Bizi ilgilendirmeyen şeylerle neden ilgileniriz?

Verimlilik bilimini bir çizgiye indirgeseydik, şöyle tanımlardık: sahip olduğumuz enerjiyi, odağı, zamanı ve faydalı hedefleri yönetmektir. Basit görünür ama iki sebepten ötürü aslında zor ve streslidir:

Enerji ve zaman sonlu kaynaklardır.
İş, aile, sosyal aktiviteler gibi farklı önceliklerimiz nedeniyle bu kaynaklarımızı tüketiriz.
Ama hayatımıza uygulayabileceğimiz ve böylece enerjimizden ve zamanımızdan tasarruf edebileceğimiz bir tek prensip vardır. Bu prensip sayesinde üretken ve stressiz bir hayat sürebiliriz.
Hayatta bizi ilgilendirmeyen her şeyi terk etmek…
Basit ama güçlü bir ilke… Bir düşünsenize. Eğer bizi ilgilendirmeyen şeyleri terk edersek, ne kadar fazla enerji ve zaman tasarrufu yapabiliriz?
Mesela facebookta geziniyorsunuz. Paylaşımlarda bulunuyorsunuz, bir konu veya kişi hakkında tartışmalara katılıyorsunuz… Ama bunların hiçbiri aslında sizi hiç alakadar etmiyor. Hayatınıza hiçbir katkısı yok. Bunun yerine vaktinizi daha üretken bir meşgale ile değerlendirebilirdiniz.
Mesela televizyonu açtınız ve birkaç saat haberleri takip ettiniz. Birtakım felaket, ölüm, yıkım haberleri… Televizyonu kapattınız ama amigdalanız ve duygularınız korsan bir saldırıya uğradı. Hatta daha fenası duygusuzlaştınız ve hiçbir şey hissetmiyorsunuz. Bunun yerine bir çeşit medya diyeti uyguladığınızı düşünün. Sadece sizi ilgilendiren haberleri takip ediyorsunuz. Bu sayede ne kadar zamandan tasarruf ederdiniz? Bu kazandığınız zamanı daha kapsamlı, daha kritik konularda kullanabilirdiniz.
Seçici olun. Sadece bizi ilgilendiren şeylerle muhatap olduğumuz bir yaşam sürmenin zor tarafı neyin bizi ilgilendirip neyin ilgilendirmediğini tespit etmektir. Yani hayat amacınız, hedefleriniz, vizyonunuz ve misyonunuz üzerine düşünmelisiniz. Ama bu çok zor ve zaman alır. İşte bundan kaçıp bizi ilgilendirmeyen şeylerle uğraşmayı tercih ediyoruz. Bu kolayımıza geliyor. Ne yazık ki bu da beraberinde boşa harcanmış zaman, enerji ve stres getiriyor.
Eğer hayatınızı sadece sizi ilgilendiren şeylere odaklasaydınız ne olurdu? İşte size bir haftalık bir deney:
Haber takibinizi günlük 30 dakikalık bir süreye indirgeyin. (Televizyon ve internet dâhil)
Akıllı telefonunuzdan sosyal medya uygulamalarınızı silin.
Birisi size merakınızı celbeden bir konu ile geldiğinde kendinize şu soruyu sorun: Bu beni gerçekten ilgilendiriyor mu? Umursamazsam ve kendimi bu konuyla meşgul etmezsem ne olurdu? Muhtemel cevabınız “hiçbir şey” dir. Öyleyse tartışmayı daha anlamlı ve verimli bir konuya çekin.
Düşüncelerinizi, fikirlerinizi ve projelerinizi kaydettiğiniz bir günlük tutun. Sizi ilgilendirmeyen şeylere bulaşmadığınızda düşünmek için ne kadar da fazla zamanınızın kaldığına ve bunun yaratıcılığınızı nasıl etkilediğine şaşıracaksınız.