şampiyonluk ipini takımımıza göğüsletse dahi yollarımızı ayırmamız gereken teknik direktör. galatasaray gibi bir takımın üç yıl başında duran bir hocadan taraftarın beklentisi, tabiatıyla, ileriye doğru ivmelenen bir takım görüntüsüdür.
hocamıza verilen imkanlar, galatasaray’da üç ayrı dönemde verilebilmiştir. fatih terim’in 96-2000 ve 2012-2014 dönemleri, rijkaard’ın 2009-2010 kadroları döneminin üst düzey kadro yapılanmalarıydı. fatih hoca ile iki dönemde de şampiyonluğun yanında avrupa başarıları ön plana çıktı, rijkaard dönemi ise çalkantılarla eridi.
benim için esas olan, galatasaray’ı ileri götürecek maçlarda okan hoca’nın başarısızlığıdır. üç yılda kendinden fersah fersah geride olan takımlara avrupa’da elenmiştir. ligde ise kriz anlarındaki açıklamaları hep vasatın altında kalmıştır. üç yılda galatasaray net bir oyun anlayışı sergileyememiştir. bütün bu veçhelerden bakıldığından okan hoca sınıfta kalmaktadır.
diğer bir husus ise, takımımızın adeta fenerbahçe gibi oyuncu öğütme makinesine dönüşmesidir. terim döneminin genç oyuncuları okan hoca döneminde üstün performanslar sergilemiştir, fakat, yerlerine yeni genç yetenekler asla konulamamıştır. mütemadiyen isimli, yüksek maaşlı ve bonservisli isimlerle devam edilmiştir. bu durum galatasaray’ın öz sermayesinin kaybına yola açmaktadır.
hülasa, okan hoca ile artık uzun vadede yürünebilecek bir yol olduğunu düşünmüyorum. futbol artık basmakalıp değerleri kabul etmiyor. bizim de artık yerli hoca takıntılarımızı aşarak vizyonu geniş bir yabancı hocayla anlaşmamız gerektiğini düşünüyorum. evvelce galatasaray’da hakim olan alman hoca kültürü son dönemde yok olmuştur. okan hocanın emekleri de hiçe sayılmadan ve bu sene şampiyonluk ipini göğüsledikten sonra yollar ayrılmalı, yeni bir yapılanma oluşturulmalıdır.
okan buruk teknik direktor galatasaray