင့္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္တို႔ စီရင္ေတာ္မူၾက၏။
အခါတပါး၌ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္သည္ နိႆသ ယခ်င္းတိုက္ဆိုင္
လို၍ ပုခန္း သာဂရဝက္က်ဥမင္၌ ေတာရက်င့္ေသာ ေရႊဥမင္ဆရာ
ေတာ္ အထံသို႔ အေႁခြအရံလႉဖြယ္မ်ားျဖင့္ ႂကြလာ၏။ အလုပ္အေကြၽး
ဖိုးသူေတာ္တစ္ေယာက္သာ ရိွေသာေရႊဥမင္ဆရာေတာ္သည္ မင္း
ဆရာအတြက္ ခင္းေပးစရာဘာမ်ွမရိွေသာေၾကာင့္ မိမိသံုးစြဲေနက်
ျဖစ္ေသာ စမၼခဏ္( သားေရနယ္) ကိုခါ၍ ခင္းေပးရေလသတတ္။
ပညာရိွသူေတာ္ေကာင္းႀကီးႏွစ္ပါးတို႔ အားရဝမ္းသာႏႈတ္ခြန္းဆက္
သၿပီးေသာအခါ မင္းဆရာေတာ္ က " ပရိသတ္ေႁခြရံ နည္းပါးလွပါ
သည္။ ေၾကာက္ေတာ္မမူပါလား။" ဟုေမးေလ်ွာက္ရာ " ေၾကာက္
ေသာေၾကာင့္ ပရိသတ္ နည္းနည္းႏွင့္ေနပါသည္" ဟုျပန္ေျပာေလ
သည္။
ထိုအခါ " ေဩာ္ .. ငါကား ပရိသတ္အမ်ားႏွင့္ေနသူျဖစ္၍ သံသရာ
အေရးကိုေတြးကာ မေၾကာက္ရာေရာက္ေခ်ေပါ့" ဟုသံေဝဂ ျဖစ္
ေတာ္မူ၏။
ျပန္လာေသာအခါ ရခဲ့ေသာသတိသံေဝဂေၾကာင့္ ေနရင္းျဖစ္ေသာ
စစ္ကိုင္းေလးထပ္ေက်ာင္းႀကီးသို႔ မဝင္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ဖီလာေတာရ
သို႔ ႂကြ၍ ေတာထြက္ေတာ္မူပါသတဲ့။
အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏
"အနာဂတ္သာသနာေရး" က်မ္း
အင္းဝေခတ္သာသနာ မွ
Congratulations @myanmargirl! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Do not miss the last post from @steemitboard:
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!