'uzatma' dedin de aklıma geldi
bir keresinde elimde deste gül ile
gittim
kime gittin diye sorarsın
gittiğim bir sesti
yol uzun ve karanlık
ellerim titrek ve nemli
yol uzun ve karanlık
gözlerim titrek ve nemli
yol uzun ve karanlık
gittiğim sesi duyamaz oldum
yol uzun ve karanlık
ama gitmeye devam ettim
yol uzun ve karanlık
biliyordum nerede olduğunu en azından
yol uzun ve karanlık
aha yeniden duydum sesi
yol uzun ve karanlık
bacaklarım yoruldu
yol uzun ve karanlık
bir türlü gündüz olmuyordu
yol uzun ve karanlık
sanırım kar yağacak
yol uzun ve karanlık
elimdeki güller soluyor
yol uzun ve karanlık
sanırım bir yerde ölmem gerekecek
yol uzun ve karanlık
yol uzun ve karanlık
yol uzun ve karanlık
"yol uzun ve karanlık" dedin de aklıma geldi
karanlık yollarda yürüdüm
yarı aydınlık yerlerde oturdum
adımı çağıran dost yüzler buldum
dost
dooost
diye haykırmak istedim
içimden sevindim
--Asaf Halet Çelebi İçimden---