Aynen öyle, aslında sanki son çocuk bizdik ve bizden sonra çocukluğun o masumluğu kalmadı. Artık yeni nesil maalesef; yuvalarda, bakıcılarla ya da ailenin gözü önünde çocukluğunu geçiriyor. Kaydığı için pantolonu yırtılmayan çocuk hiç çocuk olur mu? Ya da hiç zillere basıp kaçmadıysa, o yaramaz ruhu yaşayabilir mi? Keşke böyle olmasaydı ve yine çocuklar akşam olmasına rağmen sokakta saklambaç oynayabilseydi. El birliği ile çocuklarımızın geleceğini çaldığımız için gerçekten üzgünüm. Umarım bir gün bizi affederler.
You are viewing a single comment's thread from:
o zamanlar bize çok normal gelen sokak oyunları şimdi düşünüyorum da paha biçilemezmiş..
şimdiki anneler servet verse de çocuğuna bunları yaşatamayacak, güvenle akşamüzeri saklambaç oynatamayacak zaten oynayan çocuk da kalmadı..