Şimdi genç olsak bile 😉 bir zamanlar biz de çocuktuk, hem de en özel zamanların çocukları, seksenlerin.
Biz büyüyünce mi kirlendi dünya bilemiyorum ama sanki o yıllar bir başkaydı.
Sokakta gönlünce oynayan çocuklardık. Topu olan kraldı o zamanlar, dilediğini oyuna alır, dilediğini almazdı.
Kazananın ‘’yuttum’’ dediği bir torba meşemiz, gazoz kapağı ve kiprit kutusu artistlerimiz olurdu. Ben de güzel oynardım hani, bir de odunluğa falan saklardım annem atmasın diye.
Sokaklar bizde o yıllarda, belediyenin sinekleri öldürmek için gezen arabasının peşindeyiz bizler de. Babam kızıyor dumanın peşinden gitmemize. Şimdi düşünüyorum da zehrin peşinde deli gibi koşmamıza kızması kadar doğal bir şey olamaz.
Kimsenin kolunda, cebinde telefonu, televizyonu yok o yıllarda. Evlere bile yeni yeni giriyor siyah beyaz tüplü televizyonlar. Açıp kapatmak için de kumandaya gerek yok, zaten tek kanal.
Saatlerce baktığımız ekran, bazen de yayın kopunca, manzara resmi olurdu, o daha çok hoşumuza giderdi:)
Trt var o yıllarda sadece ve İstiklal Marşı ile açılıp kapanıyor. Ben ve tüm kardeşlerim hergün ayakta eşlik ediyoruz bu törene.
Adile Naşit’ in kuzucuklarıyız o yıllarda. Haberlerden önceydi büyük ihtimal, can kulağı ile dinleyip anlattıklarından dersler çıkarıyoruz.
Oyunlarımızda ya hemen He-man oluyor birisi,
Veya Voltran’ ını oluşturuyoruz.
Çoğunlukla uyuyup kalırdım erkenden, okul var sabah. Rengarenk kıyafetler üniformalar da yok o yıllarda. Siyah önlüğümüzle okuyoruz, kimse siyah renginin eğitime yansımasını falan tartışmıyor, daha çok annelerimizin ördüğü yakalar konuşuluyor.
Kokusunu içimize çektiğimiz kokulu silgimiz;
Neden uğraştıysak 🤔 ezip toz haline getirdiğimiz leblebimiz;
İyi izleyip psikolojimiz bozulmamış dediğim çizgi filmimiz;
Hatırladıkça bazen gülümsediğim, bazen hüzünlendiğim çok özel yıllardı.
Tüm çocuklar özeldir ama seksenlerin çocukları ayrı özel, yanılıyor muyum?
@originalworks
Sokaklarda oynayan son çocuklardık bizler...
Akşam zorla girerdik içeriye, doyum olmazdı:)
Musaitseniz annemler size gelecek😀😀😀
Sokaklarda doya doya oynadigimiz guzel gunlerdi.
O yillarda Muge Anli'ya ihtiyac yoktu.
Evet ya, kimseye de bir şey olmuyorduo yıllarda. Akşam karanlığında akşam saklanbacı oynardık:)
çocuklar maç yaparken büyükler dahil olurdu :D sonra çocuklar kenarda beklerdi :D
Evet:)
Ne günlerdi? Duygulandım şimdi...
Ben de😔
Ben pek hatırlayamadamda hepsini 90 ların çocukları da böyle güzelliklere sahipti. Şimdiki çocuklar bilemeyecek sokakta oynamanın , bir şeyler biriktirmenin verdiği heyecanı.
Katılıyorum, bulduğu her şeyden oyuncak yapmanın keyfini.
Allahımm :) ne günlerdi o
ilk korku çizgi dizim clementen :) adını bile yazamıyom korkudan :D
Bulup izleyelim sonunu netten, Ersan biz de izleyip, evlerine gidip tekrar izlemek istemişti birgün:)) evlerinde açmayınca televizyonu kayıtlı duruyor sanmıştı.
İnsanda nostalji hissler yaratıyor yazı, çok güzel)) ellerine sağlık.
Teşekkürler:)
2000lerin başıda buna benzerdi aslında :D
:)) büyüyünce o tadı yakalayamamışız demek.
90 lar cocuguyum ama hemen hemen hepsini biliyorum 😀
Güzel günlerdi😊
Siyah önlükler dantelli yakalar, okul günlerim geldi aklıma. Çocukluğum geldi aklıma. Gece bile sokağa çıkıp özgürce oyunlar oynardık. Sek sek. Ende tura bir iki üç. Hatırlayan var mı☺️
Sek sek tamam, elde tura hatırlayamadım🤔
Youtube dan buldum. 😊 çocukken çok severdim bu oyunu.
Tamam hatırladım Ali Baba saatin kaç diye oynatdık biz:)
Evet evet öyle de oynardık☺️
Çok güzel bir yazı olmuş.Tek tek anılarım canlandı.Eskiden büyüklerimiz bizim zamanımızda diye söze başlardı.Şimdi bu sözün anlamını daha iyi anlıyorum.
Teşekkür ederim, benim de yazarken:)
yaşımın tutmadığı zamanlar :P
Güzel günlerdi, geç kaldınız:))