İhtiyaçlar piramidinde gruplaşmak da en önemli ihtiyaçlardan biri olarak görünüyor. Herkes kendini bir yere ait hissetmek ister. İnsan olmanın gerekliliklerinden biri budur.
Amma velakin herhangi biri herhangi bir gruba ait diye hor görülüyorsa onu düzeltmek gerekiyor. Büyük gruplaşmalardaki çatışmalar ise sadece kaos getirir. Bu da grupların başındaki insanları besler, onlar bunu ister zaten.
Benzer fikirlerdeki insanlarla olmak güzel bunu anlayabiliyorum fakat bu adanmışlığı anlayamıyorum. Her şeyini benimseyemediğin bir gruba nasıl kendini adarsın ya da bir fikrin her yönünü nasıl benimseyebilirsin.
İkinci paragrafına komple katılıyorum ve bu nedenle birey yerine grup olmayı benimseyemiyorum. Asıl eleştirdiğim noktalardan biri de bu zaten. Görüyoruz ki bir grubun başındaki insan kendi ile çelişse bile lider kalabiliyor. Yani görüşleri için orada olan insanlara bakıyorsun fikirler bitmiş grup olma anlayışı kalmış geriye.
Adanmışlık konusunda haklısın, bu da eğitimsizlik işte. Karakter meselesi. Karşıdakini anlamak için değil onu yok etmek için onunla tartışıyor insanlar.
Aslında gruplaşma ihtiyacı, arkadaş edinme ihtiyacı falan bana garip gelen şeyler. Yalnızlık daha güzel :))
aa arkadaşlığa laf yok. Gerçekten samimiyet hissettirir bazı insanlar. Yani sıfır kötü niyetle oradadır. Bence yeri doldurulamaz bir duygu. Yalnızlığı arada bir doz alırım. Benim için yeterli oluyor :)