The end of 2023 and the beginning of 2024 was an exceptionally hot period for fighting game fans. On January 26, a new part of one of the most popular game series in history went on sale. Americans associate it with the rivalry with Mortal Kombat, arcades, and Playstation 1. At that time, Poles were quite familiar with gaming and computer trends, so Tekken quickly became popular here. I saw reports from the Tekken 3 World Championship qualifiers, which were reported on the Polish channel for nerds - Hyper. Then I found out from my friend Łukasz that his friend took part in them. And just like in the case of watching Dragon Ball together with fathers (and sometimes mothers!), they fought with us in the Iron Fist Tournament. Better that way than, like Heihachi, throwing your children into a volcano.
I don't remember how I first encountered Tekken. Was it the famous PS1 demo disc (or rather, one of many - I had 2), or a room with old arcade machines. My dad ran a computer and games store when I was about 10. Whenever there were two consoles in the store, he would take one home and I would call my friends and we would play until we couldn't stand them for a few days. When it comes to arcades, there were a few places in my small town where you could play. Each of these places had its local masters and as soon as such a master entered the arcade, everyone would surround him and watch him. Sometimes we would even give them money to play for us - the arcades had a higher level of difficulty compared to the console versions so that their owners would earn more money. Before T3 arcades came to Poland, part 2 reigned supreme in arcades, which is my personal favorite.
Today I know that it is mainly due to nostalgia - the character models and music for some reason stuck in my memory. The same goes for the plot. I was one of those few guys who seriously analyzed the plot of Tekken and tried to connect the stories & relationships of the characters in some logical sequence. Which made no sense at all, because the script in this type of game is even looser than in comics like Dragon Ball. Thanks to this, I understood a surprisingly large amount of podcasts / discussions summarizing or bringing closer the story of Tekken. I often like to listen to YT videos and if I know a topic, I will have a one-sided dialogue answering questions for other presenters or viewers. Or I will finish their sentences for them, it's a habit. As they discussed the difficult and chaotic history of the Mishima family presented in games, I answered many of them accurately.
Tekken 8 interested me from the first announcements. Fragments of famous songs, character models, graphics and a large budget invested in sensible marketing (the film with Brian Cox "Story so Far" was a fucking great idea!!!), from the beginning set us up for an epic show. After the premiere, seeing the reactions of all groups of players, I know that they managed to achieve it. I and other moderate Tekken fans were happy. My girlfriend has little experience in games, but she has known Tekken since she was a child and she likes the new part. Pro players are also happy, which is absolutely no surprise. When it comes to multiplayer games, I only "sort of" understand FPP games, slightly better DotA / LoL, and best of all classic RTS, but this knowledge is enough for me to see how much work, time and money Bandai put into the production of this title. Or in the matter of optimizing the gameplay over the network. This is also visible in several references for older fans - e.g. arcade machines all over the world. I haven't played this mode yet, but I've heard how it works and will definitely check it out when I don't have better things to do on my PS5.
From the very first seconds, you can see that Bandai was inspired by battle-shounens like DBZ, or rather, should I say, Baki and Kengan Ashura. Both are on Netflix and I highly recommend them! I would even say that the opening to Tekken 8 looks like the introduction to the final arc of a big-budget anime. The epicness of the events just pours out of the screen, and the dynamic and powerful music only intensifies this impression!
Jin rides through the destroyed city on a motorbike, drives it into a building as if it were a duel in a manga by Keisuke Itagaki, then throws it at his father, Kazuya, who stands like Chad Omega, saying his lines with the grace and elegance of Hiruyki Sanada. He approaches him, flashing testosterone and power, as Baki's father usually does. The tension reaches its zenith, the music becomes more and more epic, father and son clash fists, and we enter the game smoothly. Jin has been beaten and, in the tradition of many manga of this type, prepares for a rematch. Kazuya at this time announces a global Hunger Games, because he wants to bring humanity to a higher level of development. The rules are simple - the strongest, who will be selected in the next Iron Fist Tournament, will win. If this were an anime, I would criticize it for its overly simplified plot, like in the case of Bleach or Demon Slayer. If I had to sum it up in one sentence, I would say that it is a basic battle shounen that does not stand out in any way. Whether in terms of character creation, relationships between them, cliffhangers, dialogues. It is a game, so I have slightly different expectations. The campaign is intense, there are no unnecessary parts, and the emphasis is on the problematic relationship between father and son. The most important parts are epic to the limit. More than once, I opened my eyes wide, seeing the scale of the events, especially when the music was playing strongly in the background.
Exactly, the music. I don't know if I would call this soundtrack the best of this year, but when it comes to the best songs, I definitely would. Whenever I turn on these songs in the gym, my muscles get additional motivation for "one more repetition". Then I see in my mind's eye, scenes from various anime, in which blood transports oxygen. You have probably seen something like this, or maybe even felt it yourself. I sometimes experience it during hard training or running slightly longer distances than 7-10 km. My Last Stand, Into The Stratosphere, Pave Your Way, and a few other less glamorous themes. I love them all! Especially Pave Your Way! If I were an MMA or boxing fighter, this is the song I would choose as my theme song.
As I said, the latest Tekken is an audio-visual masterpiece. This is due to the absurdity, characters with strongly outlined personalities that we have known for decades, ingenuity, atmosphere, music, but there is something else. It is the graphics! When I first saw the Father and Son fight with music from Tekken, I said to my partner: "As you know, I don't like fighting games and prefer Mortal Kombat, but this looks so insanely good that I will buy this game". This is one of the most beautiful games I have played on PS5. My girlfriend and I are delighted with the detailed character models, their smooth animation, elements of the environment and spectacular blows. Not only that! Just like in the case of the Invincible cartoon or the DBZ anime, we feel the power and weight of the blows. Both in the game and in the videos.
I have nothing to add in terms of the summary. It is simply a very good game that is worth investing money in. From time to time I mention that Japanese corporations cheat their customers even more than American ones. Not in this case. The campaign is not long, but it is compensated by its intensity and other additions. Speaking of additions, if you get bored with serious combat and are looking for something to relax, e.g. for a beer party, Bandai has added a 4fun mode, in which you don't have to know the combination of blows to feel like the King of Iron Fist. My rating is 9/10.
Koniec 2023 i początek 2024 był wyjątkowo gorącym okresem dla fanów bijatyk. 26 stycznia do sprzedaży trafiła nowa część jednej z najpopularniejszych serii gier w historii. Amerykanie kojarzą ją z rywalizacji z Mortal Kombat, automatów do gier i Playstation 1. Polacy w tamtym czasie byli dość ogarnięci z gamingowymi i komputerowymi trendami, więc Tekken równie szybko stał się u nas popularny. Widziałem relacje z eliminacji do mistrzostw świata w Tekken 3, które były relacjonowane na polskim kanale dla nerdów - Hyper. Potem dowiedziałem się od swojego przyjaciela Łukasza, że jego znajomy brał w nich udział. No i podobnie jak w przypadku wspólnego oglądania Dragon Ball z ojcami (a czasem matkami!), bili się z nami w Turnieju Żelaznej Pięści. Lepiej tak niż podobnie jak Heihachi, wrzucać swoje dzieci do wulkanu.
Nie pamiętam, jak po raz 1 zetknąłem się z Tekkenem. Czy to była słynna płyta z demami na PS1 (a w zasadzie, jedna z wielu - ja miałem 2), czy sala z podstarzałymi automatami do gier. Mój tato prowadził sklep z komputerami i grami, jak miałem około 10 lat. Jak tylko na sklepie były dwa egzemplarze konsoli, brał jeden do domu, a ja wzywałem kolegów i przez kilka dni graliśmy do oporu. Jeśli chodzi o automaty, to w moim małym miasteczku było kilka miejsc, gdzie można było pograć. Każde z takich miejsc miało swoich lokalnych mistrzów i gdy tylko taki mistrz wszedł do salonu, to wszyscy go otaczali i obserwowali. Czasem wręcz dawaliśmy im pieniądze, by grali za nas - automaty miały podwyższony poziom trudności względem konsolowych wersji, by ich właściciele zarabiali więcej pieniędzy. Zanim do Polski trafiły automaty z T3, w salonach do gier królowała część 2, która jest personalnie moją ulubioną.
Dzisiaj wiem, że to głównie zasługa nostalgii - modele postaci i muzyka z jakiś powodów zapadły mi szczególnie w pamięci. Tak samo fabuła. Byłem jednym z tych nielicznych gości, którzy na poważnie analizowali fabułę Tekkena i próbowałem połączyć historie & relacje postaci w jakimś logicznym ciągu. Co zupełnie nie miało sensu, bo scenariusz w tego typu grach jest jeszcze luźniejszy niż w komiksach typu Dragon Ball. Dzięki temu zrozumiałem zaskakująco dużo z podcastów / dyskusji streszczających lub przybliżających historię Tekkena. Często lubię słuchać filmików na YT i jeżeli znam jakiś temat, to prowadzę jednostronny dialog odpowiadając na pytania do innych prowadzących lub do widzów. Albo dokańczam ich wypowiedzi za nich, taki nawyk. Jak omawiali trudną i chaotycznie przedstawioną w grach historię rodziny Mishima, trafnie odpowiedziałem na wiele z nich.
Tekken 8 zainteresował mnie od pierwszych zapowiedzi. Fragmenty słynnych piosenek, modele postaci, grafika oraz duży budżet włożony w sensowny marketing (film z Brianem Coxem "Story so Far" był kurewsko doskonałym pomysłem!!!), od początku nastawiały nas na epickie show. Po premierze, widząc reakcje wszystkich grup graczy, wiem że udało im się to osiągnąć. Ja i inni umiarkowani fani Tekkena byliśmy zadowoleni. Moja dziewczyna ma małe doświadczenie w grach, ale zna Tekkena od dziecka i podoba jej się nowa część. Pro-gracze też są zadowoleni, czemu się absolutnie nie dziwię. Jeśli chodzi o gry multiplayer, ogarniam tylko "w miarę" gry FPP, nieco lepiej DotA / LoL, a najlepiej klasyczne RTS, ale taka wiedza mi wystarczy, by dostrzec, jak wiele pracy, czasu i pieniędzy Bandai włożyło w produkcję tego tytułu. Albo w kwestię optymalizacji rozgrywki poprzez sieć. Widać to też po kilku nawiązaniach dla starszych fanów - np. automaty do gier na całym świecie. Nie grałem jeszcze w ten tryb, ale słyszałem jak działa i na pewno go sprawdzę, gdy nie będę miał ciekawszych rzeczy na PS5.
Od pierwszych sekund widać, że Bandai inspirowało battle-shounenami jak DBZ, czy raczej powinienem powiedzieć, Baki i Kengan Ashura. Oba są na Netflixie i cholernie je polecam! Powiedziałbym wręcz, że opening do Tekken 8, wygląda jak wstęp do finałowego arcu wysokobudżetowego anime. Epickość wydarzeń wprost wylewa się z ekranu, a dynamiczna i mocna muzyka tylko podkręcają to wrażenie! Jin jedzie przez zniszczone miasto na motorze, wjeżdża nim na budynek jakby to był pojedynek w mandze autorstwa Keisuke Itagakiego, Potem rzuca nim w swojego ojca, Kazuyę, który stoi niczym Chad Omega, wypowiadając swoje kwestie z gracją i elegancją Hiruykiego Sanady. Zbliża się do niego, epatując testosteronem i potęgą, jak to ma w zwyczaju czynić ojciec Bakiego. Napięcie sięga zenitu, muzyka staje się coraz bardziej epicka, ojciec i syn zderzają się pięściami, a my wchodzimy płynnie do gry.
Jin został zeszmacony i zgodnie z tradycją wielu mang tego typu, szykuje się do walki rewanżowej. Kazuya w tym czasie ogłasza globalne igrzyska śmierci, bo chce wprowadzić ludzkość na wyższy poziom rozwoju. Zasady są proste - zwyciężą najsilniejsi, którzy zostaną wyłonieni w kolejnym Turnieju Żelaznej Pięści. Gdyby to było anime, skrytykowałbym je za zbyt uproszczoną fabułę, jak w przypadku Bleacha lub Demon Slayera. Gdybym miał ją podsumować jednym zdaniem, powiedziałbym że to bazowy battle shounen, który nie wyróżnia się w jakikolwiek sposób. Czy to w kwestii kreacji postaci, relacji między nimi, cliffhangerów, dialogów. Jest to gra, więc mam nieco inne oczekiwania. Kampania jest intensywna, nie ma w niej zbędnych fragmentów, a nacisk jest położony na problematyczną relację między ojcem i synem. Najważniejsze fragmenty są epickie do granic możliwości. Nie raz otworzyłem szeroko oczy, widząc skalę wydarzeń, zwłaszcza gdy w tle mocno grała muzyka.
No właśnie, muzyka. Nie wiem, czy nazwę ten soundtrack najlepszym tego roku, ale jeśli chodzi o najlepsze piosenki, jak najbardziej. Gdy tylko włączam te utwory na siłowni, mięśnie dostają dodatkową motywację do "jeszcze jednego powtórzenia". Wtedy widzę oczami wyobraźni, sceny z różnych anime, w których krew transportuje tlen. Pewnie coś takiego widzieliście, a może nawet osobiście poczuliście. Ja czasem tego doświadczam podczas ciężkich treningów lub biegania na nieco dłuższe dystanse niż 7-10 km. My Last Stand, Into The Stratosphere, Pave Your Way i kilka innych motywów o mniej efektownej nazwie. Uwielbiam je wszystkie! Zwłaszcza Pave Your Way! Gdybym był zawodnikiem MMA lub boksu, to wybrałbym ten kawałek na swój motyw muzyczny.
Jak już mówiłem, najnowszy Tekken to audio-wizualny majstersztyk. To zasługa absurdu, postaci z mocno zarysowanymi charakterami, które znamy od dekad, pomysłowości, klimatu, muzyki, ale jest coś jeszcze Jest to grafika! Gdy pierwszy raz zobaczyłem walkę Ojca i Syna przy muzyce z Tekken powiedziałem do swojej partnerki: "Jak wiesz, nie lubię bijatyk i preferuję Mortal Kombat, ale to wygląda tak obłędnie dobrze, że kupię sobie tę grę". To jedna z najładniejszych gier, w jakie zagrałem na PS5. Wraz z dziewczyną zachwycamy się szczegółowo wykonanymi modelami postaci, ich płynną animacją, elementami otoczenia i efektownymi ciosami. Mało tego! Podobnie jak w przypadku kreskówki Invincible lub anime DBZ, czujemy siłę i wagę ciosów. Zarówno w grze, jak i filmikach.
Nie mam nic do dodania w kwestii podsumowania. To po prostu bardzo dobra gra, w którą warto zainwestować pieniądze. Od czasu do czasu wspominam o tym, że japońskie korporacje, oszukują swoich klientów jeszcze bardziej niż amerykańskie. Nie w tym przypadku. Kampania nie jest długa, ale rekompensuje to jej intensywność oraz inne dodatki. A propos dodatków, jeżeli znudzi się Wam poważna walka i szukacie czegoś do relaksu, np. na imprezę przy piwie, to Bandai dodało tryb 4fun, w którym nie musicie znać kombinacji ciosów, by poczuć się jak Król Żelaznej Pięści. Moja ocena to 9/10.
So true, there was an arcade store when I was growing up which had Tekken 3 and my earliest memory was to watch one of those master play the game and shred all of the opponents one by one.
Making a good multiplayer fighting game is a tough task, I haven't tried any other Tekken games after Tekken 5. They have cool animations and graphics now.
One suggestion though, game banners and artwork are trademarks of the games, even while criticizing or reviewing the game it is better to give credits and put sources to stay safe and develop good sourcing habits.
Starting from the end - in my opinion this is an exaggeration. Bandai is not a small/medium company from Europe, USA, Japan, which is not known also on a national level. In the case of small companies, photos whose origin is not immediately visible, I give it. In this case it is an exaggeration, imo.
Yes, creating a good multiplayer game is a difficult task. Most people don't know how difficult it is, because these are things that you don't hear about every day. I know some of these problems, because they were similar at the beginning of the romance between RTS and online games. Or the FPP genre. To some it seems easy, because "it's always worked that way", but it's not at all.
Every case is nuanced, and some definitely fall under the 'fair use' policy. But I would just put a disclaimer or something at the end of the post rather than going into the complicated mess of copyright laws. It might be an exaggeration in this case, but better safe than sorry, right?
Im not breaking copyright act in my country so I don't care :).
I understand, but if you add some source, curators on Hive would not be hesitant to upvote your content. I know many curators who have strict sourcing policies.
Ok
Tekken 8 is a really fun to play with friends, although the new game mechanics seem a bit abusive to me, if you wanted it is possible to finish the opponent with a single combo, lol. Before Tekken 7, these games had a more balanced combat system.
Hello herosik!
It's nice to let you know that your article will take 6th place.
Your post is among 15 Bestsarmaticus articles voted 7 days ago by the @hive-lu | King Lucoin Curator by
You receive 🎖 1.1 unique LUBEST tokens as a reward. You can support Lu world and your curator, then he and you will receive 10x more of the winning token. There is a buyout offer waiting for him on the stock exchange. All you need to do is reblog Daily Report 614 with your winnings.
Buy Lu on the Hive-Engine exchange | World of Lu created by szejq (Lucoin) and get paid. With 50 Lu in your wallet, you also become the curator of the @hive-lu which follows your upvote.
STOPor to resume write a wordSTART