İnsanın arzusu olmasa, hiç bir şey yapmaz.
Arzu da kendimizden değil çevremizden gelir. Demek ki şair,
gönlünün yükünü tüy gibi hafifletenlerin arasındaymış.
Kendim yaptım sanıyor :)
Güzel şiir.
You are viewing a single comment's thread from:
İnsanın arzusu olmasa, hiç bir şey yapmaz.
Arzu da kendimizden değil çevremizden gelir. Demek ki şair,
gönlünün yükünü tüy gibi hafifletenlerin arasındaymış.
Kendim yaptım sanıyor :)
Güzel şiir.
peki öyleyse hafifletenler kimin arasındaydı onları etkileyenler hangi çevredeydi ve bu işin başı neredeydi ? Yoksa bu bir paradoks mu ? Kafamda deli sorular 🙂
Şairin hangi toplulukta olduğunu bilemiyorum.
Ancak benim kastettiğim şu;
"Hayatın anlamını sorgulayan bir grup insan,
neden bu dünyaya geldiklerini beraberce araştırmaya başlarlar.
Onların ortak bir amacı vardır.
Yaşamlarının anlamını keşfetmektir önce,
Sonra fark ederler ki, onlar aynı ruhun kırılmış parçalarıdır.
Birlik olurlar,
dostlukları daim olur. "
Bu insan topluluğunun oluşturduğu güzel çevre benim kastettiğim çevre.
İşin başı sorgulamak,
Sonu birlik,
Aradaki her şey de yol.
Dilerim hepimiz ruhumuzun diğer kırık parçalarını bulup, yaşamlarımızın anlamını keşfederiz.
Aslında daha fazla merak ettiğim şeyler var fakat sizi sıkboğaz etmek istemem. Naçizane fikirleriniz için minnettarım. Teşekkürler