สวัสดีค่ะทุกคน โพสต์นี้เอารูปจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์มาฝากให้ชมกัน ประชดความร้อนของประเทศไทยเรา :-)
น้าเมย์และสามี มีญาติทางสามี เราสี่คนนี่จะไปใหน ไปด้วยกันเกือบทุกที่ ค่ะ มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากที่พวกเรากลับจากสวิตเซอร์แลนด์ น้าเมย์และสามีต้องขึ้นดอยสุเทพ ต้องไปต้อนรับเสด็จ ท่านองค์หนึ่ง มาที่ดอยสุเทพ ตอนไป ก็ไม่ได้บอก สองคนนี้ พอลงจากดอยมา น้าสองคนนี้เขาก็โทรถามว่า ไปใหนกัน หายไปใหนมา น้าเมย์ก็บอกว่าไปต้อนรับเสด็จค่ะ น้าสองคนก็ อุ้ย ทำไมไม่ชวนเลย น้าเมย์ก็หัวเราะ แหม ห่างกันบ้างเถอะค่ะ พึ่งจะแยกทางกันจากท่องเที่ยวต่างประเทศ
คือถ้าไปใหนถ้าไม่โทรชวนเขานะ จะต้องมาต่อว่า นะ ไม่ต่อว่าเสียหายนะค่ะแซวกันตามวัยคนแก่ จริงเราสี่คนสนิทกันมากๆ ถ้าอยู่บ้านก็จะผลัดเปลี่ยนไปทานข้าวที่บ้านกัน วันนี้น้าสองคนมาทานที่บ้านน้าเมย์ วันต่อไปน้าเมย์กับสามีก็ไปทานที่บ้านสองน้า
นี่น้าเมย์เอารูปเก่าของปีที่แล้วมาให้ชมกัน นะ ชอบมากๆบรรยากาศบ้านเมืองเขา สวยสะอาดผู้คนก็ใจดี เมืองที่พวกพักเป็นเมืองเล็กๆ เป็นช่วงหน้าหนาว สาระไม่มี ประวัติของเมืองแต่ละเมือง อ่านภาษาบ้านเขาไม่ออกค่ะ น้าเมย์ได้แต่เก็บรูปสวยๆ เห็นคนแก่เขาโพสต์รูปสะก่อน อายหลานๆกันบ้างไหม :-D
มีท่านนายพลเดินนำขบวน รู้สึกอบอุ่นดีนะ เป็นหัวหน้านำร่อง ร่องไปหลงทาง 555 ท่านเก่งภาษาอังกฤษมากๆ นะ แต่พาหลงทุกที่ อ้อ พวกน้าๆ ท่องเที่ยวกันเองค่ะ มีเพื่อนคนไทยที่อยู่เมืองนี้ ด้วย เลยได้ไกด์นำทางท่องเมืองเล็กได้เป็นบางวันค่ะ การท่องเที่ยวกันเองก็สนุกไปอีกแบบ และทำให้น้าทั้งสี่คนได้เรียนรู้การช่วยเหลือตัวเองกัน ตอนสมัยทำงานก็เรียกแต่ลูกน้อง ลูกน้องทำให้ทุกอย่าง เป็นไงพอเกษียณปุ๊บ กระเป๋าเดินทางก็ต้องลาก หิ้ว ขนกันเองไม่มีลูกน้องหิ้วให้ สิ่งใหนไม่เคยทำ ก็ได้ทำ
ถึงว่ากุ้งทำเองทุกอย่าง ตัดหญ้า ปลูกต้นไม้ ขับรถ ทุกอย่างเลย พวกเรานี่ไม่เคยเลยพึ่งมาสัมผัสก็ตอนที่พวกเราเกษียณกันนี่แหละว่า การใช้ชีวิตต่างแดน ไม่ง่ายสำหรับพวกเรา การอยู่ประเทศไทยของพวกเราแบบสุขสบายมีลูกน้องคอยทำให้ นี่แหละชีวิตหลังเกษียณอายุและท่องเที่ยวในต่างแดน สนุกแต่ก็ต้องช่วยเหลือตัวเอง นี่บางส่วนหลังเกษียณอายุค่ะ ว่างๆจะเอามาเล่าสู่กันฟังค่ะ
ภาพสวยครับ😊
ขอบคุณมากค่ะ
น่าเที่ยวจังครับ อากาศคงเย็นชื่นใจจริงๆ
หนาวเย็นมากๆค่ะ
น่าสนุกนะคะ แต่หนูคงสู้อากาศเย็นๆไม่ไหวค่ะ
สู้ได้แต่คงไม่ได้นานค่ะ ออกไปยืนถ่ายรูปและวิ่งเข้าบ้านค่ะ
อยากมีชีวิตหลังเกษียณแบบนี้บ้างค่ะ ที่เมืองไทยเกษียณตอน 60 แต่ที่อเมริกาเกษียณตอน 67 แนะค่ะ คงต้องวางแผนกันยาวเลยค่ะ อยู่เมืองนอกก็ดีไปอย่างได้ช่วยเหลือตัวเอง ทำอะไรเป็นทุกอย่าง เมื่อมาอยู่เมืองนอก
ปล. ครอบครัวคุณเมย์อบอุ่นมากๆค่ะ
ตอนนี้ก็ขับรถขึ้นลงเชียงใหม่ กรุงเทพ มาเลี้ยงหลานกัน วัยเกษียณ ของคนไทยถ้าไม่ได้รับงานราชกาล นี่ ไม่ได้อะไรเหมือนกันค่ะ น้าเมย์ถือว่าโชคดี ทั้งสามีและตัวเอง รับงานราชกาล เลยมีเงินเดือนกิน และเหลือพอท่องเที่ยว ....ขอบคุณมากค่ะคุณแนต
ชีวิตดีมีสุข ยินดีด้วยนะคะ😸
ขอบคุณค่ะแมว ตอนนี้เลยอยากให้ลูกหลานที่ไทยรับงานราชกาล มันดีตรงเกษียณอายุ