Sort:  

Tell me about it, lol. Het heeft enkele jaren gekost om me te overtuigen. Als echt stadsmeisje wilde ik niet weg uit de stad. een bakker, krantenwinkel, bancontact in mijn eigen straat... Ik kon me niet voorstellen dat ik de auto zou moeten nemen om naar de bakker te gaan, lol.
Maar al na een maand wist ik: ik wil nooit meer terug. Een grote tuin, uitzicht op weien met paarden i.p.v. grote, lelijke flatgebouwen... Dan neem ik het feit dat we zelfs geen krantenwinkel in het dorp hebben er graag bij (wél een nachtwinkel, dus we staan op de kaart, hahah)

Nog te zwijgen van de rust, goeie lucht (alhoewel...) en "echte" mensen die je oprecht groeten en onbaatzuchtig zullen helpen.
Zelf ben ik een stapje teruggegaan ttz, van de boerenbuiten naar de stad. Wel een kleine stad met veel groen in de omgeving. Door de jaren ben ik meer gehecht aan een appartementje zonder veel werk, zeker buiten (enkel klein terrasje) minder kuisen, minder onderhoud, meer vrije tijd en alles op wandelafstand (heb al 15 jaar geen wagen meer). Het is maar waar je jezelf goed voelt.

Inderdaad. Ik heb het voordeel (????) dat ik me niet teveel met het huishouden moet bemoeien, na twee rugoperaties vorig jaar...

Ik snap de ???? achter "voordeel"...

Ik ben na een jaar nog steeds aan het revalideren en ag dus weinig doen. Ik twijfelde gewoon of dat nu eigenlijk wel een voordeel was. Prettig is anders :0)

De rug is altijd delicaat (en meestal pijnlijk). Maar het feit dat je nog steeds aan het revalideren bent wil wel zeggen dat je nog steeds vorderingen maakt. Laaaaangzaaaam kom je er wel uit.
Sterkte in elk geval (en proficiat dat je al zover bent geraakt)

Bedankt. Wat een ongewone reactie...lol. Maar een motiverende! Thanks