İnsanlar yalnızca biri bekliyor diye sıraya girebiliyorlar ve anlamlı olsun veya olmasın, en öndeki kişi ne yapıyorsa aynısını yapabiliyorlar. İnsanlar neden beklediklerini ve nereye gittiklerini bilmeden sıraya giriyor ve sıranın önündeki aktörün yaptığı her davranışı taklit ediyorlar.
Derler ki, “Doğru bildiğin yolda tek başına kalsan da yürü.”, işte bunu yapabilen insan sayısı çok fazla değildir. Ayrıca diğer aktör denekler yanlış yanıtlar verdikçe, esas deneğin özgüveni kırılmakta ve o da kendisinden şüphe etmektedir. Dolayısıyla yanlış yap, ama sürünün içinde kal felsefesidir bu. Bunun sonu bir yabancılaşmaya kadar uzanabilir.
Özetle insanlar yanlış yaptıklarını bildikleri halde kitleye uyarak yanlış yapmaktan çekinmezler...
teşekkürler güzel bilgilendirme :)
teşekkürlerrr artizm :)