Recently he wrote a text about Gintama, changes in Japan and the Shinsengumi in general. Since you like the topic, I'm posting something today. This time I will write a dozen or so sentences about the game that the Japanese took over from the Portuguese around the middle of the 16th century. I don't know about its origins, evolution over the years, but its modern rules (and the basic ones in the "main category", from what it seems to me - if they work well, then apply in anime, that there are also other variants and I don't mean separated by gender, age, etc., but that's obviously) is part of the Chihayafuru anime.
This game is related to the Japanese poetry known as Haiku (all poems that use a three-line, 17-syllable structure), or should I say, Japanese poetry in general. If I'm wrong, please forgive me. To play Karuta well, you must have good memory, hearing, reflexes and be physically fit. More or less like in e-sports - contrary to stereotypes, a professional player cannot be excessively obese (because it slows down the reaction time and the brain does not function properly), he should be in good shape and have good stamina. If only because Karuta's matches can last a very long time. It is no accident that in many martial arts, endurance is trained while sitting in one position. In addition to maintaining posture, a trained hand is also a very important aspect, because it is used to capture cards. An equally important function is also played by the narrator, who must have perfect diction and a clear and loud voice. Why? Because, just like in game shows like Jaka to Melodia (a popular show in Poland) - there is a list of songs and the participants have to guess its name as quickly as possible, the best ones do it after hearing half a second of the song. In the case of Karuta, we don't have songs, but short poems. As for the rules, I will simply quote the official website -> "Players place their 25 cards face up in their territory. During the match, the reciter will read the yomi-fuda one by one. Players will try to get a card faster and reduce the number of cards in their territories. The player The first to clear his territory is the winner."
On December 28, 2007, the first chapter of the manga was released, it ended a little over 2 years ago - August 1, 2022. The comic adaptation debuted on Japanese television on October 4, 2011. I don't know if the animation adapted all the chapters of the comic, but the last episode of the anime debuted on March 245 in 2020. From what I've read, the Japanese Karuta Association lobbied for the anime and the anime helped popularize the game in Japan and beyond. It is a title intended primarily for girls and women (the comic is intended for older women - josei, but the manga is aimed at young girls - shojo). Genres include drama, spice of life, romance, sports.
The main character is Chihaya Ayase, a young teenager who initially has no dreams of her own. She would like to see her sister fulfill her dream and become the best model in Japan. The young heroine discovers her passion thanks to one of her friends, and then they join the Karuta school club. The two were joined by Taichi, who was rude to Chihaya's friend Arata as a child. As is often the case. The heroes' fates separate at the high school stage - Arata leaves. Chihaya and Taichi start a new Karuta club at their new school, with several new members joining it. During one of the tournaments, the heroes meet again. Chihaya develops a crush on Arata and Taichi develops a crush on Chihaya, which creates an interesting love triangle. I liked the first season very much, but the second one not so much. I don't remember all the reasons, but I definitely complained about the plot development. Either way, I think Chihayafuru is worth watching. Especially if you like listening to good poetry and good voice actors/actresses.
Sources:
https://www.karuta.or.jp/2020/karuta2020/en/rule/index.html
https://www.world-karuta-association.org/about-the-game
https://en.wikipedia.org/wiki/Karuta
Ostatnio napisałem tekst o Gintamie, zmianach w Japonii i bardzo ogólnikowo o Shinsengumi. Z racji że temat przypadł Wam do gustu, wrzucam dzisiaj coś podobnego. Tym razem napiszę paręnaście zdań o grze, którą Japończycy przejęli od Portugalczyków mniej więcej w połowie XVI wieku. Nie wiem, jak wyglądały jej początki, ewolucja na przestrzeni lat, ale jej współczesne zasady (a przynajmniej w "głównej kategorii", z tego co mi się wydaje - jeśli dobrze pamiętam, to w anime zostało wspomniane, że są też inne warianty i nie mam tu na myśli podziału na płeć, wiek etc. choć i te rzecz jasna istnieją) zostały przedstawione w anime Chihayafuru.
Gra ta wiąże się z Japońską poezją znaną jako Haiku (wszystkie wiersze, w których zastosowano trzywierszową strukturę 17-sylabową), czy raczej powinienem powiedzieć, ogólnie Japońską poezją. Jeśli się mylę, wybaczcie. Żeby dobrze grać w Karutę, trzeba mieć dobrą pamięć, słuch, refleks oraz być sprawnym fizycznie. Mniej więcej tak jak w e-sporcie - wbrew stereotypom, profesjonalny gracz nie może być nadmiernie otyły (bo spowalnia czas reakcji oraz mózg nie funkcjonuje w pełni poprawny sposób), powinien mieć wyrobioną formę i staminę. Choćby dlatego, że mecze Karuty potrafią trwać bardzo długo. Nieprzypadkowo w wielu sztukach walki trenuje się wytrzymałość siedząc w jednej pozycji. Obok zachowania postawy, bardzo istotnym aspektem jest również wyćwiczona dłoń, bo to nią zbija się karty. Równie ważną funkcję pełni też lektor, który / która musi mieć perfekcyjną dykcję, czysty i donośny głos. Czemu? Bo podobnie jak w teleturniejach typu Jaka to Melodia (popularne show w Polsce) - jest lista piosenek i uczestnicy muszą zgadnąć jej nazwę możliwie jak najszybciej, najlepsi robią to słysząc pół sekundy utworu. W przypadku Karuty nie mamy piosenek, a krótkie wiersze. Jeśli chodzi o zasady, to po prostu zacytuję oficjalną stronę -> "Gracze umieszczają swoje 25 kart odkrytych na swoim terytorium. Podczas meczu recytator będzie czytał kolejno yomi-fudę. Gracze będą starali się szybciej zdobyć kartę i zmniejszyć liczbę kart na swoich terytoriach. Gracz, który jako pierwszy oczyści swoje terytorium, zostaje zwycięzcą."
28 grudnia w 2007 roku, wyszedł 1 rozdział mangi, zakończyła się nieco ponad 2 lata temu - 1 sierpnia 2022. Adaptacja komiksu zadebiutowała w Japońskiej telewizji 4 października 2011. Nie wiem, czy animacja zaadaptowała wszystkie rozdziały komiksu, ale ostatni odcinek anime zadebiutował 245 marca w 2020 roku. Z tego co czytałem, za anime lobbowało Japońskie Stowarzyszenie Karuty i anime przyczyniło się do popularyzacji tej gry w Japonii i poza nią. Jest to tytuł przeznaczony przede wszystkim dla dziewczyn i kobiet (komiks jest przeznaczony dla starszych kobiet - josei, ale manga jest kierowana do młodych dziewczynek - shojo). Gatunki to dramat, spice of life, romans, sport.
Główną bohaterką jest Chihaya Ayase, młoda nastolatka która początkowo nie ma własnych marzeń. Chciałaby zobaczyć, jak jej siostra spełnia swoje marzenie i zostaje najlepszą modelką w Japonii. Młoda bohaterka odkrywa swoją pasję dzięki jednemu z kolegów, a następnie wspólnie dołączają do szkolnego klubu Karuty. Do tej dwójki dołączył Taichi, który w dzieciństwie był niemiły dla Araty, kolegi Chihayi. Jak to często bywa. losy bohaterów rozdzielają się na etapie liceum - Arata wyjeżdża. Chihaya i Taichi zakładają w nowej szkole nowy klub Karuty, do którego dołączyło kilku nowych członków. W trakcie jednego z turniejów, bohaterowie znowu się spotykają. Chihaya zaczyna się podkochiwać w Aracie, a Taichi w Chihayi, co tworzy ciekawy, miłosny trójkąt. Pierwszy sezon bardzo mi się podobał, ale drugi już mniej. Nie pamiętam wszystkich powodów, na pewno narzekałem na rozwój fabuły. Tak czy inaczej, uważam że warto obejrzeć Chihayafuru. Zwłaszcza jak lubicie słuchać dobrej poezji i dobrych aktorów / aktorki głosowe.
Źródła:
https://www.karuta.or.jp/2020/karuta2020/en/rule/index.html
Chihayafuru introduced me to the world of Hyakunin Isshu and Heian Period, so this anime will always have a special place in my heart....
Also, the poems used in Karuta are from Hyakunin Isshu, so they're in tanka form (5-7-5-7-7)... So, in Karuta the ones on the floor are the last two lines of the poem... then the first few lines were the ones that were read. :)
Oh, I'm dealing with a man of culture (reference to memes) :D. I don't really like poetry myself, but I understand your feelings because I became a little interested in the period of the three warring kingdoms through Kingdom.
While reading the second paragraph, I remembered a few scenes of Chihaya wondering whether this was the beginning or end of one line and betting on which card she should choose.
I also love reading Kingdom, but I haven't really checked out that period in Chinese history. It's going to be pretty long, I suppose...
She likes card 17, "Chihayaburu card". :)
Some poems not from Hyakunin isshu are read to confuse the players since they're very similar...
I guess Taichi is awesome because he can memorize not only the cards, but also the cards that has been read and the remaining ones. xDDDD