Hesiodos bu öyküyü şöyle dile getirmektedir;
Prometheus çaldı Zeus'un ateşini insanlar için,
Sakladı onu nartheks içinde.
Kızdı bulut devşiren Zeus, dedi ki ona;
lapetos oğlu, sivri akıllı kişi,
Seviniyorsun ateşi çaldın, beni aldattın diye,
ama bil ki, dert açtın kendi başına da;
Çaldığın ateşe karşılık bir bela.
Öyle bir bela saracağım ki insanlara,
Sevmeye, okşamaya doyamayacaklar bu belayı,
Böyle dedi ve kah kah güldü insanların ve tanrıların babası.
Namlı şanlı Hephaistos'u çağırdı hemen:
Bir parça toprak al, suyla karıştır, dedi.
İçine insan sesi koy, insan gücü koy,
Bir varlık yap ki yüzü ölümsüz tanrılara benzesin,
Bedeni güzelim genç kızlara.
Athena, sen de ona el işlerinin öğret dedi,
Renk renk kumaşlar dokumasını öğret.
Nur topu, aprodite, se de büyülerinlere kuşat onu,
istekler, arzularla tutuştur gönlünü.
Yüz gözlü devi öldüren hermeias, sen de
Bir köpek yüreği, bir tilki huyu koy içine.
Böyle dedi Zeus, onlar da yaptılar dediğini:
Koca Hepaistos, topal tanrı hemen
Bir kız biçimine soktu toprağı.
Gök gözlü Athena süslü kuşağını salıverdi beline.
O canım kharitler ce o güzelim Peitho
ALtın gerdanlıklar taktılar boynuna.
Horalar bahar çiçekleriyle donattılar saçlarını,
Hermeias doldurdu göğsüne yalanı dolanı,
Uzaktan gürleyen Zeus'un oluyordu isteği.
Ses koydu içine o tanrılar kılavuzu
Ve Pandora adını taktı.
Pandora demek bütün tanrıların armağanı demekti,
Çünkü bütün Olymposlular insanların başına bela etmişti onu.
Tanrıların babası kurunca bu düzeni,
Epimetheus'a gönderdi Pandora'yı
Kılavuz Tanrı Hermeias'la.
Epimetheus unuttu Prometheus'un dediğini:
Zeus'tan armağan alma demişti ona Prometheus,
Alırsan ölümlüleri derde sokarsın demişti.
Armağanı aldı ve alınca anladı
Başına bela aldığını,
Eskiden insanoğulları bu dünyada
dertlerden, kaygılardan uzak yaşarlardı.
Bilmezlerdi ölüm getiren hastalıkları.
Pandora açınca kutunun kapağını,
Dağıttı insanlara acıları, dertleri.
Bir tek umut kaldı dışarı çıkmadık
Kapağı açilan dert kutusundan.
Umut tam çıkacakken Pandora kapamıştı kapağı.
Böyle istemişti, bulutlar devşiren Zeus.
O gün bugündür, insanların başı dertte,
Toprak bela doludur, deniz bela dolu,
Geceler dert doludur, gündüzler dert dolu,
Belalar başı boş dolaşır, sessizce
Ölümlülerin çevresinde.