ในอำเภอของฉันมีงานงิ้ว
ใบไม้ปลิวบ่งบอกถึงซึ่งคิมหันต์
เด็กบ้านนอกต่างดีใจไปเที่ยวกัน
แสนสุขสันต์เริงรื่นชื่นหัวใจ
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้ก็พบกันเช่นเคยค่ะ...
จะพูดคุยเรื่องอะไรดีน๊า...เอางี้ มาพูดถึงเรื่องงานงิ้วกันดีกว่า
สมัยที่ฉันยังเป็นวัยรุ่น ถ้าหากใกล้จะถึงเดือนที่เขาจัดงานงิ้วเมื่อไหร่ จะตั้งหน้าตั้งตานับวันรอ อยากให้วันงานมาถึงเร็วๆ งานงิ้วเป็นงานประจำปีซึ่งจัดขึ้นอยู่ในตัวอำเภอ เขาจะจัดขึ้นปีละครั้ง ซึ่งคนที่จัดงานนี้ก็จะเป็นชาวไทยเชื้อสายจีน ภายในงานก็จะมีงิ้วหรือบ้านฉันเรียกจนติดปากว่า"เจ๊กเล่นงิ้ว" ภาพยนตร์ มวย ลิเก หมอลำ วงดนตรี ชิงช้าสวรรค์
ม้าหมุนหรือม้าย่อง ยิงปืน รถไต่ถัง สาวน้อยตกน้ำ ถ้ำผีสิง การระบายสีรูปปั้นจากปูนปาสเตอร์และอื่นๆอีกมากมาย ซึ่งงานงิ้วนี้จะมีอยู่5วัน
ตอนนั้นฉันเรียนอยู่ชั้นม.6 ซึ่งโรงเรียนก็จะตั้งอยู่ใกล้ๆตัวอำเภอ หลังเลิกเรียน ฉันและเพื่อนก็จะขี่จักรยานผ่านตรงที่เขาจัดงาน เขาจะมีป้ายเขียนบอกไว้ว่าวันไหนมีวงดนตรีหรือหนังเรื่องอะไร งานงิ้วจะจัดในช่วงเดือนตุลาคม-เดือนพฤศจิกายน พอฉันและเพื่อนดูโปรแกรมเสร็จ เราก็ปั่นจักรยานกลับบ้านและคุยกันเรื่องหนัง จะพูดถึงดาราซะเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งสมัยนั้นจะชอบเลียนแบบดารา ไม่ว่าจะเป็นทรงผมบ้าง ลักษณะท่าทางบ้างหรือเสื้อผ้าการแต่งกาย ซึ่งฉันก็เป็นกับเขาด้วย555...
มีช่วงหนึ่งเขานิยมทรงผม"ทรงฮาร์ด"ซึ่งตอนนั้นนางเอกยอดฮิตของทรงผมนี้ก็คืออภิรดี ภวภูตานนท์ ตอนนี้นกำลังเป็นสาวรุ่น เห็นดาราสวยก็อยากสวยกับเขาบ้าง เพราะเห็นดาราเขาทำทรงนี้แล้วสวย แต่ไม่ได้ดูรูปร่างหน้าตาของตัวเองเลย555...
ต่อมาอีกช่วงหนึ่ง ก็จะฮิตทรงผมของจินตหรา สุขพัฒน์ ซึ่งเป็นทรง"บ๊อบเท"ฉันก็จัดอีก เรียกว่าเห่อตามดาราว่างั้นเหอะ...เรื่องจะสวยหรือไม่นั้นเอาไว้ทีหลัง...
หลังจากที่เราคุยเรื่องดาราเสร็จ เราก็มีเรื่องคุยกันมาตลอดทาง จนมาถึงบ้าน พอมาถึงสิ่งแรกที่จะต้องทำก็คือกินข้าว จากนั้นฉันก็จะเอารถเข็นน้ำพร้อมด้วยกระติก10ลิตรไปเข็นน้ำบาดาลเอามาไว้ใช้ ซึ่งตอนนั้นน้ำบาดาลจะมีอยู่ที่ศาลากลางบ้าน
หรือไม่ก็วัด ซึ่งห่างจากบ้านฉันประมาณ500เมตร
ช่วงนี้จะทันสมัยขึ้นมาหน่อยคือไม่ต้องหาบน้ำแล้วซึ่งรถเข็นน้ำบรรจุกระติกได้ประมาณ10-12ลูก
พอเข็นน้ำเต็มตุ่มฉันก็มาก่อไฟนึ่งข้าว สมัยนั้นยังไม่มีไฟแช๊ค จะเป็นไม้ขีดไฟแบบมีลูก ซึ่งทำจากก้านไม้ ตรงปลายอีกด้านก็ต่อยใส่ด้านข้างของกล่อง
ทีนี้ไฟก็จะติด แต่บางลูกพอติดปุ๊บก็ดับปั๊บ ยิ่งถ้าเป็นหน้าฝนยิ่งลำบาก เพราะถ้าไม้ขีดโดนไอฝนก็จะไม่ติด ต้องใช้ไออุ่นจากปากเป่าตรงข้างกล่องแล้วจึงใช้ลูกต่อย
เสร็จจากนึ่งข้าวฉันก็จะไปหาเก็บผักกระถินตามรั้วข้างทางไว้รอพี่ชายและพี่สะใภ้ที่ไปทำไร่ทำนา สำหรับอาหารที่ฉันเตรียมไว้รอทุกวันก็คือสับมะละกอเอาไว้ทำส้มตำ ซึ่งมะละกอก็จะปลูกกินเอง สำหรับเครื่องปรุง ถ้าไม่มีมะนาวก็จะใช้มะเฟืองแทน หรือบางครั้งอยากกินรสชาติแปลกๆก็จะใช้ยอดมะขามอ่อนตำให้ละเอียดจะออกรสเปรี้ยว ใส่น้อยใส่มากก็แล้วแต่ชอบ สำหรับฉันแล้ว
จะตำใส่อะไรก็อร่อยหมด สำหรับมะเขือเทศก็ปลูกกินเอง ซึ่งพี่ชายจะชอบมะเขือเทศลูกเล็กๆ ซึ่งบ้านฉันเรียก"บักเขือเครือน้อย"มันจะออกรสเปรี้ยวหน่อยๆ บางทีฉันก็ต้มหน่อไม้ดองซุบใส่ใบขิง ซึ่งใบขิงจะมีกลิ่นหอม ยิ่งถ้าเป็นหน่อไม้ดองที่พึ่งเป็นใหม่ๆยิ่งอร่อยเข้าไปใหญ่
พอตะวันใกล้จะลับฟ้า พี่ชายและพี่สะใภ้ก็จะเดินทางกลับบ้าน โดยพี่สะใภ้จะหาบสิ่งของ ส่วนพี่ชายก็จะจูงควายพร้อมกับร้องเพลงไปด้วย แกเป็นคนอารมณ์ดี เพลงที่แกชอบร้องให้ฉันฟังอยู่เป็นประจำก็จะมีเพลงบัวตูม บัวบาน น้ำตกนางรอง ซึ่งแกจะร้องบ่อยมากจนฉันร้องได้ทุกเพลง
นี่คือพี่ชายและพี่สะใภ้ ซึ่งตอนนี้อายุก็เลย70แล้ว
พอพี่กลับมาถึงบ้าน ฉันก็จะชวนพี่สะใภ้ไปเที่ยวงาน ส่วนพี่ชายไม่ชอบเที่ยว จึงอยู่เฝ้าบ้าน
สมัยนั้นจะมีรถสองแถวอยู่คันเดียว ซึ่งจะผ่านหลายหมู่บ้านจึงจะถึงตัวอำเภอ ถนนก็ยังเป็นดินลูกรัง รถเบรคแต่ละทีฝุ่นคลุ้งไปหมด เขาเก็บค่าโดยสารคนละ10บาท บางวันถ้ารับคนไม่หมด ก็จะกลับมารับอีกหลายรอบ
พอไปถึงฉันและพี่สะใภ้ก็จะเดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยๆ อันนี้ไม่เสียตังค์555...ฉันเห็นเขาขึ้นชิงช้าสวรรค์ก็อยากจะขึ้นบ้าง เลยขอเงินพี่สะใภ้ไปซื้อตั๋ว แรกๆก็รู้สึกธรรมดา แต่พอขึ้นสูงไปเรื่อยๆนี่สิ...พอมองลงไปข้างล่าง โอ๊ย!...หัวใจจะวาย ฉันกลัวความสูงมาก พอครบรอบ ฉันจึงก้าวขาลงด้วยหัวใจที่ยังกลัวๆอยู่ จากนั้นเราก็เดินไปเรื่อยๆ พอใกล้จะถึงเวลาที่หนังล้อมผ้าจะฉาย เราก็จะรีบไปซื้อตั๋ว เราชอบดูหนังมาก พอดูหนังเสร็จ พี่สะใภ้จะซื้อขนม ผลไม้ ปลาหมึกย่าง และที่ลืมไม่ได้ก็คือส้มตำ พอมาถึงบ้านฉันและพี่สะใภ้ก็จะกินข้าวกับส้มตำและปลาหมึกย่างอีกรอบ ปกติแล้วถ้าไม่มีงาน เราก็จะไม่ค่อยได้กินขนมหรือผลไม้ที่ปลูกเองไม่ได้ เพราะตอนนั้นก็จะมีแต่ทำไร่ทำนา เงินทองก็มีแค่พอได้ใช้อย่างประหยัด งานงิ้วจึงเป็นงานที่รอคอยสำหรับคนบ้านนอกอย่างฉัน เพราะนอกจากจะเที่ยวสนุกสนานแล้ว ยังได้กินของดีๆอีกด้วย
ขอขอบคุณทุกๆท่านที่เป็นแรงใจและคอยติดตามด้วยดีเสมอมา ก่อนจากกัน ขอให้ทุกๆท่านจงมีแต่ความสุข สวัสดีค่ะ
เดี๋ยวนี้แถวบ้านไม่ค่อยมีแล้วนะตะ สมัยเด็กเคยได้ดูบ่อยๆ ชอบเค้าแต่งตัวสวยๆ
แถวบ้านจัดทุกปีจนถึงปัจจุบันนี้ค่ะคุณเปิ้ล
สนุกไหมคะ , ได้ของกินกลับมาหลายอย่างเลยนะคะ
สนุกจ้ะเหมียว
นึกถึง ขนมถังแตก ข้าวเกรียบว่าวเลยนะคะ😊😊😊
อ๋อ ค่ะ ส่วนมากพี่จะซื้อผลไม้ค่ะ😃😃
แถวบ้านมีจัดงานงิ้วทุกปีเหมือนกันค่ะ จะจัดช่วงเดือนกรกฎาคม แต่ก็ไม่ได้เที่ยวงานงิ้วหลายปีแล้ว เพราะกลับต่างจังหวัดไม่ตรงกับงานงิ้วเลย
สมัยยังเป็นวัยรุ่นไปเที่ยวทุกปีค่ะ แต่พอแก่ตัวมา
ขี้เกียจไปเลยค่ะ☺☺