Yazmak, yazmak ve hafiflemek istercesine yazmak..
Gerçekten de öyle zamanlar da yazarak hafiflemek ne kadar 12 den vuran bir tanımlama olmuş. Hafiflemek isteyip de yazacak zaman ve ortamı bulamamak da bir o kadar ağırlaştırıyor insanın ruhunu...
Bazı kokuların ve tabi ki şarkıların ânı olduğu gibi mühürleyip, onları hiç bozulmadan saklaması
👌 👌 👌
Hem yazı hem de bu yorum zihnimde kaç gündür. Yazmak insana iyi gelse de bazen aynı şeyleri her bir satırda tekrar yaşatıp daha fena hale de getirebiliyor. Bende öyle oluyor son zamanlarda en azından. Ne iyi gelir hiç bilmiyorum. Daha güzel günlerin düşüncesi bile içimi sızlatırken, ne iyi gelebilir ki.
evet bu durum da çok zor, gözlerin dolup da ağlayamaması gibi tıpkı..
teşekkür ediyorum aynı duyguda olmak güzeldi..