politik ve toplumsal tiyatro oyunlarından, franca rame'ın başından geçen tecavüzü anlattığı adlı tek kişilik bir kadın oyunu vardır. aktivist yazar, italya'da feminist hareketin öncülerinden. kendisi solcuydu, 70'li yıllarda işçilerle birlikte sokaklara çıkmıştı. tutuklandı, cezaevinde işkence gördü. solcuydu, bu biliniyordu. faşist grupların saldırılarına uğradı, tabii bizdeki gibi online bully'lik değil. 9 mart 1973 günü 5 adam tarafından zorla bir karavana konuldu, kaçırıldı, bu karavan'da rame'a işkence ve tecavüz edildi. kendisi daha sonra karanlıkta bir parka bırakıldı. ne kadar olduğunu bilmediği bir süre boyunca yürüdü. sonra şehir merkezine ve polis karakoluna yaklaştığını gördü. karakolda kendisine neler sorulacağını biliyordu franca, nelerle suçlanacağını biliyordu. "şikayetimi yarın yaparım" dedi ve uzaklaştı. bu olaydan 25 yıl sonra, "franca'nın tecavüze uğradığı bilgisi emniyet müdürlüğüne ulaşınca, bu haberi çığlıklar atarak kutlayan insanlar vardı." demiş italyan savcı guido salvini.
franca rame ise bu olayı kendi sözleriyle şöyle anlatır; "olaydan sonra eve döndüğümde kaçırıldığımı ve dayak yediğimi söyledim. tüm olanları anlatamadım. susuyordum. dario ile beraberken de.. evdekiler ne olduğunu anlamıştı ama sormaya ve cevabı duymaya cesaretleri yoktu. içimde hep o şey vardı. içimi kemiren o anı. psikanaliste gitmek istemedim, kimseyle konuşmak, kimseye anlatmak istemiyordum. sonra bir gün oturdum ve yazmaya koyuldum. cinsel tecavüz yasası tartışılmaya başlandığında, artık yazdığım oyunu oynamam gerektiğini farkettim. oyunu prova edemiyordum. bir kaç replik sonrası ağlama krizine tutuluyordum. ilk gösteri pisa'da olmuştu. uyanış'ı bitirmiştim. sahnede tek bir sandalye vardı. sahneye hiç birşey söylemeden girdim ve oyunu neredeyse tek nefeste sonuna kadar oynadım. oyunu tüyler ürpertmek için değil, olayı yansıtıp bu "şeyi" yaşamış diğer kadınlara yardım etmek ve yüreklendirmek için oynadım."
kendisi 2013'te vefat etmişti. bu sene vefat eden 97 yılında nobel edebiyat ödülü alan oyun yazarı dario fo'nun da hem ödülü ithaf ettiği karısı, hem de çok sevgili yol arkadaşıdır.
oyunda karakter, katatonik bir moddadır, beyni olanları algılamayı reddetmekte, kadın kendi kendisine "neden kollarımda söndürüyorlar sigarayı? küllüğe söndürebilirlerdi." gibisinden konunun vehametini o anda kavramakta güçlük çeken sorular sorar.
oyunun prolog * kısmından bir kuple paylaşıp bu postumu burda bitireyim.
doktor: küçük hanım yada bayan; tecavüz süresince sadece acı mı duydunuz yoksa bir çeşit tad aldınız mı? yani bir tür tatmin?
polis: böyle bir sürü erkekle, sanırım 4 kişi, hep beraber, böylesi sert bir tutkuyla, onlardan hoşlanıp onları umutlandırmadınız mı yani?
yargıç: hep pasif miydiniz yoksa bir noktada olaya katıldınız mı?
doktor: tahrik oldunuz mu? kaç kez?
karşı taraf avukatı: ıslandınız mı?
yargıç: sizin ağlayıp inlemeleriniz, tabii acı çektiğiniz için, ama acaba bir çeşit boşalmanın etkisiyle diye düşünülebilir mi?
polis : boşaldınız mı?
doktor : orgazm oldunuz mu?
avukat: evetse kaç kez?
bu sorulara cevap vermek durumunda kalan tüm kadınlarımızın kalbinden, yaralarından öpüyorum...
bu hesap harika olmuş, çok teşekkürler :)
rica ederim :)