Okurken bilin bakalım kucağımda ne uyuyordu? Evet, doğru tahmin... "Ne" derken bir kedi cinsini belirtmek garip geliyor bana. Naif eve geldiğinden beri onu da evimin bir üyesi gibi hissediyorum.
Naif'i 2 ay önce sahiplendim. Naif'in annesine otobanda araba çarpmış. Uzun süre kimse farketmemiş onları. Bunun için Naif açlıktan annesinin cesedinden kan emmiş. Hem psikolojik açıdan hem fiziksel açıdan rahatsızlandı tabii. Eve kedi almamak gibi bir kararım vardı, dışarıda kedi besliyordum fakat Naif'in olayını öğrenince dayanamadım. Eve geldiğinde bronşitti ve baya kötüydü. Sevgi, tedaviler, ilgilenme derken çok çabuk toparladı çok şükür.
Şimdi annemin babamın ağzını sürdüğü bardağa bile dokunmayan ben, Naif'in içtiği sudan bile rahatça içebilirim sanırım. Her gece birlikte yatar olduk. Değişik fakat samimi bir ilişkimiz var. En güzel eğlencemiz ise saklambaç oynamak.
Bunları yazarken Naif bey uyandı tabii. Yazınız çok samimi ve güzel olmuş. Elinize sağlık. Sonraki yazılarınızı bekliyoruz mutlaka...
Çok teşekkür ederim. Kedinin hikayesi ruh okşayıcı. :) Bence Naif böyle bir şey okuduğunuzu hissetmiş olmalı. :) Mazlum bir kediyi sahiplenmen çok güzel, kediler evde aile gibi oluyor bizzat evlat oluyorlar. Görüyorum ki en yakın dostun da olmuş. :)