Bugün sizlere içimden geçen bir kaç cümleyi buluşturmak istedim. Yalnızlık hakkında;
Yalnızlık güzel olsada kendini yalnız hissetmek gerçektende berbat bir duygu. Bir yandan özgürsün ama bir yandanda değilsin... Tarifi tuhaf :)
Şu farkı belirtmekte fayda var, yalnızlığı tercih etmek ile yalnız olmaya zorunlu insanlar arasında çok çok fark bulunuyor. Herkes yalnızlıktan şikayet etmekte fakat biryandan da herkes birbirinden kaçmakta.
Bazen ise yalnızlığın kutsal olduğunu düşünürsün, insanlar bizlere hasar verirken yalnızlık bunu onarır, bizlere tecrübe ve farkındalık aşılamaktadır. Ama başlıktada olduğu gibi "yalnızlık güzeldir ama abartmadan" bunuda unumamak gerekir.
Genç insanlar bundan daha fazla haz duysada orta yaş sonuna doğru bu varoluş can sıkan bir yanılmaya dönüşmektedir. Yani bu durum genç yaşta mutluluk hissi uyandırsada ilerleyen yaşlarda bir acıya dönüşüyor.
Benim anladığım; ruhun özgür, ama sen pranga mahkumusun...
Sanırım her şeyi abartmadan yaşamak lazım :)
Kesinlikle tamda bu.
Arthur Schopenhauer
Artık buralardan da dersler almak lazım :)
Buna +1 :)
yalnızlık ortaokulda kaldı be usta :D