สวัสดีเพื่อนๆชาว Steemit และ busy ที่น่ารักทุกๆท่านนะคะ วันที่ 28 มิถุนายน 2561 ก็ผ่านไปแล้วค่ะ ตอนนี้รินอยู่ที่ อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี
ก่อนอื่นต้องเล่าถึงการเดินทางในครั้งนี้ก่อนค่ะว่าว่าถึงที่นี่ได้อย่างไร จะทรหดเหมือนกับที่รินเดินทางไปเที่ยวที่ลาวหรือเปล่า ว่าไปนั่นค่ะ สะดวก สบายกว่าเยอะ เริ่มจากตอนเช้านั่งรถสองแถวจากที่บ้านเข้ามาตัวเมือง 60 กิโลเมตรถึงสนามบินลำปางค่ะ
นั่งรอประมาณสองชั่วโมงนิดๆ เครื่องบินนกแอร์จากลำปาง-ดอนเมือง 10:40-11:55 โดยประมาณค่ะ ไม่นานใช่ไหมคะ ^^ แต่ทำไมรินมาถึงที่สุราษเอาซะเย็นเลยล่ะคะ เพราะว่ารินต้องรอต่อเครื่องที่ดอนเมืองสี่ชั่วโมงครึ่งค่ะ รอจนเปื่อยกันเลยทีเดียว
ในสี่ชั่วโมงนี้รินทำอะไรบ้างน่ะหรอ ฮ่าๆๆ ต้องเล่าก่อนค่ะว่า รินเป็นคนขี้เมา!!! ไม่ว่าจะขึ้นรถ ลงเรือ ไปเหนือ ล่องใต้ เป็นต้องเมายานพาหนะทุกชนิด ไม่ต้องเปลืองตังซื้อเครื่งดื่มแอลกอฮอร์ ก็เมาได้ค่ะ ดีนะคะวันนี้พกยาแก้เมามาด้วย พอเครื่องขึ้นได้พักหนึ่งจากลำปาง แอร์โฮสเตสก็นำน้ำฟรีมาแจก มีน้ำแล้ว มียาแก้เมาแล้ว รอไรล่ะคะจัดไปหนึ่งเม็ด
หลังจากนั้นเพียงครึ่งชั่วโมง เจ้ากรรม!! เครื่องบินก็ลงจอดที่ดอนเมือง ยายังไม่ทันจะออกฤทธิ์เลยค่ะ มาออกฤทธิ์เอาเมื่อรอเปลี่ยนเครื่อง งานเข้าเลยทีนี้ที่ดอนเมืองวันนี้คนเยอะมาก หาที่แอบงีบหลับก็ไม่ได้เพราะมาคนเดียว เดี๋ยวเผลอหลับไปก็ยุ่งเลยค่ะ เลยต้องหาอะไรทำ อะไรที่ว่าก็ไม่มีให้ทำค่ะ เลยต้องเดินวกไปวนมา จนคนอื่นคิดว่า ผู้หญิงคนนี้ หาญาติไม่เจอแน่ๆ ฮ่าๆๆ ง่วงมากเพราะฤทธิ์ยาและสี่ชั่วโมงนี่ก็ช่างนานเหลือเกินค่ะ
ในที่สุดก็ถึงเวลาเตรียมใจสุดฤทธิ์ว่าต้องเมาอีกแน่ๆ แต่เราง่วงนิคงหลับในเครื่องได้ พอขึ้นเครื่องเท่านั้นแหละค่ะ คราวนี้เครื่องบินมาสุราษดันใหญ่กว่า เกิดอาการตื่นเต้นแทน จากที่จะหลับเป็นกลับมานั่งดูวิวด้านนอกเพราะนั่งติดหน้าต่าง เครื่องใหญ่ไม่โยกเยก ไม่เมาเหมือนที่คิด ดูวิวทะเลเพลินเลยทีนี้ วันนี้ฟ้าฝนเป็นใจด้วยค่ะ เครื่องจากดอนเมือง - สุราษฎร์ธานี 16:25 - 18:00
พอเครื่องลงจอดอาการง่วงเริ่มครอบงำ เดินโซซัดโซเซ มาขึ้นรถของบ.พันธ์ทิพย์ เพื่อเข้าเมือง และต่อจากในเมืองไปขึ้นเรือในวันพรุ่งนี้ค่ะ เข้าในเมืองก็เดินหาที่พัก ได้ไม่ไกลจากท่ารถค่ะเดินแค่สามนาทีเอง เย็นมากแล้ว ง่วงก็ง่วง หิวก็หิว อย่างหลังสำคัญกว่าค่ะ เลยเลือกที่จะไปหาอะไรกิน พอดีที่พักอยู่ใกล้ตลาดกลางคืนพอดี อิ่มท้องมื้อเย็นที่สุราษค่ะวันนี้ เรื่องยังไม่จบ นึกขึ้นได้ว่าต้องซื้อยาสีฟันเลยแวะซื้อที่แฟมมิลี่มาร์ทค่ะ พอไปถึงหน้าประตู ฮ่าๆๆ ยืนรอเข้าไปสิ เอ๊ะ!! ทำไมประตูไม่เปิดให้สักทีน๊าาา??? จนกระทั่งพนักงานเดินมาเปิดประตูให้ เอ้า!!! ที่ไหนได้ประตูไม่ได้เป็นประตู เซ็นเซอร์ ที่เปิดแบบอัตโนมัติ ฮ่าๆๆๆๆ ดีนะคะที่ไม่มีคนอยู่แถวนั้นไม่งั้นอายน่าดู ไม่ดูตาม้าตาเรือเลยรินเอ้ย!! หรืออาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาก็เป็นได้
กลัวพรุ่งนี้จะทำอะไรเปิ่นๆอีก คืนนี้รีบนอนดีกว่าค่ะเก็บแรงไว้ไปต่อสู้กับอาการเมาเรือพรุ่งนี้ ^^ เจอกันที่เกาะพะงันนะคะ ราตรีสวัสดิ์ ค่ะ
และยังคงส่งกำลังใจให้กับน้องๆ ทีมหมูป่านะคะ วันนี้ท้องฟ้ามีดาวที่แม่สาย ใกล้แล้วๆ สู้ๆค่ะ
ขอขอบคุณทุกการสนับสนุนจากผู้ใหญ่ใจดีทุกๆท่าน ขอขอบคุณทุกการติดตาม และขอขอบคุณทุกกำลังใจที่น่ารักเสมอมานะคะ
ไอริน
เป็นการเดินทางที่ยาวไกลมากค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะคะ เพื่อสู้กับวันใหม่ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ สนุกไปอีกแบบค่ะ
หลายต่อมากๆเลยค่ะ
เข้าใจถึงอาการเมาเลย
ใช่ค่ะ แต่ถ้านั่งบ่อยๆก็ชินนะคะ
สงสารน้องริน เดี๋ยวมาถึงพี่จะพาไปทานส้มตำแก้เมารถนะจ้ะ เดินทางให้สนุกและปลอดภัยค่ะ วันนี้อากาศดี ไม่มีคลื่นลมแรง น่าจะมาแบบสบายๆ
ส่างเมาทันที ฮ่าๆ ตอนนี้รอขึ้นรถจะไปที่ท่าเรือค่ะ
สู้ๆครับพี่ริน สตอนี้ผมทานไม่ได้นู้สึกว่ากลิ่นมันจะแรงเกีนไป
ขอบคุณมากค่ะ
เหนือยไหมค่ะพี่เดินทางมาหลายต่อเลยค่ะคุณแม่บอกหนูแล้วว่าพี่จะมาค่ะผักผ่อนเยอะๆนะค่ะแล้เจอกันค่ะ❤
ไม่เหนื่อยจ้า ขอบคุณมากนะคะ
ตอนนี้อยู่ที่ร้านแล้วค่ะ
ยินดีต้อนรับค่ะน้องรินแล้วเจอกันค่ะ❤
ขอบคุณค่ะพี่อ้อม แล้วเจอกันค่ะ