အျကင္သူသည္
♫♫♫♫♫
အပိုင္း [၅]
"သတိရလာျပီလား ... ကြၽန္ေတာ္ကိုျမင္ရလား ...
ဒါ လက္ဘယ္နွစ္ေခ်ာင္းလဲ ... "
မုန္းမာန္ခ မ်က္လံုးဖြင့္လာသည္နွင့္ လေရာင္ က
ေမးခြန္းေတြ တန္းစီေမးေတာ့သည္ ... ။ ဘာမွ
ျပန္မေျဖေတာ့ စိုးရိမ္ဟန္နဲ႔ ေဘးနားမွာရပ္ေနတ့ဲ
သူငယ္ခ်င္းဆရာဝန္ကို ....
"သူ ... ဘာမွေတာ့မျဖစ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ ... "
"ခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ အသက္အႏၲရာယ္ေတာ့
မစိုးရိမ္ရေတာ့ပါဘူး ... စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတာ့
မသိေသးဘူး ... "
"ကြၽန္မ ဘယ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ .... "
"ဟင္ ! ေဟ်ာင့္ သူစကားေျပာျပီကြ .... "
ေဒါက္တာက လေရာင္ ကိုဘာမွျပန္မေျပာဘဲ
မုန္းမာန္ခ ကို ....
"ဘယ္နားေနလို႔အဆင္မေျပတာရွိလဲ ...
ေခါင္းကိုက္လား ... ကိုယ္ေတြလက္ေတြနာေနလားး ... "
"ဟင့္အင္း ... "
"ဒါဆို အေျခအေနေကာင္းသြားျပီပဲ ...
ဘယ္လိုအက္ဆီးဒင္႔ျဖစ္လဲ ဆိုတာမွတ္မိလားး ...
အိမ္ ဘယ္ေနရာမွာရွိလဲ ... ျပန္ပို႔ေပးမယ္ .... "
"အက္ဆီးဒင့္ ... ဟုတ္လား ...
ၿပီးေတာ့ အိမ္ .... "
"ဟုတ္တယ္ေလ ... အိမ္ ဘယ္မွာရွိလဲေျပာမွ
လိုက္ပို႔ေပးလို႔ရမွာေပါ့ .... "
"ကြၽန္မ မသိဘူးး ... "
"ဟာ ! မသိလို႔မရဘူးေလ .... "
လေရာင္ ကဝင္ေအာ္သည္ ... ။
"လေရာင္ ... စိတ္ထိန္း ... အၾကမ္းပတမ္းေျဖရွင္းရမဲ့
ကိစၥမဟုတ္ဘူး ...ေအးေအးေဆးေဆး ေဆြးေႏြးရမယ့္ကိစၥ ... "
"ေဆာရီးကြာ ... ငါ စိတ္လြတ္သြားတယ္ ... "
လေရာင္ ... မုန္းမာန္ခ ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးး ....
"ဒါဆို ဘာမွတ္မိလဲ ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မွတ္မိတဲ့
တစ္ခုခုကိုေပါ့ .... "
မုန္းမာန္ခ ... ခနစဥ္းစားသလို ျငိမ္ေနၿပီးး ....
"ေခါင္းကိုက္တယ္ ... ကြၽန္မ ... ကြၽန္မ ဘာေတြ
ျဖစ္ခဲ့တာလဲ ... ကြၽန္မ ဘာမွမမွတ္မိဘူး ... "
""ဟူးး းး ... ""
လေရာင္ သက္ျပင္းခ်ရံုကလြဲၿပီး ဘာမွမတက္နိုင္ .... ။
သူမ ... တကယ္ပဲအတိတ္ေမ့သြားခဲ့တာလားး .... ။
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ... ကြၽန္မေၾကာင့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး
ျဖစ္ေစမိၿပီ ... ကြၽန္မ အတိတ္ကိုျပန္ျပီးသတိရတာနဲ႔
ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားပါ့မယ္ ...."
"ရပါတယ္ ... ကိစၥမရွိပါဘူး ... ကြၽန္ေတာ္လဲ
အတတ္နိုင္ဆံုး ကူျပီးစံုစမ္းေပးမွာပါ ...
ခုေတာ့ နားလိုက္ေတာ့ ... ေဆးရံုက ခုမွဆင္းတာ
ဆိုေတာ့ ပင္ပန္းေနလိမ့္မယ္ ... "
"ဟုတ္ကဲ့ ... ေက်းဇူတင္ပါတယ္ ... "
"ႀကီးႀကီးစိုးေရ .... သူ႔ကို ဧည့္သည္ေတြတည္းတဲ့
အခန္းကို လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါ .... "
"ေအးေအး လူေလး ....
ကေလးမေလး ... လာ ... ျကီးစိုး ေနာက္ကလိုက္ခဲ့ .... "
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ .... မဖိတ္ေခၚဘဲ ... ဧည့္သည္ကေတာ့
အိမ္အထိေရာက္လာခဲ့ေလျပီ ... ။
လာျခင္းေကာင္းေသာ ဧည့္သည္လားဆိုတာကိုေတာ့ ...။
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
"""ေဒါက္ ... ေဒါက္ ... ေဒါက္ ... """
"ျကီးစိုး ပါကြယ္ ... ညစာထမင္းစားဖို႔
ဆင္းခဲ့ဖို႔ လာေခၚတာ .... "
"ဟုတ္ကဲ့ ႀကီးႀကီး ... ကြၽန္မ ဆင္းခဲ့ပါ့မယ္ ... "
ထမင္းစားခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ... ထမင္းစားပြဲရဲ့
ထိပ္ဆံုးမွာ အဖြားတစ္ေယာက္ကထိုင္ေနသည္ ... ။
အဖြားရဲ့ေဘးမွာေတာ့ သူ႔ကိုဒီမွာေနခြင့္ေပးတဲ့သူ
ထိုင္ေနျပီး ထမင္းစားပြဲရဲ့အဆံုးမွာေတာ့ ႀကီးႀကီးစိုး
ကထိုင္သည္ ... ။ သူ ဘယ္ေနရာမွာဝင္ရမွန္းမသိ
ျဖစ္ေနေတာ့သည္ ... ။ ဟိုနားထိုင္ရမလိုလို ဒီနား
ထိုင္ရမလိုလိုျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ကို ထမင္းစားပြဲထိပ္မွာ
ထိုင္ေနတဲ့အဖြားက သတိထားမိသြားျပီးးး ....
"ဒီနားလာထိုင္လွည့္ ... လာ ... ေကာင္မေလး"
"ဟုတ္ ... ဟုတ္ကဲ့ပါအဖြား ... "
မုန္းမာန္ခ ... အဖြားေဘးနားဝင္လိုက္သည္ ... ။
အဖြား က သူ႔ကိုေသခ်ာၾကည့္ေန၍ မေနတက္ေအာင္
ပင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္ .... ။
"ေျမးခ်စ္က အေရြးတတ္သားပဲ .... အေခ်ာေလးကို
ေျမးေခြ်းမေတာ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဖြားေတာ့ အရမ္း
ေက်နပ္မိတယ္ကြဲ႕ .... "
ဖြားဖြား ရဲ့စကားေၾကာင့္ လေရာင္ မ်က္ႏွာပူသြားမိသည္ ။
သို႔ေပမယ့္ ဖြားဖြား ခုလိုစိတ္ေကာင္းဝင္ေနတာနဲ႔ကိုပဲ
ေက်နပ္လွပါျပီ .... ။
ဖြားဖြားက တစ္ခါတေလ ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္လို
ေအးေအးေဆးေဆး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိတတ္ေပမဲ့
သူငယ္ျပန္သလိုျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္က ပိုမ်ားသည္မဟုတ္လား ။
"ဒါနဲ႔ နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲကြယ့္ .... "
"ရွင္!"
မုန္းမာန္ခ ... ေျဖရခက္စြာ ဆြံ႔အေနမိသည္ ... ။
သူ႔နာမည္ကိုသူ မမွတ္မိဘူးေလ ... ။
လေရာင္ ကအလိုက္သိစြာျဖင့္ ....
"မိုးး ... "
"ဟင္!"
"သူ႔နာမည္က မိုး တဲ့ ဖြားဖြားရဲ့ ... "
"လွသားပဲကြယ့္ .... "
ဖြားဖြား ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ထမင္းဆက္စား
ေတာ့မွ လေရာင္ သက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္ .... ။
မျဖစ္ေသးပါဘူး ... ဖြားဖြားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ဒီမိန္းကေလးကို ေျပာျပထားဦးမွပါ ... ။ဘယ္အခ်ိန္
ထြက္ခြာသြားမလဲမသိေပမယ့္ ကိုယ့္ဆီမွာေနတဲ့
ကာလေတာ့ ကိုယ့္အိမ္အေၾကာင္း သိထားသင့္တယ္
ထင္မိသည္ေလ .... ။
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
"ဘာေျပာတယ္ ... "
သက္တံ့ ေဒါသတျကီးေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္
ေဒၚသက္ထားပင္လန္႔သြားမိသည္ .... ။
"မုန္း ျပန္ေရာက္တာ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ...
ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ညာခ်င္ရတာလဲ .... အခု
မုန္း ေပ်ာက္ေနတဲ့ကိစၥမွာ ေဒၚေလးတို႔ ပေယာဂေရာ
ကင္းရဲ့လား ... "
"စိတ္ကိုေလ်ာ့ပါ သားရယ္ ... မမေလး တကယ္ကို
ျပန္မလာခဲ့ပါဘူး ... သားကို တစ္ေယာက္ေယာက္က
စလိုက္တာေနမွာပါ ... ၿပီးေတာ့ ေဒၚေလးတို႔ကလဲ
မမေလးကို သမီးရင္းေလးလို ခ်စ္တာပါကြယ္ ...
တကယ္သာေပ်ာက္ေနတာဆိုရင္ေတာ့ ဒီအတိုင္းျငိမ္ေန
ျကမွာမဟုတ္ပါဘူး ... လူေပ်ာက္တိုင္ၿပီး ဝိုင္းရွာ
ျကမွာပါ ... သားေျပာသလို မုန္း ေပ်ာက္တဲ့ကိစၥ
ေဒၚေလးတို႔ ပေယာဂကင္းရဲ့လားဆိုတဲ့စကားကေတာ့
အေတာ့္ကို လြန္လြန္းသြားၿပီကြယ္ ... မမေလး ကို
ေဒၚေလးတို႔က သမီးရင္းေလးလို ... "
"ေတာ္ပါေတာ့ ... ေတာ္ပါေတာ့ ... ေတာ္ပါေတာ့ ...
ဒီစကားေတြပဲအပ္ေျကာင္းထပ္ေနျပီ ... "
သက္တံ့ ေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ ေဒၚသက္ထား
ဆက္မေျပာဘဲ ရပ္သြားရသည္ .... ။
"ကြၽန္ေတာ္လဲ အစကေတာ့ မုန္း ကို ရိုးရိုးသားသား
စေနာက္ေနခဲ့တယ္ထင္တာ ... မုန္း ေပ်ာက္သြား
ေတာ့လဲ မေတာ္တဆတစ္ခုခုေၾကာင့္ ေပ်ာက္သြားခဲ့
တယ္ပဲထင္ခဲ့တာ ... ဒါမဲ့ မုန္း ျမန္မာျပည္ကိုျပန္မလာ
ခဲ့ပါဘူး လို႔ေဒၚေလးေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း
အစက ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့သမွ် လြဲမွန္းသိလိုက္ရတယ္ ...
ေဒၚေလး ဘာေၾကာင့္ညာရလဲ ... အေျဖက ေမးေန
စရာကိုမလိုေအာင္ရွင္းေနၿပီးသား ... "
"သား အထင္လြဲေနတာပါ ... ေဒၚေလးက ... "
"ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ေမးမယ္ ေဒၚသက္ထား ...
မုန္း ေပ်ာက္သြားတာ ေသြးရိုးသားရိုးမွဟုတ္ရဲ့လား ... "
"ေဒၚေလးေျပာခဲ့ၿပီးၿပီပဲ .... မုန္း ျမန္မာျပည္ကို
ျပန္ေရာက္မလာခဲ့ဘူး ...."
""ေတာက္! ေဒၚသက္ထားး ... ခင္ဗ်ားး ... ""
"အကိုသက္တံ့ ေတာ္ပါေတာ့ ... ေမေမ့ကို
ေအာ္စရာမလိုဘူး ... "
"ေစာင့္ျကည့္ေနလိုက္ပါ ... ကြၽန္ေတာ္ မုန္း ကို
ရေအာင္ရွာျပမယ္ .... "
အိမ္လာျပီးေသာင္းက်န္းခ်င္တိုင္းေသာင္းက်န္း၍
ျပန္ထြက္သြားေသာ သက္တံ့ ရဲ့ေနာက္ေက်ာကိုျကည့္ကာ
ေဒၚသက္ထား မဲ့ျပံဳး ျပံဳးလိုက္မိသည္ ... ။
"လုပ္ငန္းပိုင္းမွာေတာ္သေလာက္ လူမႈေရးေတာ့
အေတာ္ညံ့တာပဲ ... ဟင္းးဟင္းး ... "
"ဘယ္လိုလုပ္မလဲေမေမ ... သမီးေျပာပါတယ္ ...
အကိုသက္တံ့ကို ညာလို႔မရဘူးဆိုတာ ...
မုန္းမာန္ခ ျပန္ေရာက္ေနတာ အကိုသက္တံ့သိတယ္ ...
အခု ေျဗာင္လိမ္သလိုျဖစ္သြားၿပီ ... "
"သူ ... အခု ဘယ္သြားမယ္ထင္လဲသမီးး ... "
"သမီးေျပာတာကို ေသခ်ာနားေထာင္ပါဦး ...
မုန္းမာန္ခ ျပန္ေရာက္ေနတာကို အကိုသက္တံ့
သိေနတယ္ေမေမရဲ့ ... "
"ေမေမ ေမးတာကိုသာ အရင္ေျဖပါ ....
သူ ... အခု ဘယ္သြားမယ္ထင္လဲ .... "
"ရဲစခန္းကိုလားး .... "
ေဒၚသက္ထားေခါင္းခါလိုက္ၿပီးးး .....
"မဟုတ္ဘူးသမီး ... သူ ေလဆိပ္ကိုသြားလိမ့္မယ္ ... "
"ဟင္! ဘာျဖစ္လို႔ .... "
"ဂ်ပန္ကေန ျမန္မာျပည္ကိုလာတဲ့ ခရီးသည္စာရင္းမွာ
မုန္းမာန္ခ ပါမပါကိုသြားျကည့္လိမ့္မယ္ ... "
"ဒါဆို .... "
"သူေတြ ့မွာမဟုတ္ဘူးသမီးရဲ့ .... အဲ့ဒီ့မွာ မုန္းမာန္ခ
ဒီကို ျပန္လာမလာကို ပထမဆံုးျပန္စဥ္းစားလိမ့္မယ္ ...
ေမေမက ျပန္မလာဘူးလို႔ေျပာထားတာဆိုေတာ့
သူ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ... ေနာက္တစ္ပတ္
မျကာေစရဘူး ... သူ ေမေမ့ကိုဒီေန႔ေျပာခဲ့တာေတြ
အတြက္ လာျပီးေတာင္းပန္လိမ့္မယ္ ... "
"အကိုသက္တံ့က လြယ္လြယ္နဲ႔ ေတာင္းပန္စကား
ဆိုမယ့္သူမဟုတ္ဘူး ေမေမ ... ၿပီးေတာ့
လြယ္လြယ္နဲ႔လဲ မုန္းမာန္ခ ေပ်ာက္သြားတဲ့ကိစၥကို
လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး ... သမီးသိတယ္ ... "
"ၾကားထဲမွာ ဝွက္ဖဲေတြအမ်ားႀကီးပါ သမီးရယ္ ...
ေမေမ့စကားကိုမယံုရင္ ေစာင့္ျကည့္ေနလိုက္ .... "
ေမေမ ဘာေတြကိုယံုၾကည္ၿပီး အေသအခ်ာေျပာေနလဲ
ဆိုတာကို ဆည္းဆာ မသိေတာ့ .... ။
ဒါေပမဲ့ ဆည္းဆာ ရဲ့မသိစိတ္က ေမေမ့စကားကို
ယံုၾကည္ေနမိသည္ .... ။ ေမေမက အေၾကာင္းမရွိပဲ
ေျပာမယ့္သူမ်ိဳးမဟုတ္ ... ။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေတာ့
ရွိရမည္ .... ။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းက ဘာမ်ားျဖစ္ေနမလဲ
ဆိုတာကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရံုမွတစ္ပါးးး .... ။
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
သက္တံ့ ... ပိုင္းေလာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့
အကူအညီနဲ႔ အခုတစ္ပတ္အတြင္း ဂ်ပန္-ျမန္မာ
ခရီးသည္မွတ္တမ္းကို ေသခ်ာစစ္ျကည့္သည္... ။
မုန္းမာန္ခ ဆိုတဲ့နာမည္ကိုမေတြ႕ရ ... ။
သူ ဇြဲမေလ်ာ့ပဲ တစ္လစာအထိ ဂ်ပန္-ျမန္မာ
ခရီးသည္မွတ္တမ္းကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ရွာသည္။
သို႔ေပမယ့္ ဂ်ပန္-ျမန္မာ ခရီးသည္မွတ္တမ္းမွာ
မုန္းမာန္ခ ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔တူတဲ့သူကိုပင္မေတြ ့ရ ။
သူ စဥ္းစားရၿပီ ... ။ တကယ္ပဲ မုန္းမာန္ခ ျမန္မာျပည္
ကိုျပန္မလာခဲ့ဘူးလားး ... ။ ေဒၚသက္ထား ေျပာတာ
အမွန္ေတြလားး ... ။
""ဟူးး းး ""
ေဒၚသက္ထား ေျပာတာသာအမွန္ေတြဆိုရင္
သူ ေတာ္ေတာ္ကို လြန္သြားခဲ့တာပဲ ....
မုန္း နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အရာရာတိုင္းကို စဥ္းစားဆင္ျခင္
မေနနိုင္ဘဲ စိတ္ထင္ရာလုပ္တတ္သည္က
အၿမဲလိုလိုဆိုေတာ့ အက်င့္လိုပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္ ... ။
သူ စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႔ပဲ သူငယ္ခ်င္းကိုနႈတ္ဆက္လိုက္သည္ ...။
"ေက်းဇူး သူငယ္ခ်င္းရာ ...
ငါ နည္းနည္းပင္ပန္းေနလို႔ ျပန္လိုက္ဦးမယ္ ... "
"ေအးပါကြာ ... ေနာက္မွဆံုျကတာေပါ့ ...
အိမ္ေရာက္မွ သိခ်င္တာေပၚလာရင္လဲ ဖုန္းသာ
လွမ္းဆက္လိုက္ ... ဟုတ္ၿပီလားး .... "
အခုမွ သူ သတိရသည္ ... ။
"ဟုတ္သားပဲ .... အဲ့ဒီ့ညက မုန္း ဆက္တဲ့ဖုန္းကို
ဆက္ျကည့္ရင္ တစ္ခုခုေတာ့ထူးျခားမွာပဲ ...
ေက်းဇူးကြာ ... မင္းေၾကာင့္ငါ သတိရတာ ... "
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ သူဘာေျပာတယ္ဆိုတာ
နားမလည္သလို သူ႔ကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနေလသည္ ...။
မုန္း ဆက္သြယ္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေလးကို ျပန္ရွာျပီး
ဆက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .....
""ဟယ္လို ... ""
တစ္ဖက္မွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ့အသံကို
ၾကားလိုက္ရေလသည္ .... ။
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
This user is on the @buildawhale blacklist for one or more of the following reasons:
Congratulations @yena! You have completed the following achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on the badge to view your Board of Honor.
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPCongratulations @yena! You received a personal award!
Click here to view your Board
Congratulations @yena! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!