Anneler herkes için değerlidir. Bir kere dinimiz için de değerlidir. Öyle ki Allah cenneti annelerimizin ayakları altında kılmıştır. Bu yüzden lütfen ne kadar ters düşsek de annelerimizi üzmemeye gayret gösterelim.
Annelik İçgüdüsü…
Annelikten önce annelik içgüdüsünden bahsetmek istiyorum. Bir önceki yazılarımda bahsettiğim gibi bir annenin veya anne adayının içinde var olan ve yeşermek için vaktini bekleyen bir tohumdur annelik. Annelik tohumu o kadar kuvvetlidir ki zamanını bilip anında etkisini gösterir. Bu yüzdendir ki anneler bebeklerini ilk kucağına aldıklarında anlarlar ve ağlarlar.
Annelik içgüdüsü nasıl ömür boyu kalıyor?
Bence bu içgüdü filizlendiğinde solmayan bir çiçek gibi olduğu için her daim yeşeriyor. Yani kişi bir bebeği görse dahi yeşeren bir çiçek misalidir annelik. O yüzden annelerimizin kıymetini bilelim. Bir gün bizler de anne ve ya baba olduğumuzda onların bizler için ne kadar çok uğraştığını ve bizleri ne kadar çok düşündüklerini anlayacağız.
Canım annem…
Annem ile çok çatışsak da herkesin annesini sevdiği gibi seviyorum onu. Muhtemelen sizler de diyeceksiniz annemle bazen ben de tartışıyorum diye. Bence bu kuşak çatışması… Böyle bir izlenime şu yüzden girdim. Annem genellikle beni yalnız bırakmak istemez. Neden bilmiyorum ama sanki ortama güvenmiyor. Sorsam onu diyecek eminim buna. Yani onların zamanındaki gibi olmadığını kabullenmek istemiyor sanırım. Onların zamanında kız ve erkek çocuğu kapının önünde dahi oturmazmış tek başına. Yine de onun benim annem olmasından memnunum. Hele televizyonlarda haberlerde seyrettiğimiz gibi kötü insanların varlığından haberdar olunca… Daha yeni okudum haberlerde yeni doğmuş bebeği sokak ortasına bırakmış anne demek istemediğim cani varlık. Affedersiniz ama o kişilere öldürseler anne demem ben. Onlar annelikten yoksun kişiler…Lafın kısası Annelerimizin Babalarımızın kıymetini bilelim .
