Evet sevgili okurlar Ramazan(Şeker) Bayramına çok az bir zaman kaldı. Ramazan ayının son günlerini yaşıyoruz.Bayram denilince birçok düşünce aklıma geliyor bu yüzden asıl bayramları ve Eski Bayramlar tabirini bu yazımda sizlerle ele alacağım.
Hepimizin şimdilerde duyduğu bu soru. Hmm... Soru değil aslında bir yakınma diyelim. Büyüklerimiz ve aile bağlarına önem verenlerin özlemleri, eskiye duydukları hasret cümlesi. Peki nedendir sizce? Gerçekten eski bayramlar daha mı güzeldi. Eski ve şimdiki bayramlar arasındaki fark ne olabilir ?
Ah yavrum siz bilmezsiniz eskiden bayramlarda herkes birbirini ziyaret ederdi. Eski bayramların tadı bir başkaydı ahhh ahhh! Nerde şimdi o akraba ziyaretleri, akide şekerleri, el öpmeye kapına gelen çocukların neşesi... Ahh yavrum! Şimdi kimse kimseyi görmez oldu. Komşu komşunun bayramının kutlamaz oldu.Nerdeee...
Bu tür konuşmalar belki de birçoğumuzun şahit olduğu dedelerimizinin, ninelerimizin yani eski toprak diyebileceğimiz büyüklermizin, atalarımızın, kıymetlilerimizin, bizi bugünlere getirenlerin hasret dolu özlemlerini, yakınmaları... Bazen dinler dinler sonra da güler geçeriz öyle değil mi?
Peki ne değişti de böyle olduk sizce? Hani hep deriz ya içinizdeki çocuğu hep canlı tutun bu sizin yaşam kaynağınızdır. Ne oldu içimizdeki şeker toplamak için kapı kapı dolaşan para verilmese de " Olsun baksana bir torba şeker topladım." diyerek şekerin paradan daha değerli olduğunu ve bununla övünebilen çocuklar. Peki nerede çatapata, mantar tabancalara topladıkları harçlıklarını yatıran o çocuklar? Ne oldu da kayboldular.Yoksa kaybettik mi? Bizim o günlerimizi mi çaldılar yoksa içimizdeki çocuklarımı?
Oğluummm( Kızııııım) ! Canım evladım benim! Senin de bayramın mübarek(kutlu) olsun. Neee!? Gelemiyonuz mu!? Tamam olsun yavrum ziyanı yok, aradınız, sordunuz yaa. Bu bayram da böyle olsun be yavrum. Torunlarımı öp benim için. Gelinime(Damadıma) de selam söyle. Unutma ama bak söz verdin bir sonraki bayram gelceniz demi yavrum. Tamam kuzum öptüm. Hadi kalın sağlıcakla...
Sonrası ne mi? Sonrası içinde bir burukluk,özlem,hasret karışımı ve dolan gözler... Her ne kadar size bunu yansıtmasalar da o büyükler bizleri bugüne getirenleri bu şekilde üzüyoruz. Bazılarımız bunu bile yapmıyor. O konuya girmek bile istemiyorum. Açıkcası şu genç yaşıma rağmen büyüklerimin bu şekilde üzüldüklerini ve gelecekte onların yerine bizlerin olacağını hatırladıkça içim acıyor.
Bizi büyüklermizden koparan, mesafeleri kısalttığı halde birbirimize uzaklaştıran nedir? Evet söyleyelim çekinmeyelim. Peki böyle mi olmalı? Bu şekilde mi devam etmeli? Ne ekersek onu biçeriz arkadaşlar! Son olarak şunu söyleyip yazıma son vermek istiyorum. Ne kadar uzak olursanız olun, büyüklerinizi görmek ve ziyaret edip onlara değer verdiğinizi göstermek için daha çok çaba sarfedin. Unutmayın ki sizi bugünlere getiren onların fedâkarlıklarıdır.Unuttuklarım varsa sizler de yoruma ekleyiniz veya görüşleriniz nelerdir? Sizler bayramlarınızı nasıl geçiriyorsunuz? Saygılarımla...
Happy ramadan...!!!
Check this out too
Caffienecoatedcherry (@caffienecoated) — Steemit
https://steemit.com/saree/@caffienecoated/draping-beauties