ทุกอย่างที่เป็นอยู่กับความทรงจำบางอย่างที่ต้องการให้มันหายไปหยาดน้ำตาทีาไหลริน ความรักที่มีแต่ความเจ็บปวด ทุกแบบทุกก้าวอย่างที่ฉันต้องเดินเพียงลำพังไหร่คนเคียงข้างกับเส้นทางที่มืดมิด ในวันที่หนาวจับใจ จะมีคนที่เคียนงข้างเราไหม เมื่อมือที่เคยเคียงข้างของคนนั่นมันหายไป เหลือแค่ความทรงจำเก่าๆ ชีวิตของคนเราก็เปรียบดังละครเรื่องหนึ่งที่คนเราจะต้องใช้ชีวิตตามบทบาทที่เราเลือกที่จะเป็น บนโลกที่ใครๆก็ต่างอยากเด่นอยากดัง มีแต่การแข่งขัน มีแต่ความปวดราว ในชีวิตที่มีแผล ในใจมันมีแต่คำว่า ท้อเหลือเกิน ทำไมโชคชะตากำหนดให้ฉันล้มเหลวทุกครั้ง แต่มันก็ยังดีที่ฟ้ายังไม่ทำร้ายกันไปมากกว่านี้
ทุกรูปถ่ายที่ถูกสร้างสรรค์ด้วยกล้องจากมือถือ ยุคสมัยนี้เปลี่ยนไปเร็วจนฉันเกิบตามไม่ทันในช่วงเวลาที่ผ่านมาทุกช่วงชีวิตของวัยรุ่นที่มีเะอนเป็นคนที่ค่อยช่วยเหลอไม่ว่าเรื่องมันจะเหลวร้ายแค่ไหนแต่ก็ยังอยู่่ดคียงกันไ
ป