Dear All Steemian Friends.
Photo By @tookta
{ต่อจากโพสต์เมื่อวานนี้ค่ะ}
::: ด้วยความอัดอั้นตันใจ เพราะนั่งเก็บเอาคำพูดทุกคำ ที่แม่ของแฟนนั่งว่า นั่งด่าเรา
เกือบครึ่งชั่วโมง มันเหมือน กับว่า อกจะระเบิด......วินาทีนั้น เข้าใจ อย่างถ่องแท้ กับ
คำว่า "ไฟสุมอก" มันเป็นยังไง เสียงพระสวด จะดังแค่ไหน ก็ไม่ช่วย ทำให้ ใจเย็นขึ้น
มาเลย.....หากไม่คิด เกรงใจพระ เกือบสิบองค์ เราคงจะปี๊ด ออกมาดังๆ ให้มันรู้ขาวรู้
ดำ กันไปเลย ในนาทีนั้น.....ได้แต่บอก ตัวเองว่า "อดทนไว้นะ หายใจเข้า ลึกๆนะ ใจ
เย็นไว้ อีเดี้ยงเอ๋ย"
::: พอพระสวดจบ ก็เดินลง จากศาลาวัด ออกไปทาง ด้านหลัง เรามองตาม หลังพระ
องค์สุดท้าย เพื่อให้ แน่ใจว่า พระลงไป จากศาลาวัด กันหมดแล้ว ก็ลุกขึ้นทันที ด้วย
ความโมโหสุดขีด เราหลับตา แล้วตะโกน เรียกชื่อแฟน เสียงดังมาก ตะโกนแบบสุด
เสียง "ไอ้เหมี่ยง...มึงอยู่ไหน? มานี่ เดี๋ยวนี้!!!!!" (ปกติเราเป็นคน ที่ใจเย็นมากไม่พูด
จาหยาบคาย ไม่เคยพูด กู มึง กับแฟนนะ) ปรากฎว่า ผู้คน ที่นั่งใกล้ๆเรา แตกตื่นกระ
จาย ถอยห่างไป และยืนล้อม เป็นวงกลม อยู่ห่างๆ ไม่ถึง ห้าวินาที แฟนก็ มายืนตรง
หน้าเรา แล้วถาม ด้วยสีหน้า ที่ตกใจว่า "เกิดอะไรขึ้น? เป็นอะไร?" เราตะคอกใส่หน้า
แฟนว่า "มึงพากู กลับบ้าน เดี๋ยวนี้.....เดี๋ยวนี้เลยนะ อีกนาทีนึง กูก็ไม่อยู่ ถ้ามึงไม่ไป
ก็ส่งกู ขึ้นรถ ตั้งแต่ วินาทีนี้ มึงกับกู จบกัน!!! กูไปคนเดียว ก็ได้ กูไม่เคย คิดอยากจะ
มาเหยียบ ที่นี่เลย มึงชวนกูมาทำไม?!!!!!" เราว่าให้แฟนยาวมาก จำได้ไม่หมด แฟน
หันไปถามแม่ว่า "แม่บอกฉันมา มันเกิดอะไรขึ้น?!" แม่ไม่พูดอะไร ได้แต่นิ่งเงียบเรา
จึงพูดต่อ ทำนองว่า พูดแทนแก ทั้งพูด ทั้งร้องไห้ "กูใม่ใช่ พระอิฐ พระปูนนะ คนนะ
มีหัวใจนะ เจ็บเป็น เหมือนกันนะ กูลูกมีพ่อ มีแม่นะ มาด่าโคตรเหง้า กันได้ไง?!!! ไม่
เคยคิด อยากมาเหยียบที่นี่เลย !!!!!"...บอกตามตรง ตั้งแต่เกิดมา เราไม่เคยพูดแบบ
นี้กับใครเลยจริงๆ ทั้งร้องไห้ ทั้งด่า ออกไป นาทีนั้น ไม่ได้คิดถึง ความปลอดภัยเลย
ญาติเขาเต็มวัด หากพวกเขา จะรุม เราก็ตายฟรี......แล้วน้องชาย ของพ่อแฟน ก็มา
พูดกับเรา "ใจเย็นๆอีนางน้อย ค่อยๆพูดกัน เขาไม่รับปู่จะรับเอง ไป...ไปบ้านปู่ก่อน"
แต่เราใจยังร้อนอยู่ จึงตอบแกไปว่า "หนูไม่ไปไหนทั้งนั้น หนูจะกลับบ้าน!" แฟนกับ
แม่ของเขา ก็เริ่มทะเลาะกันเอง เราก็เข้าไปบอก ให้แฟน ไปส่งเรา และแล้ว ต่างคน
ต่างก็ตะโกนใส่กัน สามคนเลย....เราเอง ก็ไมฟัง จะกลับท่าเดียว แฟนก็บอกกับแม่
เขาไปว่า "ผมรักเขา ผมถึงพามาบ้าน ถ้าแม่ไม่ชอบ ผมก็จะไปกับเขาเดี๋ยวนี้เลย ไม่
กลับมาบ้าน อีกแล้ว!!!" ทั้งแม่ ทั้งลูก และเรา รัองไห้หนักเลย.......ผู้คนก็ ห้อมล้อม
เต็มไปหมด คนที่อยู่ข้างล่างก็เริ่มขึ้นมา ด้วยความอยากรู้ อยากเห็น ว่าเกิดอะไรขึ้น
บนศาลา
::: เราดึงแขนแฟน และพูดว่า "ไปส่งกู ขึ้นรถเดี๋ยวนี้!!" แฟนหันมาบอกว่า "ขอคุยกับ
แม่ ให้เข้าใจก่อน" ตอนนั้น เราไม่สนใจ อะไรแล้ว จะกลับกรุงเทพฯ อย่างเดียว "ไป
ส่งกู ขึ้นรถก่อน แล้วจะกลับ มาทะเลาะกัน จนถึง วันพรุ่งนี้ มันก็เรื่อง ของมึง!!!!!" ที
นี้ พี่ชายกับน้องชาย ของพ่อแฟน ก็เข้ามา ปลอบเรา พวกเขา พยายามจะพาเราไป
ที่บ้านเขา "อีนางน้อยเอ้ย อย่าเพิ่ง กลับเลย ไปอยู่ที่ บ้านปู่ บ้านลุง ก่อน ไปอาบน้ำ
กินข้าว ให้สบายใจก่อน แล้วค่อยคุยกัน" เราตอบไปว่า "ไม่! หนูจะกลับบ้าน" พี่ชาย
ของพ่อพูดว่า "ใจเย็นๆ ไปคุยกันที่บ้าน ให้รู้เรื่องก่อน" แล้วเขา ก็เรียกให้ ภรรยากับ
ลูกสาว พาเราไปที่บ้าน แล้วลุงคนนั้น ก็พาแฟน กับแม่เขา กลับไปบ้านเขา คือแยก
ย้ายกันไปคนละทาง พวกเขาพาเราลงไปทางหลังวัด ส่วนแม่ กับแฟน ออกไปทาง
หน้าวัด
Photo By @tookta
::: ระหว่างทาง ไปบ้านปู่ คนนั้น แกก็พยายาม พูดปลอบใจเรา สารพัด "ไม่ต้องกลัว
แม่เขาไม่รับ เดี๋ยวปู่จัดการเอง จะไปคุยกับพ่อแม่อีนางเอง เรื่องสินสอดปู่จะเป็นคน
จัดการ ให้หมดเลย" ตกลง ใครจะแต่งงานเนี่ย? เราไม่เคย คิดเรื่อง แต่งงานเลย แต่
ปู่แก พูดดีมาก เดินแป๊บเดียว ก็ถึงบ้านแก......โอ้โห บ้านแก ยังกะ บ้านเศรษฐี หลัง
ใหญ่มาก แต่แกแต่งตัว เหมือนคน ที่จะไป ทำนา ผ้าขาวม้า ผูกเอว ธรรมดามาก.....
เรามารู้ทีหลังว่า ตระกูลพ่อ ของแฟน ค่อนข้างจะมีกิน มีที่นาหลายร้อยไร่ และอยู่ติด
ถนนใหญ่ สายที่จะขึ้นไป ทางอีสาน
:::เราอยู่ ที่บ้านปู่ แกและ ครอบครัว ดูแลเรา เป็นอย่างดี ประมาณ สองชั่วโมงต่อมา
ก็มีรถกระบะมารับเรา ไปที่บ้านแฟน พ่อของแฟน เป็นคนมารับ พร้อมกับญาติผู้ชาย
ที่เรา ไม่เคยเห็น อีกสี่ ห้าคน เราจึง ถามหาแฟน "แล้วเหมี่ยงล่ะ?" เขาบอกว่า รออยู่
ที่บ้าน เราคิดในใจ "ไอ้บ้าเอ๊ย จะให้ไป กับใคร ก็ไม่รู้ เนี่ยนะ จะพาไปเชือด รึเปล่าก็
ไม่รู้" บนวัดเราด่าเขาไว้มาก เขาอาจจะโกรธ แต่พ่อของแฟน มาพูดกับเราว่า" กลับ
ไปบ้าน ด้วยกันนะ อีนางน้อย ไปคุยกัน ที่บ้านก่อน จะเอายังไง ก็ขอให้ ไปคุยกัน ที่
บ้าน" เราตัดสินใจ ไปบ้าน กับพ่อของแฟน
::: พอไปถึงบ้าน ก็ถึงบางอ้อ แฟนไปรับ เราไม่ได้ เพราะกินเหล้า ประชดแม่ เมาจน
ลุกไม่ขึ้น เรารู้สึกว่าขีดความโมโหเริ่มปี๊ดขึ้นทันที มาปล่อยให้ เราลอยแพได้ไง เรา
ไม่รู้จักใครเลยที่บ้านนี้ จะให้นั่ง เฝ้าคนเมา จนตื่นเหรอ? ไม่มีทาง เราเห็นถังน้ำแข็ง
อยู่ใกล้ๆ ไม่รอช้าค่ะ เรายกน้ำ ทั้งถัง สาดใส่แฟน ที่กำลังหลับ อยู่บนแคร่ ทันที
::: แฟนตกใจ ลุกขึ้นโวยวาย แต่พอเห็นว่า เป็นเรา เขาก็เงียบทันที และพยายามขอ
โทษเรา และไม่ยอมให้กลับ กรุงเทพฯ แล้วแม่เขา ก็มา ขอโทษเรา ทุกคนดูเหมือน
จะเข้าใจ ทุกอย่างเหมือน จะเรียบร้อย เรายังนั่ง อยู่บนแคร่ ยังไม่เข้าบ้าน แฟนก็ไป
เปลี่ยนเสื้อผ้า ที่เปียก ไปด้วย น้ำแข็ง
::: ผู้ชายวัยกลางคน เดินเข้ามาหาเรา กลิ่นเหล้าคลุ้ง แสดงว่า เขาคงเมาแล้ว เขาก็
แสดง อาการโกรธใส่เรา และพูด กับเราว่า "เอ็งใช่มั๊ย ที่หาเรื่อง ทะเลาะในวัด?" เรา
ลุกขึ้น เผชิญหน้า กับแก และ ตอบไปว่า "ใช่ ทำไม?" เขาตอบมาว่า " นั่นน่ะ พี่สาวกู
รู้มั๊ย?!!! เราตอบไปว่า "ไม่รู้ และก็ไม่ได้ หาเรื่อง ทะเลาะ กับใครด้วย!!!" ต่างคนต่าง
เริ่มโมโห เสียงเริ่มดังขึ้นเลื่อยๆ คงเป็นเพราะ ความโกรธ ที่ยังอยู่ลึกๆ ในใจ ในตอน
นั้น เราไม่กลัว อะไรเลย คิดว่า เอาวะ ก่อนตาย ขอให้ได้สู้.....แล้วพวกที่ ดื่มเหล้าก็
มาห้าม ดึงผู้ชาย คนนั้นออกไป และอีกคน ก็เข้ามา พูดปลอบใจเรา
::: เกือบไปแล้วเรา ถ้าเขา จะทำเรา ก็คงสู้ไม่ได้ เขาตัวใหญ่กว่า อายุประมาณ 45 ปี
แล้วแฟนก็เข้ามาถาม "เป็นอะไร?" คนที่ปลอบใจเราตอบแทนเราหมด แฟนคงโกรธ
เขาเดินไปหา ผู้ชายคนนั้น ไม่รู้ว่า พวกเขาพูดอะไรกัน แต่ดูเหมือนว่า เขาเข้าใจเป็น
อย่างดี
::: จากเรื่องร้ายๆ กลับกลายเป็นดี หลังจากนั้น ข่าวก็กระจาย ไปอย่างรวดเร็วเขาพูด
กันว่า "ระเบิดลงกลางบ้านยายวรรณ" ชื่อเสียงของเรา "สะใภ้คนเล็กของยายวรรณ"
ดังไปหลายหมู่บ้าน นินทากันไป ต่างๆ นาๆ หลายๆคนดูเหมือนว่าจะ เกรงใจเรามาก
....แต่ที่เรารู้ได้ คือ แม่แฟนเปลียนไป กลับมารักเรา และเอาใจใส่ทุกอย่าง ทุกครั้งที่
กลับไปบ้าน แกจะดีใจมาก รักมากจน ลูกสะใภ้อีกเจ็ดคนอิจฉาเรา.....แม่กับพ่อของ
แฟน ยกบ้าน หลังที่อยู่ปัจจุบัน และที่ดินบางส่วนให้เรากับแฟน และให้กลับไปอยู่ที่
นั่น แต่เราไม่มั่นใจว่าชีวิตคู่ จะอยู่กันได้ นานแค่ไหน เราจึงไม่รับ อะไรทั้งนั้น
ขอโทษด้วยกับการใช้คำพูดที่ไม่สุภาพ
ขอบคุณสำหรับ อัปโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กัน
ความปรารถนาดี มีให้เพื่อนเสมอ
Much Love @tookta
ผมก็เคยเป็น@tooktaนะ... ผมอยากจะเลิกกะแฟนแต่ตอนนั้นเพิ้งรู้ว่าแฟนท้องลูกคนแรกของเราก็เลยตัดสิใจว่าและบอกตัวเอง "I would never ever leave my wife and my child. I will fight the feelings and I will just pray for us to have a good life and I will never care for what her father will say or what. I will just be myself and think about the future of my family."
ตอนนี้ครอบครัวผมก็มีความสุขและอยู่กันได้อย่างอบอุ่น.
P.S.
ผมคิดว่า @tookta จะกลับบ้านแล้วแต่คิดผิด55555
Nice story of yours.. ชอบมากครับ.. 👍
คิดถูกแล้วค่ะ ยินดีด้วยนะคะ และขอให้มีความสุขตลอดไปค่ะ
ขอบคุณผม😊
สวัสดีคร้า
วันนี้เพิ่งได้เบรกค่ะ
เปิดมาอีกทีเจอโพสสองตอนนี้
โห..อ่านแล้วแบบไม่เข้าใจแม่แฟนเลยอ่ะ เป็นจุดเริ่มต้นของประกายไฟจริงๆ
แต่จบแบบพลิกความคาดหมายมาก ขอบคุณมากค่ะ คุณ@tookta ที่แชร์เรื่องราวสานต่อ โพส "แม่ผัวลูกสะใภ้" ของตุ๊กติ๊ก ตอนนี้ตุ๊กติ๊กเริ่มติดอ่านโพสสนุกๆและเรื่องราวชีวิตของคุณ @tookta แล้วอ่ะ ชอบ part ที่ฮาๆอ่ะ สมัยเด็กๆ มันมีมุมแบบน่ารักดี
ขอบคุณนะคะคุณ @giantkidishere
จริงๆก็ลืมไปเรื่องนี้ไปแล้วล่ะ เพราะ หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีปัญหาแบบนี้อีกเลย คือแม่แฟนคนใหม่จะรักมาก อีกอย่างเขาอยากมีลูกสาว แต่กลับมีลูกชายคนเดียว เราจึงกลายเป็นตุ๊กตา สำหรับแก ชอบจับแต่งตัว เห็นอะไรสวยๆงามๆก็จะซื้อมาฝาก เป็นกันทั้งบ้านเลย
ดีอ่ะ
ดีแล้วน้ามีผู้ใหญ่เอ็นดูห่วงใย
ปล.เพิ่งไล่ตอบเพื่อน..ตอบช้าไม่ว่ากันเนอะ..:-)
อ่านภาคแรกนึกว่าข่มใจได้...ต้องให้มันได้อย่างนี้ซิคะคุณ !! 👏👏👍
พยายามแล้วค่ะแต่ไม่สำเร็จ คิดว่าเป็นคุณก็คงไม่ทน จริงมะ
ทนไม่ได้ และไม่ทนแน่นอนค่ะ 😆😆
เราเคยเจอประมาณนี้เหมือนกันค่ะ แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะทนอยู่กับคนที่เรารัก จนเค้าก็เห็นในความอดทน สู้ๆนะคะ เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ดีค่ะที่อดทนได้มีหลายคู่ที่ต้องแยกทางกันเพราะเรื่องแบบนี้ ถ้าลูกเขารักเราไม่มากพอ เป็นอันว่าจบ
ลุ้นยิ่งกว่านิยายช่อง 3 ซะอีกค่ะ ตื่นเต้นแทนว่าคุณตุ๊กตาจะโดนรุมหรือเปล่า บรรดาญาติๆ คงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ที่เห็นสถานการณ์เป็นอย่างนั้น คงจะคิดว่าคุณตุ๊กตาจะร้องไห้เสียใจวิ่งออกจากวัดมั้งคะ😅
555...ในใจก็คิดต้องโดนรุมที่บ้านแน่ๆ แต่ญาติเขาก็ยังเป็นกลางดีนะ โชคดีไป รอดตัวไป
ตอนแรกก็คิดว่าจะเดินออกมาจากวัดเฉยๆนะ แต่มาคิดอีกที ไม่ได้เดี๋ยวไปอกแตกตายกลางทาง555
When will you write your short stories? This will make a nice series!
What an adventurous life!
Cheers.
555... คงยากที่จะได้เกิดค่ะ
คุณตุ๊กตาเล่าแบบเห็นภาพมากค่ะ เหมือนอ่านเรื่องย่อละครเลย อินไปด้วย อ่านจนเอียงหัวตามตัวหนังสือ555
นี่ขนาดตัดออกไปบ้างแล้วนะเนี่ย
ขอบคุณนะคะคุณ @anne-c ที่แวะมาทักทาย
พี่ @tookta แข็งแกร่งมากค่ะ จะตีกับผู้ชายด้วย อย่างว่าละเนอะ อารมณ์คนมันโกรธ อะไรก็ห้ามไม่อยู่ เล็กก็เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ดีแล้วที่พี่ผ่านมันมาได้ วันนี้ก็รอลุ้นอยู่ว่าจะจบยังไง ฮ่าๆ พ่อแม่เขารักเราก็ดีมากเลยค่ะ เล็กยังไม่เคยเจอพ่อแม่ แฟนที่ดีกับเราแบบนี้มาก่อนเลย
ใช่แล้วค่ะ อารมณ์โกรธล้วน จึงไม่กลัวใครเลย
เราคิดว่าพักหลังเขาคงรู้ว่าเราเป็นคนยังไง จึงเปลี่ยนใจ...อันที่จริง เราเป็นขวัญใจคนแก่นะเนี่ย 555
มันมาก5555สุดๆ
ขอบคุณที่แวะมาเม้นท์จ้า
ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์นะคะ ^^
สร้างเป็นละครน้ำเน่าได้เลยเน้อะ 555
เข้ามาติดตามทุกตอน ติดเหมือนดูละครเลยค่ะ คุณตุ๊กตาเข้มแข็งมาแต่ไหนแต่ไร คนแก่สมัยก่อนมักมองว่าเด็กเวลาตอบโต้ คือการเถียง การแข็งข้อ ก้าวร้าว กลับไม่มองว่าเป็นความกล้าที่จะแสดงออกเมื่อถูกปฏิบัติไม่ถูกต้อง แอนนี่โดนตีประจำตอนเด็ก เพราะผู้ใหญ่ไม่รับฟังเหตุผลของเด็ก เพราะคำว่า "ยังเด็ก" จะไปรู้อะไร สมัยเป็นเด็กก็เลยกลายเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออก เพราะไม่มั่นใจในตัวเอง
จริงอย่างที่คุณพูดมาเลยค่ะ เราโดนประจำ โดนตีจนชิน บางครั้งตีหนักจนล้มป่วยไปหลายวัน แต่มันก็ดีอย่าง มันทำให้เราแข้มแข็งขึ้น
ตีจนป่วยนี่หนักมากๆ เลย จำฝังใจจริงๆ นะคะ
ไม่ได้โกรธหรือเกลียด แต่มันปลูกฝังความรู้สึกให้เด็กเป็นคนเก็บกดโดยไม่รู้ตัวค่ะ
เพราะความรุนแรงมันส่งผลในระยะยาวจจริงๆ
Thanks for great story..amazing photography..i appreciate this writing..
upvote and resteemit
You got a 2.28% upvote from @allaz courtesy of @michaelcabiles!