အညာေဒသႏွင့္ကြၽန္မ

ပိတ္ရက္ ေလးရက္မွာ အညာေဒသဘက္ကို မိသားစုနဲ႔အတူ ခရီးသြားျဖစ္ခဲ့သည္။တကယ္တမ္း ခရီးစဥ္က နတ္ေမာက္ ရြာမြန္ကို သြားတာျဖစ္ေပမဲ့ ပင္းျမိဳ ့ေဟာင္း၊ၾကက္ေမာက္ေတာင္ဆည္ ၊ပုဂံ နဲ႔ ပုပၸါး ကိုပါ ေရာက္ခဲ့ၾက၏။
အညာေဒသ ဟာ လမ္းသာသည္။ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔သည္။ညဘက္နဲ႔
မနက္ေစာေစာေတြမွာ ခ်မ္းေအးသည္။ကြၽန္မကေတာ့ အညာေဒသ ကို
ႏွစ္သက္သည္။

ကားလမ္းတစ္ေလ်ာက္ ေပါက္ေနတဲ့ မန္က်ည္းပင္၊ထေနာင္းပင္၊ထန္းပင္၊တမာပင္၊ကုကၠိဳပင္ စတဲ့အပင္ေတြကို သေဘာက်ႏွစ္သက္မိ၏။
ရြာမြန္ကို ဗဟိုလ္ထားၿပီး ဘုရားလည္ဖူးၾကသည္။ပုဂံဘုရားေတြ စံုေအာင္ မဖူးခဲ့ေပမဲ့ ထင္႐ွားတဲ့ေစတီပုထိုးမ်ားကို ဖူးေျမာ္ခဲ့သည္။ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ရေသာ"လွည္းဝင္႐ိုးသံတညံညံ ပုဂံ ဘုရားေပါင္း"ဆိုတဲ့ စာနဲ ့ေလ်ာ္ညီစြာပုဂံဘုရားမ်ားကို တစ္ေ႔န ့တည္းစံုလင္ေအာင္ မဖူးေမ်ွာ္ႏိုင္ေပ။ပုဂံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမူအႏုပညာလက္ရာမ်ားသည္ ကမၻာ လွည့္ခရီးသြားမ်ားကို ညိဳ႕ငင္ဆဲြေဆာင္ႏိုင္၏။ပုဂံရဲသမိုင္းဝင္ဇတ္လမ္းေတြကိုျပန္ေတြးလိုက္ရင္ မေန႔တေန႔ကျဖစ္သြားခဲ့သလိုခံစားမိသည္။ပုဂံသည္ ကြၽန္မႏွင့္ စိမ္းသက္မေန။

ပုဂံမွအထြက္ ပုပၸါးသို ့ဝင္ခဲ့သည္။ပုပၸါးေတာင္ကလပ္ေပၚတက္ရန္ မနည္းအားယူရသည္။ေတာင္ကလပ္ေပၚတက္ရာ လမ္းတေလ်ာက္တြင္ ေရကုသိုလ္ လမ္းကုသိုလ္မ်ားအတြက္ အလွဴေငြႏိႈးေဆာ္ေကာက္ခံၾကသည္။ပုပၸါးသိုေရာက္သည္ႏွင့္ ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ရေသာ "ပုပၸါးနတ္ေတာင္အေခါင္ျမင့္ဖ်ား
စံုေတာျပား၌ နံ႐ွားႀကိဳင္လြင့္ ခါတန္ပြင့္သည္ ့့ ေရႊႏွင့္႐ိုးမွားပန္းစကား" အစခ်ီေသာ ကဗ်ာႏွင့္ ထိုကဗ်ာကို မ်က္လံုးထဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေပၚေအာင္ သင္တတ္ေသာ ျမန္မာစာဆရာမျကီးေဒၚယဥ္ႏြယ္ကို သတိရမိသည္။
ပုပၸါး ေတာင္သည္ မယ္ဝဏၰႏွင့္သားေတာ္ႏွစ္ပါးတို႔၏ ဇတ္အိမ္ဖဲြ႔စည္းရာတြင္ အဓိကက်ေသာ ေနရာဌာနျဖစ္သည္။သူေတာ္စင္သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္း
ေပ်ာ္ေမြ႔ရာ ဘူမိနက္သန္ျဖစ္သည္။

ပုပၸါးေတာင္ကလပ္ေပၚသို ့ေလွကားထစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုင္ခန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္၍တက္ခဲ့သည္။ေတာင္ကလပ္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္ ေအးျမလတ္ဆတ္ေသာ ေလႏုေအးမ်ားဆီးႀကိဳတိုက္ခတ္သည္ကို ခံစားမိသည္ႏွင့္တျပုိင္နက္ ေမာပန္းသမ်ွ ေျပေပ်ာက္ရသည္။
ေတာင္ကလပ္ေပၚတြင္ပုပၸါးမယ္ေတာ္မယ္ဝဏၰနတ္နန္းႏွင္ အဘေအာင္မင္းေခါင္ဓာတ္နန္းတည္႐ွိသည္။လူအမ်ားပူေဇာ္ၾကသည္။ပသၾကသည္။ကြၽန္မသည္ ေမတၱာပို ့့၍အမ်ွေပးေဝခဲ့သည္။ျမတ္ဘုရား၏တရားေတာ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ယံုၾကည့္သည့္အတြက္ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုသားမ်ား႐ွိသည္ကို လက္ခံသည္။
သူတို႔ကို ေလးစားသည္ သနားမိသည္။ထို ့ေျကာင့္ ေရာက္ရာေနရာတိုင္းတြင္
ေမတၱာပို ့့အမ်ွေဝျပဳလုပ္ျခင္းကို အေလ့အက်င့္တစ္ခုလို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ပုပၸါး မွအျပန္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းကို ျဖတ္ရသည္။အျပန္လမ္းသည္ လြမ္းဆြတ္တမ္းတဖြယ္အျပည့္ ပုဂံသို ႏွစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ၿပီ သံုးေခါက္ေျမာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္မ အညာသူတပိုင္းျဖစ္ေတာ့မည္။ ကြၽန္မသည္ အညာေျမကို ခ်စ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ အညာသို႔ ခရီးထြက္မည္ဆိုလ်ွင္ အျမဲအသင့္ျဖစ္ေနတတ္သည္။အညာသည္ ပူျပင္းသည္။ ေျခာက္ေသြ႔သည္။ လိ်ွဴ႕ဝွက္သည္။ထိုအညာေဒသတြင္ ပုဂံေခတ္က သူရဲေကာင္းေလးဦးေပၚထြန္းခဲ့သည္။အညာသည္ ကြၽန္မကို အျမဲ ညိဳ႕ငင္ေခၚယူေနျမဲျဖစ္သည္။
@myatlaymon