เห็นภาพแล้วได้อ่านเรื่องราว คิดถึงตอนสมัยเด็กๆเลยค่ะ ยังจำติดตาไม่เคยลืม ช่วงหัดปั่นใหม่ๆไม่มีแผลคือเรื่องแปลกค่ะ อิอิ ยิ่งเจ็บยิ่งทำให้เราฮึดสู้ อยากปั่นให้เป็นไวๆ ยิ่งต้องปั่นบ่อยขึ้นค่ะ สุดท้าย คงไม่มีอะไรที่จะยากเกินความพยายามของคนเราไปได้ ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ ถ้าใจเราอ่อนแอ กลัวตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้น ทุกอย่างคงต้องจบ.
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆนะคะ
จะติดตามต่อไปเรื่อยๆจ้า
You are viewing a single comment's thread from:
@nooknik2532 ทิพย์เองก็ได้แผลจากการปั่นจัดยานตอนเด็กไม่น้อยเลยค่ะ สมัยก่อนบ้านที่อุดรมีแต่หินลูกรังแดงๆ ล้มทีเข่าแตกเลยค่ะ เพราะหัดจากจักรยานของผู้ใหญ่คันโตๆเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ