εγω Ruth θα ελεγα στο κοριτσακι να παρει μερικες βαθιες ανασες και να σταματησει να τρεχει...να ηρεμησει και να παρει το χρονο και το χωρο της....ετσι οπως το διαβαζω το κοριτσακι ειναι καπως πιεσμενο και μπερδεμενο και οι φωνες απο την λιβελουλα και τον βατραχο μαλλον την πιεζουν παραπανω....αλλωστε ποιος δε θελει εστω και λιγακι τη μοναξια του
Μια σκια χρειαζεται και μια βουτια να δροσιστει γιατι μαλλον επαθε ηλιαση καλοκαιριατικα να τρεχει μες στη φυση :Ρ
Αααχ! Ποτε θα ανοιξει ο καιρος να παρουμε κι εμεις τις εξοχες σβαρνα?? (Ο καθένας με τον πόνο του)