หลายท่านอาจถามว่าทำไมถึงมีแต่ภาพพืชผักสวนครัว
เปรียบได้กับการที่เรารักในสิ่งหนึ่งสิ่งใดแล้ว และได้รับผลที่น่าภาคภูมิใจ ก็กลายเป็นสิ่งเสพติดโดยไม่รู้ตัว
ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำสวนเหรอ เคยทำค่ะ ตอนเด็กๆ ที่ต่างจังหวัดกับครอบครัว ปลูกทุกอย่างตามประสาเด็กที่ชอบเลียนแบบผู้ใหญ่ เราที่เป็นเราในวันนี้เกิดจากการเรียนรู้จากครอบครัวทั้งนั้น แม่ชอบปลูกของกินได้ พ่อชอบปลูกไม้ดอกไม้ประดับ
ตอนอยู่กรุงเทพฯ ก็ปลูกหมดแม้กระทั่งแตงโม แตงกวาบนระเบียงน้อยๆ แต่โชคไม่เข้าข้าง เพราะอากาศที่ร้อนและแห้ง แมลงและเพลี้ยคอยรบกวน จึงทำให้ความพยายามยังคงหลงเหลืออยู่
มาคราวนี้ ได้มาอยู่ในที่ที่สภาพภูมิอากาศดี จึงสานต่อความต้องการที่ค้างคา ปลูกอย่างละต้นสองต้นทุกๆ วัน
ทุกๆ เช้าก็สำรวจพวกแมลงอย่างเช่นเคย หลังจากมีสัตว์ประหลาดมากัดกินยอดอ่อนต่างๆ ที่เราปลูก
แต่กลายเป็นว่าต้นมะเขือเทศที่ไม่ได้ตั้งใจปลูกมาตั้งแต่แรก (งอกด้วยตัวของมันเองจากเมล็ดที่อยู่ในปุ๋ยหมัก) มีดอกออกผลอย่างตั้งอกตั้งใจ ทั้งๆ ที่เกิดแซมในกระถางของไม้ประดับอีกต้น เลยใช้ฮอร์โมนไข่กับนมเปรี้ยวที่ทำไว้ในตู้เย็นมาหยอดเพื่อเพิ่มสารอาหารอีกที
เร็วๆ นี้ก็จะมีมะเขือเทศเป็นของตัวเองแล้วนะ 555
Very good! Your own tomatoes!!
Posted using Partiko iOS
Very excited!!! :)
ได้กินผักปลอดสารพิษด้วยคราวนี้🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅
ปลูกเองกินเองค่าา :)
อยากปลูกเยอะกว่านี้ แต่กลัวระเบียงจะถล่ม 555
ภาพย้อนแสงสวยงามค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณซาย่า แดดยังไม่แรงมากค่ะตอนเช้าๆ เลยสู้แดดได้ ถ้าสายหน่อยก็เริ่มแสบหน้าแล้วค่ะ