สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ steemit & busy,
หวังว่าเพื่อนๆ สบายกันดีนะคะ ตอนนี้อากาศบ้านเราก็ร้อนระอุ ดังนั้นใจเราอย่าร้อนตามอุณหภูมิกันนะค่ะ ที่เค้าเรียกว่าอาการหัวร้อน มาทำใจร่มๆ ให้อารมณ์เย็นลงแล้วค่อยคิดวิเคราะห์แก้ไขปัญหากันไป เพราะเดี๋ยวนี้วิเห็นคนมีอาการหัวร้อนกันง่ายขึ้น เอะอะก็ปรี๊ด ความดันทุรังขึ้น จากปัญหานิดหน่อยการเป็นบานปลายกันได้
วิคิดว่าพอเราโตเป็นผู้ใหญ่ เราก็จะเจอะเจอปัญหาเรื่องคน เรื่องชีวิตมากกว่าตอนเราเป็นเด็กๆ หรือวัยรุ่น เพราะตอนนั้น เราก็ยังคิดว่าอะไรสวยงามไปหมด เด็กๆ ส่วนมากก็คิดกันเรื่องเรียน กิน เล่น เที่ยว แต่พอเราโตขึ้น ด้วยอาชีพการงาน ภาระทางสังคม ที่ทำให้เราต้องรับผิดชอบมากขึ้น เราก็จะมีความเครียดมากขึ้นตามมา แหมแต่วิขนาดหนีมาอยู่ในเกาะที่ไม่ค่อยวุ่นวาย จอแจ เท่ากรุงเทพฯ ก็ยังหลีกไม่พ้นเรื่องความเครียดเลยค่ะ โดยเฉพาะเรื่องคน อันนี้ค่อนข้างจะเกิดขึ้นกันบ่อย และก็คงจะหลีกหนีปัญหานี้ได้ยาก เพราะเราก็ต้องพึ่งพาและเป็นมนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่ยังต้องมีกลุ่มมีฝูงกันบ้าง จะมาเป็นฤาษีหนีออกป่าไปบวช ไปให้ห่างคนก็คงยังไม่ได้ ยังตัดกิเลสและโลกภายนอกไม่ขาด ดังนั้นวิก็คงต้องอาศัยการเขียนช่วยบำบัดความเครียดและอารมณ์แทน
ก่อนหน้านี้ช่วงเดือนเมษายน ที่วิห่างหายจาก steemit จนเพื่อนๆ บ่นหา สาเหตุก็มาจากความเครียดเรื่องคนนี้แหละค่ะ ทำให้ไม่มีอารมณ์มาเขียนอะไรลง steemit เพราะกลัวจะนำอารมณ์และพลังลบๆ มาลงที่นี้ แต่วิมานั่งคิดว่าถ้าวิมีอารมณ์เบื่อๆ เรื่องคนประจำ วิคงต้องลาออกจากที่นี้เป็นการถาวรแทน 555 เพราะเราหลีกหนีปัญหาพวกนี้ไม่พ้นนะคะ เค้าถึงเรียกมาคนมากความ มันเป็นเรื่องปกติสามัญชนมากเลยค่ะ ต้องมีติดบ้านไว้เหมือนยาสามัญประจำบ้าน วิเลยมาเปลี่ยนความคิดตัวเองว่า ถ้าเราชอบ steemit เราชอบเขียน เราน่าจะเอาที่แห่งนี้เป็นที่บำบัดอารมณ์ของเราให้เรากลับมาสู่โหมดมีพลังบวกก็ได้ ไม่ใช่ห่างหายไปนานๆ ให้เพื่อนๆ ถามหาว่า วิไปไหน ? วิยังอยู่ไหมอีก ? 555
พอวิมานั่งคิดๆ ดูว่าปัญหาเรื่องคนมันมีอะไรบ้าง อยากจะบอกว่ามันมีสารพัดสารพัน บรรยาย 7 วันก็ไม่หมดหรอกค่ะ เพราะแต่ละคนก็มีความคิดแตกต่าง เกิดมาจากคนละท้อง โตมาจากคนละสภาพแวดล้อม จะให้มานึกคิดหรือเห็นดีเห็นงามเหมือนกันก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ดังนั้นปัญหามันก็เกิดขึ้นได้เสมอ ถ้าความคิดเห็นไม่ตรงกัน
วิธีการแก้ปัญหาของวิเรื่องคน ก็คือ ไม่ต่อความยาว สาวความยืด ถ้าเราพูดว่าจบเราก็ต้องจบให้ได้ ทั้งอารมณ์ความคิดและคำพูด ไม่ใช่ปากบอกจบแต่ในใจยังไม่ยอมจบ ยังต้องหาวิธีการแก้แค้นหรือแก้เผ็ด อันนี้คงไม่จบง่ายๆ กลายเป็นบานปลายเปล่าๆ บางทีก็อดคิดแว้บมาในหัวว่าไม่ได้ขอฉันได้แสดงอิทธิฤทธิ์หน่อยได้ไหม แต่พอมาลองคิดๆ เราก็อาจจะได้ความสะใจแค่ตอนนั้น แต่หลังจากนั้น มันก็ไม่ได้มีผลดีกับตัวใครเลย สรุปจบบริบูรณ์ดีที่สุด
การมองคน บางทีเราก็ต้องมองคนให้ลึกซึ้ง ตอนแรกวิก็คิดว่ามีแต่ในละครในภาพยนตร์ ที่คนเราจะมี 2 หน้า เป็นหนังเรื่อง face off ไปได้ แต่มันก็มีจริงๆ คนที่แสดงบทได้ดียอดเยี่ยมให้รางวัลออสการ์ไปได้เลย การที่คนๆ หนึ่ง สามารถทำให้เราคิดว่าเค้าคือเพื่อนที่ดี เค้าคือคนที่จริงใจ แต่ถ้าเค้าไม่ได้คิดแบบนั้นกับเรา ถึงเราจะเสียใจกับการกระทำของเค้า แต่เราก็จะไปตีโพยตีพายมากคงไม่ได้ คนเราบางทีเค้าก็ไม่รู้ตัวว่าการกระทำของเค้าที่ทำมันไม่ดีตรงไหน เพราะบางทีตอนนั้นในหัวใจเค้าถูกปิดกั้นด้วยคำว่าอิจฉาริษยาก็ได้ คนพวกนี้สงสารเค้านะคะ คนที่หัวใจมีแต่ความอิจฉาคนอื่น ไม่มีทางมีความสุขในชีวิตหรอกค่ะ ดังนั้นถ้าเราไม่ได้เป็นแบบนั้น ถือว่าเราโชคดีแล้วค่ะ วิธีการแก้ปัญหาของวิ คือ จะทำตัวออกห่างคนประเภทนี้ให้มากที่สุด จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะเราไม่มั่นใจว่าต่อหน้าเราเค้าดีแล้วลับหลังเอาเราไปพูดแบบไหน มาเจอเพื่อนหรือคนประเภทนี้แล้วปล่อยให้เค้ามาวนเวียนในชีวิต มีแต่จะนำความปวดหัวมาให้ปล่าวๆ เราต้องตัดไปเลยค่ะ อย่าได้แคร์ เราจะสบายใจมากขึ้น เพราะเราไม่ต้องมากังวลว่าเค้าจะมาไม้ไหน 555
เรื่องการพูดด้วยค่ะ การที่เราพูดจาอะไรออกไป ต้องระวังให้มากขึ้น เพราะบางคนก็นำคำพูดเราไปตีแบบผิดๆ แปลกๆ จนถึงขั้นทำให้กลายเป็นความหมางใจกันปล่าวๆ ยิ่งวิโตขึ้น เจอคนมากขึ้น เข้าใจเลยว่าคำพูดนี้ต้องระวังให้มากๆ ลิ้นไม่มีกระดูก มันพลิกได้ตลอดค่ะ จนเดี๋ยวนี้วิต้องประหยัดคำพูดไว้เยอะเลย แล้วมาปล่อยใน steemit อย่างบ้าคลั่งแทน 555 เพราะเราก็กลัวว่าเราจะไปพูดอะไรให้คนฟังไม่ชอบใจ หรือเราอาจจะไปพูดคำพูดใครแล้วกลายเป็นผิดเพี้ยนทำให้เค้าไม่ชอบกันอีก กลายเป็นเราไปสร้างปัญหาให้คนอื่นแทนโดยที่เราไม่รู้ตัว ดังนั้นวินี้เลิกพูดมากเลยค่ะ เพราะกลัวใจคนฟังเหลือเกินที่มีเจตนารมณ์ดี เอาคำพูดเราไปสื่อสารให้สีขาวเป็นสีดำไปได้ 555
คำพูดเป็นนายเราเสมอ ถ้าเราอยากให้คนเชื่อคำพูดเรา อยากเป็นคนมีเครดิต เราก็ต้องพยายามรักษาคำพูด อย่าตะแบง แถ หรือพยายามจะพูดให้ตัวเองดูดีทั้งที่ตัวเองผิดเต็มประตู วิก็เคยเป็นคนชอบแถนะค่ะ ตอนเด็กๆ ไม่ค่อยยอมรับความผิดเท่าไหร่ 555 แต่พอโตมาเรารู้สึกว่าการที่เรายอมรับผิดและขอโทษอย่างจริงใจมันดูดีกว่าการเถียงไปข้างๆ คูๆ แรกๆ ก็อาจจะมีอีโก้หน่อย กลัวเสียหน้าที่จะขอโทษใครก่อนเวลาที่เราทำผิดจริง แต่เดี๋ยวนี้จะผิดมากผิดน้อยถ้าวิทำผิด วิก็จะขอโทษด้วยความจริงใจไม่ได้ขอโทษไปส่งเดชหรือขอโทษไปงั้นๆ ให้เรื่องมันจบ แต่ถ้าวิไม่ผิดนี้ ไม่ยอมนะคะ วิก็จะแสดงเหตุผลและความคิดวิออกมา แต่ถ้าเรื่องนั้นไม่มีใครผิดใครถูก ก็ปล่อยมันไปค่ะ คิดต่างได้ไม่ต้องมารบราค่าฟันกัน แค่เรารู้ไว้ว่าเค้ากับเราชอบคิดไปคนละอย่าง คนละแนว เราก็แค่พยายามไม่ต้องไปออกความคิดเห็นให้กันมาก ไม่งั้นเถียงกันตายเลย จะกลายเป็นไม่ชอบขี้หน้ากันไปอีก ฐานที่ไม่ยอมคิดเหมือนกัน 555
ตอนนี้วิก็พยายามพัฒนาตัวเองทางด้านอารมณ์และความนึกคิด ให้ตัวเองเป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะ ไม่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ที่ไร้เหตุผล ไม่อยากให้ใครเรียกว่ามนุษย์ป้า เพราะเดี๋ยวนี้เค้าเอามาเรียกผู้ใหญ่ที่ยังทำตัวไม่สมวัย ยังทำอะไรขาดความนึกคิดและสติสัมปัญชัญญะ ชอบเอาอารมณ์นำเหตุผล วิอยากเป็นคนที่จะแก่แบบมีคุณภาพ ดีกว่าแก่กระโหลกกะลา ให้เด็กรุ่นใหม่นับถือดีกว่าให้มาถอนหงอกเราเล่น 555
พอวิได้มาเขียนลง steemit มันเหมือนได้ช่วยคัดกรองและบำบัดความคิดและอารมณ์ของวิมากขึ้น ได้นั่งคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่เป็นมลภาวะทางอารมณ์ ปรับจากอารมณ์เสียให้เป็นอารมณ์ที่ดีขึ้น ให้มีสติสัมปัญชัญญะมากขึ้น บางทีเราไปหาหนังสือมาอ่านหลายๆ เล่ม ก็ไม่เท่าเราพยายามตรึกตรองและสอนตัวเอง ถึงเราจะอ่านมากเท่าไหร่ ใจเราไม่เปิด เราไม่ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น มันก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ สู้เรายอมรับความจริงมองโลกอย่างรู้เท่าทัน ตามอารมณ์ความรู้สึกของเราให้ทัน วิว่ามันก็ช่วยทำให้ความเครียดที่สะสมทุเลาลงได้เช่นกันนะค่ะ
วันนี้อาจจะออกแนวติสท์ ปรัชญานิดนึงนะคะ ก็บอกแล้วว่าให้ steemit เป็นที่บำบัดอารมณ์นิดนึง 555 อ่านเรื่องราวของวิก็ต้องหลากหลายหน่อยๆ จะมาตลกหกฉากตลอดเวลาก็คงไม่ได้ ต้องแล้วแต่คนเขียนเลยค่ะงานนี้ ต้องตามใจเจ้าของโพสหน่อยนะคะ อิๆ
คืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะ
วิ
แอนเคยทำงานมาหลายที่ค่ะ เพราะชอบลองสังคมใหม่ๆ เลยได้ย้ายที่ทำงานบ่อยๆ จากประสบการณ์ของแอนเองนะคะ สังคมสองหน้ามีอยู่ทุกที่เลยค่ะ มากน้อยตามการแอ๊บของคนนั้นๆ แต่หนักสุดที่เคยเจอคือที่กรุงเทพค่ะ แถวๆรังสิต แอนอยู่ได้แค่เดือนครึ่ง ประสาทจะเสียมากเลย นี่มันหนังน้ำเน่าในละครชัดๆ เกือบทุกคนเอาผลประโยชน์ใส่ตัวเอง มือถือสาก ปากถือศีล น่ากลัวเหลือเกิน ช่วงนั้นประสาทเสียเลยค่ะ เจอคนต่อหน้าพูดดี ลับหลังแทงเราได้นี้แทงไม่ยั้งเลย แอนไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบเราหรือเปล่า พึ่งเริ่มทำงานได้แค่เดือนเดียวเอง ความคิดตอนนั้นคือไม่อยากสู้ เหนื่อยเหลือเกิน อยากไปเป็นครูอาสาสมัครอยู่บนดอยกับเด็กๆ กับธรรมชาติ น่านะดีกว่านี้ หลังจากนั้นก็ลาออก แบกเป้เที่ยวค่ะ สบายใจดี
ขออนุญาตเข้ามาบ่นด้วยคนนะคะ ลืมตัวไป😄
ขอบคุณสำหรับการแชร์เรื่องราวค่ะ 😀
เป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะโลกนี้คือละครค่ะ 👍
สวัสดีคุณแอน ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าเราใช้พื้นที่ตรงนี้แชร์ประสบการณ์ชีวิตของเรา ไม่ต้องซีเรียส ดีซะอีก เพื่อนๆ จะได้รู้ไว้ว่าไม่ใช่มีแค่เค้าที่เจอเรื่องชวนประสาทเสีย ยังมีเพื่อนๆ อีกตั้งหลายคน เพียงแต่เราต้องรู้จักจัดการปัญหานั้น ไม่นิ่งเฉย วิว่าที่คุณแอนเจอน่าจะเจอคนไม่ถูกชะตาหรือไม่ชอบหน้าคุณแอนมากกว่า บางคนก็เอาแค่ฉันไม่ชอบหน้าไม่ถูกชะตา ก็หาเรื่องมีเยอะแยะไปค่ะ ไม่งั้นจะมีคนต่อยกันเพราะแค่มองหน้ากันหรอค่ะ งั้นเรามาเป็นนางเอกแนวสู้คนดีกว่านะคะ ในก็ต้องอยู่ในโลกแห่งละครกันแล้ว 555 ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณแอน
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ 😀 ไว้มาบ่นด้วยกันใหม่อีกที 🤣
จริงครับทุกวันนี้คนขาดสติย้ำคิดกันเยอะ เอาตัวเองเป็นที่ตั้งยิ่งเด็กรุ่นใหม่ยิ่งเอาแต่ใจตัวเองครับ พออากาศร้อนใจคนก็ร้อนตาม ผมก็เลือกเดินหนีความยุ่งวุ่นวายไปอยู่อย่างสงบที่เชียงใหม่แต่ก็อย่างว่าที่ไหนมีคน ที่นั้นต้องมีเรื่อง มากคนมากเรื่องมากปัญหา แต่มนุษย์เป็นสัตว์สังคมยังไงคงหนีไม่พ้น ทางที่ดีที่สุดคือต้องฝึกตัวเอง เพราะเราไม่สามารถเปลี่ยนหรือบังคับใครได้
คนสมัยนี้อารมณ์ขึ้นง่ายแบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะ จนเดี๋ยวนี้วิเลิกอ่านพวก comment ในเฟซบุคแล้วค่ะ เวลามีเหตุการณ์อะไรที่ส่อไปทางดราม่า เพราะมันดิบเถื่อนได้ใจเหลือเกิน 555 คือบางทีก็เม้นท์เกินขอบเขต เห็นแล้วอยากจะเขียนข้อความไปถามว่าพี่ไปโดนตัวไหนมา พี่ถึงดีดซะขนาดนี้ 5555
555โดยส่วนตัวผมไม่ชอบเล่นพวกโซเชี่ยลอะไรเลยครับ จะสมัครไว้แค่ค้นหาหรือสอบถามข้อมูลแค่นั้นครับ😊😊
ดีมากเลยค่ะ ถ้าเลี่ยงได้ก็ดีนะค่ะ วินี้ยังเข้าไปอ่านอะไรเรื่อยเปื่อย แต่พยายามลดพวกนี้ รู้สึกว่ายิ่งอ่านยิ่งเครียด คือจะเอาเรื่องชาวบ้านมาใส่หัวเราทำไมก็ไม่รู้ 555 แค่เรื่องตัวเองก็จะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว
พอผ่านอายุมาในช่วงหนึ่งแล้วประสบการณ์ที่ผ่านมาจะช่วยเราคิดยอมรับความจริงได้เพิ่มกว่าตอนวัยรุ่นหนุ่มสาวมากมายนัก ผมก็เป็นแบบนั้น😊
จริงค่ะ พอเราอายุมากขึ้นเราก็จะนิ่งขึ้นเย็นขึ้น แต่บางคนก็ยังหัวร้อนทั้งที่ผมก็จะสีดอกเลาหมดหัวแล้ว วิถึงอยากจะแก่แบบมีคุณภาพมากกว่า ไม่ใช่ผู้ใหญ่ขี้โวยวายหงุดหงิดเข้าสู่วัยทอง
ใช่ครับ พวกนี้ส่งผลกลับมาที่ร่างกายเราด้วยเครียดมากโรคก็มากด้วยครับ😊
ให้ข้อคิดดีมากๆ ครับ เมื่อก่อนผมก็ประเภทยอมหักไม่ยอมงอ พออายุมากขึ้นก็เลยคิดแค่ว่า ช่าง.....?? เอาครับ
จริงค่ะ บางคนเถียงกันคอขึ้นเอ็น หน้าดำหน้าแดง สุดท้ายไม่ได้อะไร แถมเจ็บคอเสียงแหบเสียงแห้งไปเลย คงต้องช่างหัวมันกันอย่างเดียวเลยคะ
ให้ข้อคิดที่ดีมากๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ ถ้าคุณเหมียว (น่าจะใช่นะคะ) @meow99 มีข้อคิดดีๆ ก็มาแชร์แบ่งปันกันได้นะค่ะ จะได้ให้เพื่อนๆ ได้รู้ไว้เป็นวิทยาทาน (ดูทางการไปไหมเรา 555)
เขียนได้ดีมากครับ ชีวิตยังอีกยาวไกล มองไปข้างหน้า จะดีกว่าครับ
จริงค่ะ พี่หมู ชีวิตยังอีกยาวไกล จะมัวแต่มองเรื่องที่ผ่านมาให้เจ็บใจเล่นทำไม ตอนนี้มองทางจะเป็นปลาวาฬค่ะ 555
ทุกวันนี้สังคมเราเปลี่ยนไป
ต่างคนต่างที่มาต่างความต้องการ
เปิดใจไปกับคนที่ไม่ใช่ บางครั้งก้อก่อให้เกิดเรื่องลบๆขึ้นมาซะงั้น ประหยัดคำพูดแบบที่เพื่อนว่ามานั้นถูกต้องแล้ว
จริงแท้ยิ่งกว่าแช่แป้งอีกเพื่อน (เดี๋ยวนี้เล่น steemit มาก สำบัดสำนวนตลอด 555)
เดี๋ยวนี้เค้ารณรงค์ให้ประหยัดน้ำ ประหยัดไฟ อย่างเดียวไม่พอ เราต้องมาประหยัดคำพูดกันด้วย จะได้หมดปัญหา 555
ถูกต้องนะคร้าบบบย
ใครรัก ใครชัง ช่างเถิด
ใครเชิด ใครชู ช่างเขา
ใครเบื่อ ใครบ่น ทนเอา
ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ
พุทธทาสภิกขุ
สาธุค่ะ คุณพ่อสุดที่รัก คำของท่านพุทธทาสภิกขุนี้ใช้ได้ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน ไปถึงอนาคตได้เลย จะจำไว้เป็นบทเรียนสอนใจเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
มาเที่ยวพักผ่อนที่บ้านนอกก็ได้นะคะคุณวิ 😊😊
เป็นกำลังใจให้นะคะ❤️
นำไปเขียนเป็นหนังเป็นละครได้เลยนะค่ะคุณวิ ปัญหาทำให้ชีวิตมีคุณค่าค่ะ
สู้ๆนะคะพี่สาว
หนูมาช้าไปหน่อยเพราะมัวแต่เดินทาง ช่วงนี้เป็นช่วงพักผ่อนก็จริงค่ะแต่หลังจากที่อยู่กับที่บ้านมานาน เมื่อห่างมาแบบนี้ก็สุดจะคิดถึง แต่วันหนึ่งหนูต้องห่างเพื่อไปทำงานและทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ดี ชีวิตคนเราต้องเดินต่อไปค่ะพี่วิ เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
ได้ข้อคิด แนวทางการใช้ชีวตที่ดีมากๆเลยค่ะคุณวิ